Prof. Visscher vraagt

Prof. Visscher vraagt ons in het Gereformeerde Weekblad, of we wel genoeg recht hebben laten wedervaren aan de voorstellen door Prof. De Louter inzake de wijziging van Art. 11 i^^ der Grondwet gedaan. Ui de nadere toelichting blijkt toch wel degelijk, dat Prof. De Louter voor een doorsnijden van de zilveren koorde is:

Dit blijkt duidelijk uit de toelichting van Mr. de Louter, dat de strekking van de nieuw voorgestelde formuleering niet is het vitieuse beginsel, dat in de „zilveren koorde" tot openbaring komt, te bestendigen, maar het weg te nemen. Immers hij zegt met nadruk, dat als de wet de uitkeering van tractementen, pensioenen enz. regelt, de wetgever gedwongen wordt, nauwkeurig onderzoek te doen naar de behoeften, om te kunnen bepalen wat de Staat billijkerwijze behoort te doen „om in de oogenblikkelijke behoeften der kerkgenootschappen te voorzien en hen tevens op te leiden tot een jinantieele zelfstandigheid, waarbij de geldelijke ondersteuning van den Staat kan worden ontbeerd.''

De bedoeling hiervan kan niet twijfelachtig zijn. Er blijkt uit de wijsheid en de voorzichtigheid, waarmede Mr. de Louter de kwestie wil zien aangevat. Hij staat niet vijandig tegenover de kerken. Het is hem er niet om te doen om ze plotseling van hare inkomsten te berooven, maar hij wil, dat er een overgangstoestand geschapen worde, waarin allereerst met de behoeften der kerk rekening wordt gehou den, maar ook tevens ds kerken zelve langzaam maar zeker worden voorbereid op algeheele zelfstandigheid. Die voorbereiding kan natuurlijk op meer dan eene wijze geschieden.

Gaarne netnen we deze rectificatie over, inzooverre ze dienst kan doen om de bedoeling van Prof. De Louter in beter daglicht te stellen. De nota bij de voorstellen gevoegd, getuigt metterdaad van zulk een helder inzicht in de kerkelijke toestanden en zuik een warme belangstelling in het kerkelijk vraagstuk, dat de lof, dien Prof. Visscher aan deze nota toezwaait, zeker niet overdreven is.

Toch kan de toelichtende nota ons be zwaar tegen de voorstellen zelf niet wegnemen. Indien deze voorstellen, zooals ze daar liggen, werden aangenomen, zou niet de toelichting van deze voorstellen, maar de inhoud van het artikel beslissen. Dat artikel nu laat de uitvoering wel aan den gewonen wetgever over, maar stelt als beginsel toch vast, dat de Staatssubsidie bestendigd wordt „met inachtneming zoowel van historische rechten als van nieuw opgekomen behoeften". Van een langzamerhand „opleiden tot finantieele zelfstandigheid" wordt in het artikel niet gesproken, Eer omgekeerd zal de bijvoeging van „nieuw opgekomen behoeften" oorzaak worden, dat de drang naar meerdere subsidie steeds grooter wordt.

Een Grondwetsherziening van Art. 171 zal alleen onder gansch exceptioneele omstandigheden mogelijk zijn. Niet ééa Regeering heeft tot dusverre het gewaagd, dit critiekste artikel aan de orde te stellen. Indien thans de tijd rijp mocht geacht worden om tot revisie van Art. 171 over te gaan, zou een betrekkelijk zoo geringe wijziging als thans voorgesteld wordt, allicht in de toekomst een beletsel kunnen worden om tot een betere regeling te komen. Intusschen laten we dit vraagstuk gaarne aan onze politieke leiders over. Zooals de stukken thans op het schaakbord staan, gelooven we niet, dat van Grondwetsherziening op dit punt veel komen zal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen