Marnix' Byencorf - pagina 12

10 met hoogere en laepre edelen en consistoriën; hij was de aangewezen bemiddelaar. Bij het Compromis en Smeekschrift speelde hij - naar eigen getuigenis - een rol naar vermogen. 23) En in 1567 verscheen zijn Vraye Narration et Apologie des choses passées, par ceux qui font profession de la religion \ réformée. Vol eerbied tegenover 'den koning, ontziet hij zich ov toch niet om te wijzen op de gevaren, die bij verdere vervolging 's konings macht bedreigen. 2~ ) Zijn bweder sneuvelt voor Antwerpen. En ais Alva komt, wijkt ook Marnix uit. Maar hij blijft in verbinding met Willem van Oranje en Lodewijk; nog vlak vóór Jemmingen, in Juli '68 blijkt hij de schakel tusschen beide broeders. 25) Op het einde van het jaar verneemt hij, hoe Willem's t tocht naar het Zuiden is mislukt: in het Wilhelmus maant hij ~ de arme schapen, die zijn in grooten nood, tot onderwerping aan Gods wil en wijsheid, tot vertrouwen op redding, te Zijner tijd. Hoe spreekt hierin het Geloof, de kracht, die Marnix gansche leven beheerscht. Altijd ijvert hij om zijn naaste te bewegen tot het Geloof. Roeis, pensionaris van Zeeland, herinnert hem na 20 jaar, in 1585 "que ,m 'estes autheur du peu Wil 0 de cognoissance que j'ay de Dieu. 26) Willem van Oranje trachtte hij telkens ten volle te winnen voor de Kerk. 27) Den kanselier Leoninus wees hij ernstig op zijn Iibertijnsch verachten van Apostelen en Profeten. 2b) In het album van den humanist Janus Douza schreef hij: Ik ben een vreemdeling, verberg uwe geboden voor mij niet, - en: Gerechtvaardigd uit het Geloof, hebben wij vrede bij God. 2\) In de opvoeding moet godsvrucht het eérste doel zijh, zoo leert zijn kostelijke Ratio instituendae juventlltis. 80) Wààr Marnix moge schijnen geweifeld te hebben, niet in het geloof. En in zijn leven zien we de vruchten: alles heeft hij over voor de zaak Gods; zware beproevingen draagt ,hij geduhlig; armoede: "il a tousjours esté disetteux" zegt Scaliger; 31) miskenning, als na de overgave van Antwerpen. 32) Zelfkennis, soberheid, eenvoud kenmerken hem, zonder dat hij ooit de aangeboren vroolijkheid en Brabantsche jovialiteit verloor. 33) I

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen