Langer dan gewoonlijk

Amsterdafn, 21 September 1894.

Langer dan gewoonlijk het geval is, blijft de Heraut in dit jaar tot een half blad beperkt.

Zeker niet naar den wensch van den hoofdredacteur, die ook ditmaal het vaste voornemen had, na geëindigde zomerrust al zijn werk te hervatten. Maar ook van zijnen arbeid geldt het Schriftwoord : »het hart des menschen overdenkt zijnen weg, maar de HEERE stiert zijnen gang."

Toen Prof. Kuyper omstreeks half Augustus uit den vreemde terugkeerde en te Brussel vertoefde, heeft hij daar in zulk eene mate koude gevat, dat het eene ontsteking ten gevolge had, eerst van het borst vlies (pleuritis), en daarna van de long (pneumonie); gelukkig in betrekkelijk lichten graad, zoodat er nog geene reden was om rechtstreeksch levensgevaar aanwezig te achten; maar toch tevens zóó ernstig, dat eerst nu de genezing kan gezegd worden goede vorderingen te maken.

Dat dit laatste inderdaad het geval is, blijkt nu duidelijk. Bij het bezoek, dat ik deze week hem bracht, kon ik met groote blijdschap tot de overtuiging komen, dat de algemeene gezondheidstoestand goed is, dat er geene verschijnselen zijn, die beducht maken voor een blijvend of althans langdurig borstlijden, en dat er ook geen bezwaar is tegen goede voeding tot versterking van de ir gezonken lichaamskrachten.

Met het oog op dat alles werd ook door hemzelven niet noodig geacht, dat maatregelen beraamd werden om de Heraut reeds nu tot zijne gewone grootte terug te brengen. Ieder zal wel gevoelen, dat de arbeid, die door dezen hoofdredacteur voor zijn weekblad pleegt gedaan te worden, niet eenvoudig door een ander kan worden overgenomen. Daarvoor zou eene tijdelijke' organisatie moeten worden in het leven geroepen. En nu zou dit zeker moeten beproefd worden, indien stond te vreezen, dat de ontstentenis van den hoofdredacteur nog van langen duur zou zijn. Maar het heeft te veel bezwaren, om er reeds toe over te gaan, wanneer het denkelijk slechts voor een betrekkelijk korten tijd zou vereischt worden. Enkele weken zullen de vrienden van dit blad nog wel wat geduld willen oefenen.

Te meer, omdat zij zooveel reden hebben. God te danken, dat het leven van Prof, Kuyper nog gespaard is, Hoe ontzaggelijk veel dat beteekent, zal ook vroeger wel door hen erkend zijn. Maar de waarde van Gods gaven wordt toch altijd nog veel beter gevoeld, wanneer mogelijk vérlies voor den geest kwam en ernstig werd ingedacht.

Dat hijzelf ook op zijn ziekbed telkens bezig is met de groote en gewichtige belangen, waaraan hij zijn leven gewijd heeft, kan ik uit ervaring getuigen. Wederkeerig zal door allen, die onder zijne leiding denzelfden strijd met hem strijden, thans wel met vernieuwde waardeering aan zijn arbeid gedacht worden ; tevens met de bede, dat het Gode behage, de aanvankelijke herstelling voorspoedig te doen voortgaan, en ook deze beproeving in allen decle op een rijken zegen te doen uitloopen, tot verheerlijking van des Heeren naam.

20 Sept. 1894.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen