Het mystiek-religieuze element in de Grieksche philologie - pagina 63

65 Heldensage entnahm einen grossen Teil ihres Stoffes aus denjenigen Mythenkreisen, die dem späteren Mysterienkult angehören". — Zie ook DiELS, Parmenides. Berlin, 1897, pagg. 11 sqq.: »Im allgemeinen ist der Einfluss der orphischen Litteratur nur der für uns fassbarste; in Wirklichkeit müssen im sechsten Jahrhundert eine ganze Reihe von Parallelströmungen angenommen werden, die in der religiös-philosophischen Tendenz mehr oder weniger eng sich mit jener berühren. Die Keime dieser Mystik sind viel älter, sie reichen in die Uranfänge der Nation und schlummern unter der Decke auch des heroischen Epos, in dem sie um so deutlicher hervortreten, je jünger die Schichten sind; ganz unverkennbar treten sie in der Bauernepik Hesiods hervor und um die Mitte des 6. Jahrh. hat der Pessimismus dieser Reformation sogar Eingang in den Rationalismus der ionischen Philosophie gefunden." ) Nekyia, pagg. 19 sqq. Het betreft hier de schildering van de elysische vlakte, de elysische velden, Od. S, vss. 563 sqq.: 125

XÄAX

<?

xbxvxroi

iq

TScSiov

Tt^ovTiv,

r% Tsp p^liTTVj ßiori)

KXÏ

Tsipxrx

oSri %xv$ög Te7.fi/

yxlyg

'Pxèxpixi/Sug,

xtäpuTCoiGiv

ov vi(p£TÓg, OUT' oip %£ifj.tiv iroÄug oÖTs TOT' S/xßpog, «AA' xisl XsCpvpoio Atyu TrvsiovTog xyTxg Tly.sx'j/ög xviViViv xi/x4/u%siy xvSpuiroug' •/.. r. A.

Iets verwonderlijks hebben dergelijke tegenstrijdigheden overigens niet. V g l . (over een ander punt) W E L C K E R , Griech. Götterl. I, pag. 2 6 4 : » . . . . eine von dem ganzen Homerischen Göttersystem abweichende Idee, die zugelassen worden ist w e i l d i e a l t e P o e s i e n i c h t die N a t u r d o c t r i n e l l e r und p h i l o l o g i s c h - k r i t i s c h e r Peinl i c h k e i t h a t t e." 126) W I L L M A N N , Gesch. des Ideal., I, § 1. !27) Cf. P L A T O N .

Phileb. p. 16 C sqq.

) Encykl., pag. 588. Cf. W O L T J E R , De Piatone sqq., pagg. 3 sq. 129) Platon, pag. 129. 1 ) Parmenides, Berlin. 1897, pag. 22. 131) V g l . ook de bekende plaats uit den Theaetetus, 176 A sqq.: 'AAA' OÖT' xroÄeo-^xt TX KXXX SVVXTÖV, U St-óSupn. ÜTTSVXVTIOV yxp TI rw dyxSß xsl slvxi xvxyx.y OVT'&V Ssoïg XÜTX IdpüoSxi, Tv v de SvyTyv (pOviv y.x\ TÓvds rbv TÓ7T0V 7rspiToKsI éi- xvxyKVjg. Siö xxï Tsipx&Sxi y^pVj iv'bivds. éxsifTs Cpsvysiv ÖTi TX%IO-TX. X. T. A. 128

30

t

132) Merkwaardig is, hoe D E M O C R I T U S tegen de onsterfelijkheidsleer polemiseert: D I E L S , Fr. d. Vors., pag. dixAuciv

oüx

slèÓTsg

ätäpairoi,

/xoa-vyyjg, TOV Tijg ßioTijg

459, fr. 2 9 7 :

k*vioi Si/yTijg (póo-iog

o'uvsiSyo'st $è Tijg èv TUI ßtui

y^pbvov

iv

Txpx%xïg

xxl

Cpoßotg

xxxo7rpxyTxKxtTupoüo-i,

l^SÓdsX 7TSpl TOV [J.STX T$jv TSASUT'^V fwSoTAXO-TéoVTSg %pÓV0U.

!33) Zoo b.v. door R O H D E in het voorwoord op zijne Psyche, pag. IV, ten opzichte van de Grieksche religie, is*) Ook dit niet. V g l . aant. 10. 135) Men zie hierover de rectorale rede van Dr. H . H . K U Y P E R : Evolutie of Revelatie. Amsterdam. 1903. 1)

Herakleitos von Ephesos, pag. V I I I : »Die Wirkung dieses [d.i.

36

w.

5

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen