Voor kinderen.

AAN VRAGERS.

Onze lezeres S. C. F. te S. zendt ons de vol gende vraag:

In verschillende dagbladen lees ik een bericht uit Kaïro, dat de Khepton-pyramide te Gizeh door.dea bliksem getroffen is. Deze pyramide is een monument van de vierde dynastie, op een na de grootste van Egypte, en dagteekent uit het jaar 3666 v. Christus. Die 3666 jaren vermeerderd met de regeeringstijdvakken noodig voor vier dynastiën, en onze 1905, zullen toch wel een veel hooger cijfer brengen dan 6000 jaar, die, naar men zegt, de wereld heeft bestaan. Mag ik ook weten hoe dit is op te lossen?

Om te beginnen zij opgemerkt, dat als „men" zegt, dat „de wereld" 6000 jaar heeft bestaan, dit min juist is. Bedoeld zal wel zijn, dat het menschelijk geslacht thans zoo lang bestaan heeft. En tot dit geslacht behooren ook de bouwers der Egyptische pyramide.

Maken we nu de optelsom, die onze lezeres aangeeft en rekenen wij voor elke dynastie honderd jaar, wat niet te veel is, dan krijgen we:

3 X 100 = 300 jaar; 3666 „ r9°5 » 5871 jaar.

Dat is dus al bijna 6000 jaar. Neemt men nu in aanmerking, dat de dynastiën in elk geval na den zondvloed hebben geregeerd dan dienen er nog minstens 1600 jaren bij geteld en komen we dus tot 7500 jaar.

De eenige betrouwbare bron ter berekening van den tijd van den zondvloed enz. is de Heilige Schrift. Uit de stamtafels en wat verder wordt vermeld blijkt, dat de zondvloed plaats had 1650 jaar ongeveer na de schepping van Adam of 2350 jaar vóór Christus geboorte. Het zou dus onmogelijk waar kunnen zijn, dat de bedoelde pyramide reeds 3666 vóór Christus werd gebouwd.

Nu is natuurlijk de vraag: Hoe weten de geleerden die het zoo uitrekenen als bij deze pyramide, dat zij juist rekenen. En daarop is het antwoord dat zij gissen.

Van daar dan ook, dat de één tot dit de ander tot dat cijfer komt. Tot nog toe bestaat er volstrekt geen zekerheid; evenmin is er reden om, gelijk deze cijferaars doen, de "berekening uit de getallen des Bijbels opgemaakt, te verwerpen. Herhaaldelijk is gebleken, dat vele

rekenaars ten slotte bleken zich verrekend te hebben.

Zoo zal 't ook hier weer zijn.

Jaren geleden vond^ men aan den Nijl oude bouwwerken. Daarbij was ook hout, dat geheel verrot was.

Toen waren er geleerden die beweerden, dat die palen minstens vóór 10, 000 jaar in den grond moesten zijn geplaatst, wijl de soort hout van die dikte bepaald zoo veel jaar noodig heeft, om in het water geheel door te rotten,

Hoe wisten zij dat?

Wel zoo:

Kort te voren had men in den Donau de palen gevonden van een brug, die daar tijdens keizer Hadrianus was gelegd, d. i. ruim een eeuw na Christus.

Die palen waren van dezelfde houtsoort als die aan den Nijl; doch in den Donau waren zij slechts twee duim gerot.

Nu zei men: dat is 1700 jaar ongeveer ge leden. Als nu in 1700 jaar hout 2 duim verrot, in het water, en men vindt dergelijk hout in het water 12 duim verrot, d. i. 6 X 2 duim, dan zijn er ook zoo ongeveer 6 X 1700 jaar, d. i. een tienduizend jaar verloopen, sinds dat hout gaaf was.

Deze rekening gaat op, dat ziet ieder. En toch .....

Toch kwam er niets van uit. Want andere knappe menschen zeiden al spoedig: Jawel, maar op één ding is niet gerekend. Het duurt heel lang, eer dat hout in het water gaat rotten. Begint dit eenmaal, dan gaat de rotting echter tamelijk snel voort en vreet in niet zeer langen tijd heel diep in.

En zoo bleek de gemaakte berekening volko men onbetrouwbaar.

Een tijdrekening als wij die hebben van een vast uitgangspunt, was in die oude dagen, ook bij Israël, onbekend. Op verschillende wijzen berekenen wij dus wanneer bijv. Abraham of Mozes hebben geleefd, waarbij de Bijbel ons tot gids dient. Nu kan men wel nog vele gissingen maken, maar zoo lang de onder/; oekers die met den Bijbel niet rekenen, zelf telkens verkeerd uitkomen, zullen we wel doen hun berekeningen eenvoudig te laten voor wat ze zijn.

Een tweede, heel andere vraag is of men kan zeggen: Het was de vooravond van groote ge beuitenissen. Er is toch geen nadvond, gelijk een voor-en een namiddag.

In onzen tijd beteekent „avond" het laatste deel van den dag, als het donker wordt of is: „De avond valt, " „Vrijdagavond." Ook van een tijdperk b.v.; „De avond des levens."

Maar oudtijds beteekende avond ook den dag, die aan een feestdag of zoo voorafging. We hebben daarvan nog iets over in Kerst avond. Zoo noemen ook de Duitschers den Zaterdag Sonnabend (Zonavond) d. i. de dag, avond vóór den Zondag.

In de rijmkroniek van Melis Stoke, waarin (Ie daden der graven van Holland worden be-, schreven (Stoke was een tijdgenoot van graaf Floiis V (1256—1296) leest men o. a.:

als ment iaer ons Heren screef XIJC ende XCIX daer mede, Tote Haerlem in de stede, Sente Mertyns avond bleef hi doot

d. i.

Hij, graaf Jan I van Holland stierf te Haarlem, in het jaar onzes Heeren 1299, op St.-Maariensavond.

Nu is St.-Maarten op 11 Nov. en stierf graaf Jan dep loden. Zoo wordt duidelijk, dat avond vroeger ook den dag, den tijd te voren beteekende.

Wie dus zegt, we staan aan den vooravond van dit of dat, zegt te veel. 't Moet zijn aan den avond, d. i. vlak er voor. Ik vrees echter, dat de meeste menschen dit juist anders zou den opvatten dan bedoeld was.

Daarom is 't best eenvoudig te zeggen: We staan vóór groote gebeurtenissen. Dan kan niemand zich in de bedoeling vergissen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen