Catechismusprediking.

Het artikel uit de Friesche Kerkbode overgenomen, en waarin aangedrongen werd op naleving van de bepaling te'sHagein 1586 gemaakt, dat de Catechismus elk jaar moet rondgepreekt worden, bezorgde ons tal van ingezonden stukken, waarin op historische en practische gronden wordt aangetoond, dat deze eisch voor onze dagen niet meer geldt.

De inzenders zullen zelf wel gevoelen, dat deze polemiek in de Friesche Kerkbode en niet in de Heratit thuis hoort. Wie in de persrubriek op een of ander belangrijk artikel de aandacht vestigt, wil daarmee volstrekt nog niet zeggen, dat hij elke uitdrukking in dit artikel voor zijn rekening neemt.

Anders zou elke redactie wijs doen met de persrubrieli zoo spoedig mogelijk te sluiten.

Intusschen willen wij gaarne in zooverre onzen bezwaarden lezerstegemoetkomen door te verklaren, dat het streng rigoristische standpunt, alsof op grond van de Kerkenorde eiken Zondag, zelfs op feestdagen, bij nabetrachting, ja bij entree-en afscheidspredikatiën een catechismusafdeelirg moet behandeld worden, ons niet geheel juist dunkt. Zulk een wettische verplichting heeft de Haagsche Synode zeker niet bedoeld. Onze Gereformeerde Kerken hebben in al die zaken, die niet rechtstreeks door God geboden waren of uit Gods Woord voortvloeiden, steeds een groote mate van vrijheid gelaten, mits de goede orde maar niet opzettelijk verstoord werd. En wanneer de geregelde Catechismusprediking maar niet nagelaten wordt, zal zeker niemand het euvel duiden, wanneer op een feestdag of bij een enkele plechtige gelegenheid, zooals bij entree of afscheidspredikatie, een vrije stof wordt behandeld. Ook hier geldt, dat wij geen dienaren zijn van de letter, maar van den geest der kerkenorde. En noch tot de zaligheid der hoorders noch tot den welstand der gemeente doet het er iets aan toe of af, of juist op den eersten Zondag van het jaar de eerste Catechismusafdeeling en op den laatsten Zondag de laatste Catechismusafdeeling wordt bepreekt.

Maar ook al wordt dit alles voetstoots toegegeven, toch mag aan de andere zijde de bepaling van onze kerkenorde niet zóó worden verwaterd, dat hierin geen de minste regel zou schuilen voor de homiletiek. Wanneer onze Kerken den Catechismus hebben verdeeld in 52 Zondagen en voorgeschreven hebben, dat liefst elk jaar de geheele inhoud van den Catechismus opnieuw aan de gemeente moet worden voorgesteld, dan lag hierin een wijze paedagogische bedoeling. Wanneer men over den Catechismus zoo uitvoerig preekt, dat aan elke afdeeling drie of vier predikatiën gewijd worden en eerst na vijf of zes jaren de Catechismus is doorgepreekt, dan put men voor zichzelf de stof in eens uit en eischt te veel van de gemeente. Al mag een enkele Zondagsafdeeling te rijk van stof zijn om in één preek te worden afgehandeld, toch zal men goed doen met als regel over elke Zondagsafdeeling slechts één predikatie te leveren. Ook hier geldt: In der Beschrilnkung zeigt zich der Meister. En voor den opbouw der gemeente in de kennisse der waarheid is het veel dienstiger, dat ongeveer in den kringloop van een jaar de geheele inhoud van den Catechismus telkens opnieuw wordt uitgelegd, dan dat door te lang gerekte behandeling de belangstelling kwijnen gaat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen