Ds.G. Ringanalda.

In Ds. Ringnalda is een dier oud-strijders ons ontvallen, wier plaats niet licht wordt ingenomen.

Al trad hij naar zijn bescheiden aard zelden op den voorgrond, zijn arbeid blijft in de vele kerken, die hij gediend heeft, in gezegende gedachtenis, en zijn innig vrome prediking, waarin de echte mystiek des harten steeds den boventoon had, is voor duizenden tot een zegen geweest.

In hem was iets van de Johannes-gestalte. Ds. Klaarhamer schreef het zoo terecht: „Hij had veel lief. Dit was zijne kracht. En daarom heeft hij ook veel liefde gevonden".

Het eenvoudig volk van God kleefde hem aan. En het was roerend soms, er getuige van te zijn, hoe die liefde zich uitte jegens den grijzen dienaar, die een Vader in Christus, een Leidsman voor de bekommerden was.

Maar die liefde werd bij Ds. Ringnalda nooit zwakheid.

In een tijd, toen de Gereformeerde prediking in de Hervormde kerk schier een aanfluiting was, schaamde hij zich niet voor de belijdenis der Vaderen uit te komen. Zijn arbeid voor de vereeniging van de Vrienden der Waarheid is wel een der krachtigste middelen geweest om tot kerkherstel te komen.

En toen met de Doleantie de moeielijke keuze kwam en zoo menig prediker, op wien rotsen gebouwd werden, te zwak bleek om zijn woorden in daden om te zetten, aarzelde Ds. Ringnalda geen oogenblik en nam met Ds. Hoekstra de reformatie van Utrecht's kerk ter hand.

De Johannes bleek ook een Petrus te kunnen zijn.

Zoo was op zeldzame wijze in Ds. Ringnalda vereenigd, wat zoo dikwijls gescheiden ligt: de innig teedere mystiek van het hart met de scherpe belijndheid van beginsel; de liefdesdrang, die zich uitstrekt naar al het volk des Heeren, met de besliste keuze om geen ander Koningschap dan dat van Christus in Zijn kerk te willen dulden.

God heeft hem lang voor onze kerken gespaard. Zijn taak in de kerk was voleindigd. Uit de ruste hier op aarde ging hij in de eeuwige ruste over. Maar zijn naam blijft onder ons voortleven als van een getrouw getuige van Christus, die zich het Evangelie niet geschaamd heeft, omdat hij wist, dat het een kracht Gods tot zaligheid was voor hen die gelooven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen