Het mystiek-religieuze element in de Grieksche philologie - pagina 52

54 Naturphilosophie vor Sokrates. Arch. f. Gesch. d. Philos. X V (N. F. VIII), 2. Of trouwens A R I S T O T E L E S niet veelal voor rationalistischer gehouden wordt dan hij inderdaad is, staat nog te bezien: zie de door W I L L M A N N , Gesch. d. Id. I, passim, bijgebrachte citaten. DlBLS, Fr. d. Vors., pag. 53, fr. 11. V g l . ook fr. 12: ecg KASIGT" é(p$éyçxvTO SeiSSv X^S/XIO-TIX i'pyx, vCKiiCTZiv iAoi%sósiv re xxl «ÀÀ^Àsu? XTXTSVSIV. fr. 14 (pag. 54): aAA' ol ßpoTo't Soxéoum yevv&ofyxi Seoûç, TÎ>V <r(p£Tép'/iV S'étâyrx t%etv Qui/yy re Séfixg re, ) DIELS, Fr. d. Vors., pag. 73, fr. 42. V g l . ook fr. 5 (pag. 14): xx\ To tg xyxÄ[xxo-i Sè TOUTéonrty S.'\J%QVTXI oxoiov SÏ Tig Só/xoto-t Ksryj^ysùotTO <o£> TI yivÛTxuy Ssoùg oW ypccxg oÏTivég do~i~>. Eene soortgelijke gedachte bij E M P E D O C L E S (DIELS, pag. 222, fr. 134): oóSè yxp xvSpo/xé'/ji xsCpxAyt XXTX yuix XSXXO-TXI (nl. de godheid), 91

)

1

92

OÙ flèv X7TXÏ V&TQIQ Sûo xAâdoi XlO~O~0yTXt,

où TÓSsg, où $ox yoOy(x), où pySsx AxyvvfiVTX, dkAx (ppijv lepij xxï x$éo-(pxTog ÏTTXSTO [xoOvoy, (ppovTirrt xÓTfxov

y.xTxi<TO~ovo-x

XTXVTX

^SO^ITIV.

Uitvoerig handelt over de verhouding van de Grieksche philosophen tegenover den gewonen godsdienst het in het vorige jaar verschenen werk van P A U L D E C H A R M E : L a critique des traditions religieuses chez les Grecs des origines au temps de Plutarque. Paris. Alphonse Picard et fils, éditeurs. Van het eerste boek (la critique religieuse et l'impiété, des origines à Socrate) draagt het tweede hoofdstuk tot opschrift: les premiers philosophes et la religion populaire. De inhoud van dit hoofd stuk is deze: Thaïes et Anaximandre expliquent le monde et les météores célestes par des causes naturelles. — X é n o p h a n e ; sa guerre à l'anthropomorphisme. Qu'il n'est point cependant monothéiste. — Parménide et l'idée de la L o i . Les dieux et l'apparence. — Heraclite hostile aux superstitions. L a L o i ou la Diké supérieure aux divinités. Ce qu'est Aiôn, roi du monde. — E m p é d o c l e ; il veut épurer les croyances et réformer le culte. — Het vijfde hoofdstuk bespreekt de » philosophes sophistes et impies à la fin du V siècle": terwijl het tweede boek, dat met hoofdstuk VII begint, tot onderwerp heeft: la religion et les philosophes, à partir de Socrate. e

Tot mijn spijt kan ik op het interessante boek hier niet nader ingaan. Het door U B E R W E G - H E I N Z E o. 1. pag. 35 vermelde werk over de verhouding van de Grieksche philosophen in 't algemeen en de vóórSocratici in 't bijzonder tot de Grieksche volksreligie, van H E R M . G I L O W , Oldenb. 1876, is mij niet nader bekend. ) o. 1. pag. 40. »*) o. 1. I, l , pag. 191. ) V g l . Z E L L E R , o. 1., I, 2 , pag. 806; zie boven, pag. 21. ) Was ist der Quellpunkt der heraklitischen Philosophie? Universitätsprogr. Tübingen 1886. Die Philosophie des H . von E. im Lichte der Mysterienidee. Berlin 1886, Reimer. Zie in 't algemeen L O R T Z I N G , Bericht über die griechischen Philosophen vor Sokrates für die Jahre 93

5

95

96

6

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen