GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Met verhoogde spanning richt

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Met verhoogde spanning richt

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Amsterdam, 31 Mei 1918.

Met verhoogde spanning richt zich op nieuw ieders blik naar het oorlogstooneel, nu, wanneer niet alle voorteekenen bedriegen, de groote slag op het Westerfront hervat is, die over den afloop van dezen oorlog en over het lot dezer wereld beslissen zal.

Wat het resultaat van dezen nieuwen aanval wezen zal en of daardoor reeds de beslissing zal gebracht worden, kan niemand voorspellen. Indien één oorlog rijk was aan verrassingen, dan was het wel deze. Ieder, die als profeet meende te kunnen optreden, is dan ook beschaamd uitgekomen. Te verwonderen behoeft dit niet. Een goddelijke inspiratie, zooals de profeten bij Israël bezaten en ook aan Johannes op Patmos ten deel is gevallen, waardoor zij een inzicht kregen in het Goddelijk Raadsbesluit, waarin de loop aller dingen bepaald is, is aan niemand onzer geschonken. Wie aan voorpellingen zich waagt, doet dit of op grond van persoonlijke sympathie voor en vertrouwen in het goed recht en de sterke kracht van de oorlogvoerende partijen, op wier overwinning hij hoopt, of, wanneer hij een onpartijdiger standpunt inneemt, op grond van de lessen uit het verleden, vooral van de groote oorlogen, die vroeger zijn gevoerd. Geen van beide kan echter het geheim der toekomst ons ontsluieren. De persoonlijke sympathie voor een der beide oorlogvoerende machten vertroebelt veel meer het oordeel over den werkelijken stand der dingen, dan dat het dien verhelderen zou, Liefde, zegt het spreekwoord terecht, maakt blind. Enook met de lessen van het.verleden komt ge geen stap verder, omdat een wereldoorlog, zooals we thans beleven, nooit geweest is. Zelfs de oorlogen van Napoleon zinken bij dezen oorlog in het niet. Er zijn krachten ontwikkeld, niet alleen van technische vaardigheid en vermoordingsmaterlaal, maar van uitbreiding der legers, van offervaardigheid der volkeren, van een weerstandsvermogen zelfs onder den hoogsten druk, zooals de geschiedenis deze nooit heeft gekend. Vroegere oorlogen, hoe moorddadig ook, verdwijnen als kinderspel bij dezen • wereldkrijg, die alle volkeren heeft meegesleept. Het is, zooals een begaafd redenaar in een tijdrede opmerkte, alsof de gemeeae genade, die vroeger het kwaad van den oorlog nog temperde en tot een deel der menschheid beperkte, nu is teruggetrokken en alle booze hartstochten thans ongebreideld haar vrijen loop kunnen gaan. En wie zal dan zeggen, wanneer het einde van dezen oorlog komen zal en wat dit einde zal wezen?

Zelfs eenige zekerheid, dat het thans hervatte offensief van den veldtocht van dit jaar althans een beslissing zal brengen, hebben we niet. Het heet wel, dat dit de beslissende slag worden zal, maar het is zóó vaak gezegd, dat alleen de goedgeloovige er nog waarde aan hecht. Met evenveel heldenmoed als de Fransche en Engelsche legers den vorigen stoot van Hindenburg's leger hebben opgevangen en den vijand, na het aanvankelijk door hem behaalde succes, tot staan hebben gebracht, zoo kan het ook thans weer gaan. En evenmin als toen de aanvalskracht van het Duitsche leger gebroken bleek, maar, na een rustpoos van-een maand, de aanval hervat werd, zoo zal het ook dan gaan. Hindenburg heeft in hét Oosten wel getoond, hoe hij nooit alle kansen op één worp zet, hoc het veeleer zijn taktiek is, n op dit, dan op dat deel van het vijandelijk front de zware slagen van zijn gepantserde vuist te doen neerkomen, in de hoop, dat eindelijk het weerstandsvermogen an den vijand bezwijken zal. Zoo zal het ook in het Westen gaan. De zomer moet og komen, en het duurt nog lang, voordat e winter weer aan de groote krijgsoperaties en einde maakt. De vraag is alleen maar, f wat in het Oosten hem gelukte, ook in et Westen hem gelukken zal. Hij beeft ier met de best geschoolde troepen van uropa en met den meest taaien tegentander te doen. De logge Russische beer rok in zijn hol terug, maar Frankrijk en ngeland, door Amerika's geld en troepen esteund, geven geen kamp.

Zoo schijnt het, alsof de vrede weer verder van OHS verwijderd is dan ooit. Het woord is thans, zooals een Engelsch staatsman nog pas verklaarde, aan het kanon; over vredesvoorwaarden behoefde daarom niet te worden gesproken. Zelfs Amerika's president blaast de oorlogstrompet harder dan ooit, hij die eens als de groote vredesapostel optrad. Niet het woord van verzoening, maar het ruw geweld moet beslissen. En , wie durft nog hopen, zelfs wanneer het wapengeweld ook ditmaal geen beslissende overwinning brengt, dat in den komenden winter de volkeren meer geneigd zullen wezen om naar woorden van vrede te luisteren? Heeft zelfs de Paus niet moedeloos elke poging opgegeven om de volkeren in liefde tot elkander te brengen?

Voor ons neutralen, vooral voor ons Christenen, die niet door den oorlogshartstocht meegesleept worden, is deze oorlog een der schrikkelijkste openbaringen van de zonde van den mensch. Het is dit niet alleen, omdat ons eigen volk, al bleef het dusver voor den oorlog bewaard, almeer den druk en de ellende, die het gevolg van dezen oorlog ook voor de neutrale landen "zijn, ondervindt en vol angst en zorg de toekomst tegengaat, waarin gebrek en hongersnood ons wachten, maar het is dit bovenal om de dachte aan de millioenen die sneuvelen of voor hun leven verminkt worden; aan den bitteren rouw, die in zoovele gezinnen geleden wordt; aan den haat en bitterheid, die onder Christen-volkeren gewekt is geworden, die ons dezen oorlog als een satanische uiting doet beschouwen, zoo schrikkelijk als de wereld nooit heeft gezien.

En de bede van het hart kan daarom geen andere wezen, dan dat Gods Geest die macht van Satan breke, de volkeren tot boete en inkeer brenge en hun oogen opene voor het kwaad, dat zij niet alleen tegen elkander, maar bovenal tegen Hem bedrijven.

Een kwaad, dat niet vergoelijkt, maar eer nog erger gemaakt wordt door de sqhoonschijnende leuzen van op te komen voor gerechtigheid en vrijheid, waarmede men de volkeren opzweept.

Satan is niet alleen een menschenmoorder van den beginne, maar hij is ook de vader der leugen. Het is de leugengeest, die van hem is uitgegaan, die de volkeren verleidt en tot moord prikkelt. Wat alleen redding brengen kan, is daarom, dat God Almachtig' den Geest der waarheid uitzende, die dezen leugengeest van Satan overwint.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 2 juni 1918

De Heraut | 4 Pagina's

Met verhoogde spanning richt

Bekijk de hele uitgave van zondag 2 juni 1918

De Heraut | 4 Pagina's