GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De schreiende nood te Kooten.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De schreiende nood te Kooten.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Geliefde Broeders en Zusters in onzen Heere Jezus Christus,

Zijt ge wellicht ooit gespoord van Leeuwarden naar Groningen ? Zoo ja, dan zullen stellig even voorbij het station Veenwouden, omtrent de halte Zwaagwesteinde, niet het minst aan den Zuidkant van de spoorlijn, tal van wo ningen uwe aandacht hebben getrokken, die ter nauwe'rnood den naam van woningen kunnen dragen. Het zijn hutten, samengesteld uit wat planken, toegedekt met wat riet of stroo, om zooveel mogelijk het doordringen der koude te beletten, of erger nog, woonsteden, gemaakt van heideplaggen.

Welnu, het is voor den geestelijken nood der bevolking, daar voor 'tmeerendeel wonende in zulke hutten, dat ondergeteekenden de hulp van alle Christenen in ons vaderland met den meesten aandrang mroepen.

Voor een 25 jaar woonden daar (nl. op de heide onder Kooten, Zwaagwesteinde, Tuijsel en Zwagerbosch) ongeveer 1500 menschen, terwijl dit getal tot op heden meer dan verdubbeld is, zoodat het zielental tot ongeveer 4000 is aangegroeid. Met het zielehtal nam echter de stof felijke welvaart niet toe, zoodat het meerendeel van deze groote bevolking in de grootste armoede gedompeld is. De breede schare moet haar brood van buitenaf halen. Des zomers vertrekken geheele gezinnen naar Groningen om de vlasvelden te wieden of vlas te trekken, en in den hooitijd treft ge ze aan in andere deelen van Friesland, om het noodige te verdienen voor den wintertijd, als de verdiensten voor zeer velen totaal stilstaan. Enkele arbeiders verdienden onlangs in den na winter slechts 50 ets. per dag, van welk loon een grooter oi kleiner gezin moet leven. En de massa? Ze zoekt haar brood in 't veld, met een kleine negotie, en 's winters ziet ge velen naar den bedelstaf grijpen.

Doch dat niet alleen. Naast deze stoffelijke ellende treft ge een niet minder groote geestelijke armoede aan. Voor een groot gedeelte leeft de bevolking in ongeloof, en met kracht . wordt zij door het Socialisme bewerkt. In de open lucht worden vergaderingen gehouden, waar men sprekers van elders laat optreden, om het volk zijn Bijbel en daarmede zijn eenigen troost in leven en sterven beide te ontnemen. Plannen voor aanbesteding van een socialistisch volksgebouw zijn in bewerking geweest, doch chijnen op dit oogenblik nog niet uitgevoerd te worden.

Te midden van die bevolking nu wordt gearbeid aan haar geestelijken opbouw door Ds. H. K. Zijlstra, pred. der Geref. kerk aldaar, en door den heer van der Weij, evangelist der N. H. K. Behalve de 7 jaren, gedurende welke hij elders diende, is de eerste van 1877 af voortdurend onder deze arme heidebevolking arbeidende geweest; en dat met grooten zegen.

Doch wat is nu het ontzettende ? Dit, Brs. en Zusters, dat al die ouders, die den Christus belijden en de ordinantiën des Heeren voor hen en hun zaad wenschen hoog te houden, te arm zijn om hun kroost dat onderwijs te doen geven, dat nochtans geëischt wordt door Gods Woord. Ja erger; in plaats daarvan zijn zij genoodzaakt hunne kinderen te zenden naar een der 2 op de heide staande openb. lagere scholen (waarvan een der hoofden in openbare vergaderingen als pleiter van het socialisme optreedt). Wat dit beteekent voor Christenouders, die slechts in de uiterste noodzakelijkheid en dan nog noode hun kind aan het z.g.n. neutraal onderwijs toevertrouwen, behoeft natuurlijk geen betoog.

Wanneer men zich dezen toestand slechts een oogenblik goed indenkt, dan gevoelt men hoe noodzakelijk het is, hier hulpe te bieden.

Vandaar dan ook, toen tot den districtsraad voor C. N. S. vanwege het schoolbestuur te Kooten de roepstem kwam: „Mogen wij dit „alles laten begaan? Moeten wij dien stroom „van ongodisterij onder het opkomend geslacht „maar stil door laten vloeien? Eischt de Heere „niet van ons, de jeugd te onderwijzen in d? „eerste beginselen naar den eisch zijns wegt „Onze ziel schreit tot God! Wij zien mede tot „u op. Broeders helpt ons!" — dat wij niet ons als doof konden en durfden houden. De nood toch klom zoo hoog! Een SOOtal kinderen vragen om het Christelijk onderwijs. En vanwaar moet onder deze arme bevolking het bouwkapitaal van / 10, 000 voor school en onderwijzerswoning komen? Immers Brs. enZZ. dat kan niet. Ongeveer ƒ 1000 is in den loop van ettelijke jaren verzameld. De grond voor school en huis is gekocht en betaald. Doch dat is alles. Geld opnemen voor den bouw is voor Jiet bestuur onmogelijk, daar wel de school, staat zij er eenmaal, gesteund door de subsidie van het Rijk en C. N. S., jaarlijks uit zal kunnen, maar dan moet er geen rentebetaling en aflossing bijkomen.

Daarom leggen wij langs dezen wegKooten's nood neer voor al de Christenen in ons vaderland. Als er bij u eenige liefde is voor de eere en de waarheid Gods; als er eenige ontferming is over dat arme kroost, dan is er voor Kooten een hoopvolle toekomst; dan zal ook voor de jeugd tegenover de Revolutie het Evangelie kunnen worden gesteld. Zoo niet, — dan zal Ongeoof en Socialisme hand over hand toenemen.

Toen voor enkele weken onze plannen te Kooten vernomen werden, om de hulp der Christenen in den lande voor de arme bevolking daar in te roepen, was men zoo uitermate verblijd, dat reeds den volgenden dag arbeiders, die zelf van een daghuur moeten leven, aan 't werk gingen, om het terrein voor de toekomstige school als voor den bouw in gereedheid te brengen. Konden ze niet geven wat ze anders zoo gaarne wel wilden, toch wilden ze geven wat ze konden, nl. hun arbeidskracht. Zoo wordt er na jarenlange worsteling toch nog gehoopt, ja geloofd, dat de school er komen zal.

Christenen in den lande, zal die hoop, zal dat geloof worden beschaamd? Immers neen! Doch weet, dat daartoe gerekend wordt op uwe offervaardigheid. Zij het u allen dan een eere, voor deze allernoodigste zaak uwe hulp te verleenen.

De Heere, Wiens het goud en zilver is en die de harten der menschen neigt tot wat Hij wil, neige ook uwe harten en vervuUe u met rijke barmhartigheid voor Kooten's nood.

Alle gaven zullen door ondergeteekenden in dank worden ontvangen.

De Districtsraad voor Christel. Nat. ' Schoolonderwijs {District XIII)

Ds. H. MEIJER te Kollum, Voorz.-Secret.

A. BRUINS SLOT te Drachten.

P. S. BAKKER te Buitenpost.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 5 juli 1903

De Heraut | 4 Pagina's

De schreiende nood te Kooten.

Bekijk de hele uitgave van zondag 5 juli 1903

De Heraut | 4 Pagina's