GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Voor Kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Kinderen.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

IN VREEMDE HAVEN.

XIII.

VERANDERING.

Het viel Jurrie niet moeilijk te voldoen aan wat de stuurman had bevolen. Vlug en behendig als een kat klom hij in het want, in enkele minuten was hij boven en nog snellet weer terug. Een luid hoera ging op van enkele matrozen die het gezien hadden, en die tevens Hendrik schenen uit te lachen. Deze zou gaarne weggeloopen zijn, als hij maar gedurfd had Thans trachtte hij een onverschillig gezicht te zetten, maar dat ging hem bijster slecht af.

Met zulke en dergelijke plagerijen trachtte de stuurman den jongen Hendrik het leven aan boord zuur te maken. Hendrik voelde dat diep, en barstte meermalen in bittere tranen uit, als hij alleen was, of stil in zijn kooi lag. Doch gelukkig kende hij, gelijk we weten, den eenigen troost, ook in aardsche nooden en ellende, al was het |dan ook nog slechts bij aanvang. En dat kwam hem nu wonderwel te stade. Hij kon bidden om verlossing uit den druk en van de boosheid der menschen, ook om geduld en lijdzaamheid.

Daarbij, zoo bedacht hij, was hij toch niet bij toeval op de «Zeemeeuw» beland. Evenmin voorzeker was het een toeval, dat kapitein Klaver verhinderd was de reis mee te maken en voor zijn jongen vriend te zorgen. Er zoo, in vast vertrouwen op des Heeren leiding, mocht Hendrik ook alles in des Heeren hand stellen. Wellicht, zoo dacht hij, vind rk in dat verre land nog een bestaan. De zee trekt mij toch niet aan, en de veldarbeid evenmin. Krachtig kwamen hem de wooiden voor den geest uit Psalm 121 :

De Heer zal u steeds gadeslaan. Opdat Hij in gevaar Uw ziel voor ramp bewaar'; De Heer, 't zij gé in of uit moogt gaan, Eu waar ge u heen moogt spoeden. Zal eeuwig u behoeden.

En zij waren hem tot groeten troost en bemoediging. Toen de avond viel en het dagwerk was afgeloopen ging Hendrik zijn vriend den kok nog eens opzoeken, die hem allereerst over de portretten de noodige inlichtingen gaf, die wij al vermeld hebben. Toen hij geëindigd had, begon Hendrik zijn wedervaren van dien dag te vertellen. De kok zeide er niet veel op; ook hij wist wel wie de-stuurman was, al wachtte hij zich er veel over te praten.

»Nu moet ik u nog wat vertellen» zei Hendrik. lU weet dat een der portretten den heer van Bergen voorstelt». > Je bedoelt den reeder van ons schip, niet waar ? "

»Juïst. Nu die mijnheer is mijn oom. Hij heet net als mijn moeder».

> Ja maar», zei de kok, tdat is nog geen bewijs. Daarbij is van Bergen een naam, dien men nog al eens hoort. Kun je ook je vergissen? » «Neen, want ik herkende het gezicht dadelijk uit het portret dat thuis bij ons hing. Bovendien heb ik meer dan eens door vader of moeder over onzen oom van Bergen hooren spreken. Maar als kind stel je in zulke dingen geen belang».

»0, dat verandert. Het is, dunkt me, een aangename verrassing voor je. Je zult er wel niet aan gedacht hebben, dat zoo iets nog uit je reis zou voortkomen».

•Neen, waarlijk niet», zei Hendrik, »als ten minste mijn oom, dien ik mij zeker voorstel op te gaan zoeken, ook op mij en mijn gezelschap gesteld is. Van het zeeleven heb ik althans al lang genoeg. Misschien word ik daarginds aan werk geholpen.

De kok zag Hendrik een oogenblik schalk aan en zei toen: »Ja daar is kans op als men een rijken oom heeft. En rijk is mijnheer van Bergen en gul ook, zooals ik weet van onzen stuurman. Wie weet waar deze reis, die je nu zoo naar vindt, nog goed voor is. En dan, nietwaar, 't is als in den Bijbel staat, dat er geen ding geschiedt buiten Gods bestier. Maar de stuurman èn nog anderen zullen in de West wel eens raar opkijken, als ze zien hoe het tusschen jou en mijnheer Van Bergen staat. Of het hun erg bevallen zal is een andere vraag.»

Hendrik vond het wijselijk beter althans nu op die vraag geen antwoord te geven. Het had trouwens geen haast. Zoo nam hij dan afscheid en ging ter ruste blij der van hart dan hij in lang was geweest.

Want zijn bezoek bij den kok had een dubbel doel gehad. Vooreerst hem te vertellen wat wij zoo pas meedeelden. Maar daarachter lag nog iets anders.

Hendrik Crul was een jongen met een zachtmoedigen, stillen geest. Maar daarbij bezat hij ook zekere slimheid, die hem al vaak te sta was gekomen.

Hij wist dat de kok niet alleen allerlei nieuwtjes aan boord vernam, maar die ook gaarne trouw weergaf. Ten deele daarom was hij zulk een gezocht man.

Nu rekende Hendrik zoo:

Er is alle kans dat de kok, nu hij door den stuurman zoo veel heefwivernomen, dezen op zijn beurt een genoegen doet, door ook wat over de zaak, en iets zeer gewichtigs, te vertellen. Zoo moest het wel loopen en dat was juist wat hij bedoelde, en zulks om goede redenen. Of Hendrik Crul op schooleen goede rekenaar was geweest, durf ik niet zeggen. Zeker is dat ditmaal zijn berekening schitterend uitkwam.

Want de kok, gelijk de meeste oppervlakkige menschen, behoorde tot dezulken, die als zij iets vernomen hebben, dat niet voor zich kunnen houden. Een geheim te bewaren, is hun onmogelijk, ja, vaak vertellen ze nog meer dan zij gehoord hebben. Zoo was het dan zeer begrijpelijk, dat de kok de eerste gunstige gelegenheid de beste aangreep om even met den stuurman te praten. Hij wilde dezen als het ware de mededeelingen terug betalen die de stuurman hem gedaan had over mijnheer van Bergen.

De stuurman luisterde al spoedig met groote aandacht. Want van Bergen was iemand met wien hij vaak te doen had. Toen 't verhaal geëindigd was, sprak hij: »Het komt alles heel mooi uit. Wie had ooit gedacht dat die suffer van een jongen zulke groote familie had. Maar 't is goed dat ik het weet»..

BRIEFWISSELING.

P.P. Zoodra mogelijk hopen, we uw vraag te beantwoorden. Het geldt hier echter minder een feest dan wel een gedenkdag, , raadselachtig van oorsprong. Verder wordt aan N.N. gemeld, dat vragen zonder naam ingezonden niet worden beant­

woord. Die naam behoeft alleen bij de redactie bekend te zijn, en wordt dan niet verder genoemd.

HOOGENBIRK,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 29 augustus 1920

De Heraut | 2 Pagina's

Voor Kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 29 augustus 1920

De Heraut | 2 Pagina's