Heengaan?
Prof Lindeboom heeft de uitgave van zijn „Voor het Recht, de Vrijheid en den Vrede der Kerken" hes-vat.
Op de polemiek, die hierin geleverd wordt, zullen wij niet ingaan.
Wij betreuren het, dat ook hier weer tal van voorstellingen, die lijnrecht met de waarheid in strijd zijn, zooals Prof. Bavinck in zijn „Blijven of heengaan" op afdoende wijze heeft aangetoond, onder de kerken worden gepropagandeerd.
Slechts een vraag veroorloven we ons. Prof. Lindeboom schrijft op pag. 92 :
Velen oordeelen, dat het rammelen tegen de School, het drijven van een kringetje voormannen, die de belangen(? ) van de V. U. metterdaad stellen boven de Kerken, de Kerken ten bate der V. U. gebruikende en hare eenheid er aan wagende, nu lang genoeg is verdragen. Liever dan daarmede voort te gaan, moest men zich afvragen: of het niet veeleer plicht ware, de G. K. te verlaten, dan de grondslagen van de Vereeniging te ondermijnen en de zoo noodige ineengroeiing tegen te staan, ja onmogelijk te maken.
Hier wordt dus aan de broeders, die voor de universitaire opleiding zijn, de raad gegeven, het kerkverband te verbreken en een nieuwe kerk te stichten.
Wij kunnen in den geprikkelden toestand, waarin de heeren te Kampen blijkbaar verkeeren, veel vergeven.
Maar de vraag rijst toch, of dit woord uit den geest van Christus is. Scheurmaking is een zonde, die onder Gereformeerde broeders niet eens genoemd moest worden.
Dat een kerkelijk hoogleeraar openlijk aan een groep van kerken, die het met zijn gevoelen niet eens zijn, den raad geeft om maar liever heen te gaan, toont wel het smartelijkst, hoe onheilig de strijd geworden is.
Natuurlijk denkt geen der broeders uit de actie van 1886 er aan, de Gereformeerde Kerken te verlaten, zoolang deze trouw blijven aan Gods Woord en de belijdenis. En laat ons er bij mogen voegen, dat
wij juist omgekeerd Prof. Lindeboom en degenen, die het met hem eens zijn, ook al is er verschil van inzicht tusschen hen en ons, van ganscher harte in onze Kerken wenschen te behouden.
Indien er bij hen gedachte was om heen te gaan, zou onzerzijds al de spankracht der broederlijke liefde worden aangewend om van zoo onheilige daad hen terug te houden.
Onze liefde strekt zich uit niet tot een deel, maar tot alle kerken, die Gods genade uit de Hervormde Kerk heeft vrijgemaakt.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 16 november 1902
De Heraut | 4 Pagina's