De Haagsche Synode.

Al zijn bijna twee maanden voorbijgegaan sinds de Synode der Hervormde Kerk haar jaarlijksche zitting "hi'eld, toch mag, nu we onzen persarbeid weer hervatten, een kort woord over de voornaamste door haar genomen beslissingen ook in ons blad niét ontbreken.

Hoofdschotel op het . Synodaal menu was natuurlijk de modus vivendi-voorslag der Utrechtsche hoogleeraren. Een vorige Synode had met 10 tegen 9 stemmen in beginsel haar instemming met dezen voorslag betuigd, en besloten aan de hoogleeraren een practische uitwerking van dit plan te vragen. De hoogleeraren meenden, dat deze arbeid niet op hun weg, maar op dien der Synode lag. Zoo had deze Synode te beslissen of deze modus vivendi-voorslag, in reglementswijzigingen omgezet, aan het oordeel der Kerk onderworpen zou worden^

De storm, die intusschen tegen dit voorstel was opgestoken, vooral van orthodoxe zijde, deed wel voorzien, dat de Synode thans met dezen voorslag geen ernst zou maken.

Zooals een vorige Synode met éen stem meerderheid zich vóór dezen voorslag verklaarde, zoo besloot deze 5ynode met één stem meerderheid er geen uitvoering aan te geven. Opmerkelijk was, dat de stemming zuiver rechts tegen links was. Alle modernen verklaarden er zich vóór, de orthodoxen van alle schakeering waren tegen.

Als hoofdbezwaar werd vooral de practische onuitvoerbaarheid van dit plan ingebracht; Maar de diepereachtergrond was natuurlijk, dat men van orthodoxe zijde geen modus vivendt wilde, die feitelijk de rechtspositie der modernen in de Hervormde Kerk erkende.

Ook andere voorstellen om tot een reorganisatie van de Hervormde Kerk te komen of een weg te openen, die daartoe leiden kan, vonden even weinig genade in de oogen der Synode. Zooals van zelf spreekt, werden de voorstellen van confessioneele zijde ingediend, zonder veel bespreking ijlings in de Synodale doofpot gestopt.

En eenzelfde lot trof ook het voorstel van Prof. Slotemaker de Bruine, om een constituante saam te roepen, uit afgevaardigden van de verschillende classicale vergaderingeti bestaande, die over de reorganisatie der Kerk zouden beraadslagen. Het motief, daarbij aangegeven, dat de Synode zoo weinig wortelde in de Kerk, gaf zelfs niet weinig ergernis aan de Synodale heeren. Van de diep ernstige crisis, die de Hervormde Kerk doorleeft; voelde de Synode blijkbaar niets. Aan het heilig huisje der organisatie mocht niet getornd worden.

Schipperen en laveeren is heel de kunst der Synode. Het is dan ook geen wonder, dat Prof. Slotemaker de Bruine, die voor 't eerst als preadviseerend lid deze Synode bijwoonde, bitter klaagde over den geest, die in de Synode heerschte.

Meer genade dan deze reorganisatie-plannen vond in de oogen der Synode het voorstel, door verschillende Classen ingediend, om aan de vrouwen kiesrecht te verleerten.

Nu ^ de Regeering door de Grondwetsherziening het kiesrecht voor de vrouwen op politiek gebied mogelijk wil maken, wilde de Synode blijkbaar toonen, dat ze met de nieuwe strooming meegaat en besloot ze aan de Kerk voor te stellen, het vrouwenkiesrecht in te voeren. Alleen het passieve kiesrecht wilde de Synode aan de vrouw nog niet verleenen. Voor vrouwelijke predikanten en vrouwelijke ouderlingen en diakenen zal de deur nog niet worden opengezet. Of, gezien de bekende wispelturigheid der Synode, dit besluit tot wet zal worden verheven, moet worden afgewacht. Van moderne zijde verwacht men van de invoering van dit vrouwenkiesrecht in de Kerk gouden bergen. Dat de toestand in de Hervormde Kerk er veel door verbeteren zal, betwijfelen we. Genezing van de kr. skheid, waaraan de Hervormde Kerk lijdt, is niet doof vrouwenkiesrecht-te verkrijgen.

Over de verdere beslissingen der Synode, die alleen kleingoed betroffen, kunnen we het stilzwijgen bewaren. Slechts op twee punten zij nog gewezen.

Vooreerst, dat de Synode ook ditmaal eèn voorstel door de Leidsche Classis ingediend, om aan de studenten van de Vrije Universiteit den weg te ontsluiten om tot het.predikt-ambt in de Hervormde Kerk te komen, van de hand wees. Het heette, dat dit voorstel niet genoeg gemotiveerd was. Wanneer op een volgende Synode een nieuw voorstel wordt ingediend van gelijke strekking, dat wel gemotiveerd is, zal weer een andere uitvlucht bedacht worden. Blijkbaar wil de Synode geen studenten, die aan een Gereformeerde Hoogeschbol zijn opgeleid, als predikant in de Hervormde Kerk toelaten.

En in de tweede plaats, dat de Synode besloot dat het minimum-tractement der predikanten f ISOO moest bedragen. Indien de Synode dit als advies aan de Kerken had gegeven, dan zouden we niet anders dan dit besluit kunnen toejuichen. De predikantstractementen roepen, ook in de Hervormde Kerk, dringend om verbetering. Geheel anders echter staat de zaak, nu de Synode dit besluit aan de Kerken oplegt. Want daarmede tast de Synode de autonomie der Kerken aan. En 't verwondert ons wel, dat' van Gereformeerde zijde in de Hervormde Kerk zelfs geen woord van protest hiertegen is vernomen. _ Zoo heeft ook deze Synode niets gedaan om het kerkelijk vraagstuk tot oplossing te brengen. Geestelijke stuur en leiding ging van haar niet uit. Met de door haar genomen beslissingen is niemand tevreden.

De diepste oorzaak daarvan ligt in haar.' bestaan zelf. Zij is een van boven aan de Kerk opgelegd bestuurscollege, maar ze wortelt niet in de Kerk en mist daarom elke geestelijke autoriteit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen