Het korte stukske

Het korte stukske van Albert Verwey, dat v/e overnamen, gaf aanleiding tot het volgend schrijven:

Naar aanleiding van Verweij's klacht over het opgroeiend geslacht en uw onderschrift daarbij, ben ik zoo vrij u beleefd opname te verzoeken van de volgende vragen:

1. Hebt u het geheele artikel van Verweij overgenomen ?

2. Zoo neen, heeft Verweij in zijn schrijven ook de school betrokken?

3. De klacht van Verweij heeft u ontroerd. Ontroert het u niet veel meer, dat ge zelve, zonder de minste aanleiding ditmaal, de openbare school in deze zaak betrekt? In uw artikelen zijt ge anders gewoon, de zaken te bezien van een ruim standpunt.

4. Durft ge voor uw rekening nemen de bewering, dat de jeugd, op de bijzondere school opgegroeid, wèi iets gelooft, wèl energie heeft, die tot edeler daad prikkelen kan?

Ons antwoord hierop is, dat we slechts een deel van Verwey's artikel overnamen en Verwey niet over de openbare school heeft gesproken. Dat we toch de openbare school hierbij betrokken, was omdat de klacht over het opgroeiend geslacht, dat geen geloof en geen geestdrift meer bezit, heenwijst op een gebrek in de opleiding en er voor ons wel geen twijfel kan bestaan, dat de openbare school hier in de eerste plaats schuld draagt. Een neutrale school, waar stelselmatig over al wat met de religie in verband staat, gezwegen wordt, kan niet anders kweeken dan een geslacht, waarbij het geloof wegsterft.

Op de laatste vraag, of het Christelijk onderwijs dan betere vruchten afwerpt, antwoorden we zonder eenige aarzeling : Ja, Al willen we hier allerminst roemen in eigen kracht en al moet met smart erkend, dat 'de geest van ongeloof en socialisme ook onder de leerlingen der Christelijke school slachtoffers maakt, toch is dit zeker niet aan het Christelijk onderwijs te wijten, en van het meerendeel onzer leerlingen geldt, dat ze dank zij het Christelijk onderwijs wèl gelooven en in dat geloof de energie hebben, die tot edeler daad prikkelt. Heeft zelfs niet Prof. Heijmans onlangs getuigd, dat bij degenen bij wie het Christelijk geloof bewaard bleef — en dat zijn dan toch wel in de eerste plaats degenen, die op onze Christelijke scholen onderwijs ontvingen — de levensmoed zooveel hooger was, zooveel meer zelfopoffering werd gevonden, de energie zooveel sterker was gespannen.

Overigens behoeft een pleidooi voor de Christelijke school in onze dagen wel nauwelijks meer gehouden te worden. De oogen gaan steeds meer open voor het gevaar, dat de openbare school aankleeft en de roepstem wordt steeds sterker om met de neutraliteit der Staatsschool te breken. Waar zelfs degenen, die vroeger 't vurigst voor de neutrale school pleitten, thans steeds luider klaagtonen aanheffen over den geest, die op onze openbare scholen heerscht, ligt daarin wel het welsprekendst getuigenis, dat voor de Christelijke school kan worden geleverd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen