Marnix' Byencorf - pagina 22

20 En, dat David ook als bronnen noemt "de allerbooste vijanden Godts". Een ander gegeven vond men bij De Tholl , die afkeurde, dat Marnix "avoit mis la relegion en rabelaiserie". ï~) Maar waarschijnlijk doelt De Thou op het Tableau , dat inderdaad veel van Rabelais' stijl vertoont. Kalff vond in de Laus Stultitiae en 11 Principe niets; bij Rabelais en Estienne even zoo goed als niets. j!l) Mijn eigen onderzoek leverde mij een niet onaanzienlijk getal spreekwijzen, uitdrukkingen en verzen bij Rabelais, net zoo in den Byencorf voorkomend; i;O) geen enkele bewijst all één iets, maar alle samen doen mij vermoeden, dat het herinneringen uit vroegere lectuur van Rabelais zijn. '( Is echter ook mogelijk, dat het deels gemeengoed was vóór of dóór Rabelais - hij was zeer populair - deels door beiden uit zelfde bronnen werd verkregen. Met de Apologie pour Herodote bestaan evenzoo verscheidene punten van gelijkenis; ten deele bekende thema's, als de heiligen ieder met hun speciaa l gebied, en schriftbewijzen voor beeldenvereering. SI) Anderzijds ook éénige gelijkenis met zulke verschillen, dat het tegen afhankelijkheid preekt. ~2) Ten slotte blijft alleen over een niet letterlijke, maar zeer sterke ove reenkomst van een heele bladzijde: "diepe questiën, daer onze Magistri nos tri te Lov n hare baccalaurisen, licentiaten ende dodores over maken" S;,) 't Waarschijnlijkst komt mij voor, dat beiden uit eenzelfde boek ontleenden. Juist hier verwijst Estienne naar de CallteLae Missot'. Hij kan het Katholieke origineel, maar evengoed de gecommentarieerde uitgave van Viret bedoelen. K~) David wees op de allerbooste vijanden der H. Kercke. Wie zouden dat anders zijn dan Cal vijn , Beza, Viret; de leeraren van Genève? Ik vermoed, dat hij hier eenigszins gelijk heeft. Het is oo k eer te veronderstellen, dat Marnix zonder schroom zal hebben ontleend aan zijn leermeesters en geestverwanten, dan aan den man, van wien Calvijn in zijn De ScandaLis schreef "qu' il se Illettoit à I'égal des chiens et des porcs quant à la vie de I'ame , après avoir goûté à l'Evangile" ",,) - of aan Estienne, die om zijn Apologie, een eindelooze aaneenrijging van verhalen van vaak bedenkelijk allooi, te Genève gestraft werd, ondank de ethische of religieuze vla a , die hij in zijn boek af en toe opstak.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen