Uit de Pers.

Hollandia oefent terecht critiek op - vat Dr. Schokking in de Gereformeerde Kerk over het besluit van Ameide's kerkeraad schreef:

Dr. Schokking schrijft Kerk het volgende: in de Gereformeerde

»Voor eenigen tijd bevatten de bladen het bericht, dat de kerkeraad der Hervormde gemeente te Ameide geweigerd had enkele lidmaten in te schrijven, die elders aangenomen en bevestigd waren.

Op zichzelf was het niet te verwonderen, dat dit de aandacht trok en dat bepaaldelijk in de organen van »de Gereformeerde Kerken" daarvan uitvoerig melding werd gemaakt.

Wanneer daaruit door sommigen echter ook reeds gevolgen werden afgeleid, schijnt men te haastig te zijn geweest.

Ons is althans niet gebleken, dat die weigering alleea op principieele gronden heeft plaats gehad

Met het oog op de uitspraak van het Classicaal Bestuur, waarbij de genoemde kerkeraad in het gelijk werd gesteld, moet waarschijnlijk eerder worden aangenomen, dat een verzuim is gepleegd bij die aanneming door een anderen kerkeraad dan waaronder de bedoelde lidmaten krachtens hun woonplaats thuis hoorden.

Doch, al ware het anders, zoodat de weigering inderdaad steunde op principieele overwegingen, dan is de vraag toch van belang, of een zoodanige handeling goedkeuring verdient en aanspraak zou moeten maken op navolging door anderen, die in gelijke omstandigheden verkeeren.

Daarop kunnen wij moeilijk een bevestigend antwoord geven.

Wat toch is het geval ?

Die elders tot lidmaat aangenomen en bevestigd worden moeten ondersteld worden, zoolang het tegendeel niet bewezen is, met beantwoording van dezelfde vragen in het bezit van de volle rechten van de leden der gemeente gebracht te zijn als behooren gebruikt te worden in de gemeente, waar de inschrijving geweigerd werd.

Er is in dit opzicht geen enkele redelijke grond, waarom inschrijving zou ontzegd worden aan degenen die, op gelijke wijze zijn aangenomen als zij, die in de gemeente, waartoe zij behooren, zijn aangenomen en ingeschreven.

En weigering onder dusdanige omstandigheden kan den schijn van willekeur niet ontgaan en moet tot botsing leiden reet de Besturen, die, wanneer overigens de gestelde regelen zijn in acht genomen, geen onderscheid kunnen noch mogen maken.

Dit moge wel bedacht worden, opdat niet met den naam van trouw bestempeld wordj wat het misschien naar de innerlijke bedoeling is, maar in verband met de bestaande bepalingen niet alzoo kan genoemd worden, en in geen geval behoeft te wezen.

En zegt men, de aanneming en de bevestiging zou toch in geen andere gemeente geschieden indien er geen onwil was om voor den kerkeraad der eigen gemeente belijdenis des geloofs af-te leggen.

Dan spreken wij dit niet tegen — erikele uitzonderingsgevallen daargelaten — maar dan hebl> an wij ook tevens den weg gevonden v/aarlangs het gevreesde kwaard alleen kan worden tegengegaan, d.i. de gelegenheid benemen om in een andere gemeente lidmaat te worden.

Waarom ook zou die er blijven, tenzij dan dat de kerkeraad zelf beoordeelt, of er bijzondere redenen zijn, die het aangenomen en bevestigd worden in een andere gemeente noodig maken.

Niet in een willekeurig bewandelen van den een of anderen weg, maar in eerbiediging van het recht en wijziging daarvan, wanneer dit zijn j liste formaleering niet zou hebben, ligt ten slotte het punt, waarom het steeds behoort te gaan'.

Wij hebben het bovenstaande met droefheid gelezen. Met hetzelfde recht als waarmede Dr. Schokking schrijft: »die elders tot lidmaat aangenorr.en en bevestigd worden, moeten ondersteld worden, zoolang het tegendeel niet bewezen is met beantwoording van dezelfde vragen in het bezit van de volle rechten van de leden der gemeente gebracht te zijn als behooren gebruikt te worden in de gemeente, waar de inschrijving geweigerd werd", kan men ook beweren dat er in de Hervormde Kerk niet een enkel modern predikant gevonden wordt. Immers alle predikanten zijn met beantwoording van dezelfde vragen predikant geworden, en het bewijs dat dit niet geschied is, werd niet geleverd.

Men kan nog verder gaan en zeggen: het bewijs is niet te leveren dat er ook maar een predikant gevonden wordt die socialistisch of anarchistisch gezind is. Immers alleen een kerkelijke vergadering heeft volgens Gereformeerd kerkrecht te oordeelen over de leer, en aangezien nu de Hervormde kerk geen kerkelijke vergaderingen, wel kerkbesturen heeft, zoo is het van geen enkel predikant met recht te zeggen, dat hij niet rechtzin nig is. Maar onderstel eens dat een kerkeraad in het bearbeiden der Gemeente, aan zijne zorgen toevertrouwd, tot de overtuiging kwam dat een zeker aantal jongelieden niet kon toegelaten worden tot] des Heeren Avondmaal, omdat zij gevoelens waren toegedaan die met de belijdenis der kerk in lijnrechten strijd zijn, mag dan zulk een kerkeraad zulke jongelieden toch maar toegang verleenen tot het gebruik der bondszegelen, wanneer zij zich elders hadden laten aannemen ? Wanneer hij dit doet is hij ontrouw aan hetgeen hij beloofd heeft toen hij in het ambt bevestigd werd. Dit mag toch wel gewicht in de schaal leggen. Men komt dan zeker in conflict met de hoogere besturen, als men de redeneering van Dr. Schokking volgt; vermijdt men die, dan wordt wat men eenmaal »de leugen in de kerk'' noemde, bestendigd.

Zoo is het.

In de Keik des Heeren moet het om waarheid te doen zijn. En wie in een zoo ontredderden toestand als waarin de Hervormde Kerk verkeert, waar alle wind van leering vrij spel heeft, toch aan de fictie vasthoudt, dat elk aangenomen lidmaat als Gereformeerd moet beschouwd worden, ook al zou hij bij een modernen kerkeraad belijdenis hebben gedaan, offert het wezen der Kerk aan den schijn op en werkt de ontheiliging van Gods verbond in de hand.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen