GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Duitschland. Opkomen voor deKerk en het Christel ij k karakter der school in Saksen.

In Saksen trad minister Buck ten opzichte van Kerk en school op een wijze op, die deed vreezen dat alles zou worden gedaan om vooral den invloed der Kerk te breken. In een proclamatie «aan het Saksische volk" werd te kennen gegeven, dat de landskerk weldra geen geld meer uit de Staatskas zou ontvangen, dat het Godsdienstonderwijs uit de school zou worden weggedaan, terwijl de kerkhoven voortaan onder het beheer der Gemeenteraden behoorden gebracht te worden. Het Landsconsistorium ontving dan ook een mededeeling van den minister, waarbij het vaststellen van overgangsmaatregelen werd aangekondigd.

Maar in het land openbaarde zich tegen de plannen van Buck krachtige oppositie. Een groote beweging werd, niet door predikanten maar ^oor mannen uit het volk, op touw gezet, tengevolge waarvan een petitionnement door meer dan een half millioen menschen werd onderteekend. Te gelijk kwam men van onderscheidene zijden met bepaalde eischen tot de verschillende politieke partijen des lands, om bij de verkiezingen voor de nationale vergadering ook met de belangen van de Kerk rekening te houden. Er kwam alzoo een volksbeweging ten gunste van de Kerk.

Dit alles schijnt op hen die op dit oogenblik het gezag uitoefenen niet zonder uitwerking gebleven te zijn. Althans het landsconsistorie vernam" van overgangsbepalingen niets. Maar op het gebied van de school zon minister Buck toch nog op maatregelen om de scheiding tot stand te brengen. Zoo werd kort op elkander in den loop van December de verwijdering van het Catechismusonderricht uit de school, van de predikanten uit het kerkbestuur (vermoedelijk is daarmede hetzelfde bedoeld wat wij «commissie van beheer of kerkvoogdij» noemen) en uit de plaatselijke schoolcommissie en ook de invoering van de simultanschule (neutrale school), aangekondigd. Maar van een algeheele verwijdering van het Godsdienstonderwijs, gelijk dit in November was aangekondigd, werd niet gesproken.

Wellicht had hetgeen in Pruissen geschied was, invloed op de Saksische regeering uitgeoefend. Daar had de regeering stuk voor stuk de aan de kerk vijandige maatregelen van den minister Hoffman moeten terugnemen, zoodat daar zelfs de predikanten weder als schoolopzieners fungeeren. Dit heeft de Saksische regeering zeker tot voorzichtigheid gemaand.

De beweging ^nder het Saksische volk nam echter steeds toe. Het getal onderteekenaars van bovengenoemd petitionnement ging met honderdduizenden in de hoogte. Dagelijks komen nog tienduizenden hunne instemming daarmede betuigen. Protestvergaderingen, vooral in de groote steden des lands, werden druk bezocht, en toonden, dat de kringen van het volk die nog aan de Kerk vasthouden, door het optreden van Buck pijnlijk werden getroffen. Geen wonder dat Buck nogmaals van tactiek veranderde. In vlugschriften, couranten-artikelen en toespraken haastte hij zich nu, het volk omtrent de houding der regeering tegenover de Kerk gerust te stellen. Of dit een «reculer pourmieux sauter", een terugtrekken om straks beter zijn slag te kunnen slaan, beteekent, zal later blijken. Maar in elk geval is het in Saksen duidelijk geworden, dat er nog een volk gevonden wordt dat niet zóó door de revolutiedenkbeelden is vervoerd, dat het geheel met God en Zijn dienst .breken wil. Jammer dat over het algemeen de regeerders der landen niet inzien, dat zij juist bij dat volk steun hebben te zoeken,

Engeland. De critieke toestand. Ia een Engelsch Christelijk blad wordt geklaagd over de toenemende onverschilligheid, die in Engeland ten opzichte van de religie betoond wordt, al zoekt men dit ten deele te verklaren uil de reactie, die na de spanning van den oorlog heeft plaats gehad. Een Revival moet daarom gezocht worden. Zij die daarvoor arbeiden, hebben zich, als zij moedeloos zouden worden, te troosten met hetgeen Jesaja 49 : 4 zegt: Ik zeide ik heb te vergeefs gearbeid, ik heb mijne kracht onnuttelijk en ijdelkjk besteed: ewissehjk mijn recht is bij den Heere, en mijn werkloon is bij mijnen God”.

De laatste week van Maart zal voor het . Eogelsche volk van het grootste gewicht worden, wijl daarin door de vertegenwoordigers van den arbeid de ernstigste beslissingen zullen genomen worden. Het zal óf vrede worden op het gebied der industrie óf de vreeselijkste strijd dien de natie ooit heeft gekend, en dit in een tijd dat nationale eenheid een levensvoorwaarde is voor, het welzijn van het land. Zeer veel zal afhangen van de voorstellen, die door de kolen-commissie gedaan zijn. Als de mijnwerkers daarmede tevreden zijn, mogen wij redelijkerwijze verwachten dat de arbeid een nieuw tijdperk zal ingaan. Maar middelerwijl heeft men te rekenen met hetgeen de spoorwegmannen zullen besluiten. Kennelijk wordt een zeer critieke tijd doorleefd. Menschelijkerwijze gesproken is strenge zelfbeheersching een eisch voor allen. Eén vonk is genoeg om den geheelen ontvlambaren hoop in brand te steken. Doch allereerst is het de tijd om te bidden. Gebed brengt de menschen in rechte verhouding tot het Middelpunt van alles, en schenkt den gemoedstoestand welke een helder inzicht gunt in de vraagstukken die aan de orde zijn en moed geeft om rechtvaardig, als in de tegenwoordigheid Gods, te handelen. Als deze stemming niet aanwezig is, kunnen wij licht den vrede verbeuren, en dit door eigen schuld.

Aldus in hoofdzaak het Christelijk blad. Wij zoude gaarne daarbij nog een anderen toon vernemen. Engeland zet zijn imperialistische politiek voort, ook bij de Vredesconferentiën te Parijs. Het ging den oorlog in tot verdediging van de rechten der kleine naties, zoo werd van regeeringswege gezegd, maar het breidt zijn gebiedt uit, nu de overwinning is behaald. Moet men daarover niet in de schuld voor God komen ? Juist door het imperialistische streven van de vertegenwoordigers der Engelsche natie duurt het zoo lang, eer het tot het sluiten van vrede komen kan. Inmiddels hebben de Bolsjewikische elementen vrij spel om den volksgeest ook in Engeland te verpesten. Ach, dat voor dit alles de oogen der Christenen in Engeland geopend werden!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 4 mei 1919

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 4 mei 1919

De Heraut | 4 Pagina's