1907-1908 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 102

92 Hij waagt het nu ook om de snelheid te berekenen, waarmede Saturnus om hare as wentelt en vindt, dat deze rotatie plaats heeft in 6 uur 23 minuten 53 seconden, een duur, die nog al verschilt van den thans geldenden omwentelingstijd van 10 u. l^ min. Volgens Kant is het nu ook duidelijk, waarom de andere planeten niet, evenals Saturnus, door ringen omgeven zijn. Immers wijl een ring ontstaat uit deeltjes, die de planeet uitzendt, en wijl de aswenteling aan die deeltjes hunne beweging geeft, zoo kan men gemakkelijk berekenen, tot welke hoogte de dampen moeten opstijgen, om in vrije cirkelbewegingen te volharden, wanneer men slechts de middellijn der planeet, den duur harer aswenteling en de zwaarte op hare oppervlakte kent. Overeenkomstig de wet der centrale beweging moet de afstand van een lichaam, dat zich in een cirkel kan bewegen rondom eene planeet en met eene snelheid gelijk aan die harer aswenteling, in dezelfde verhouding staan tot den straal der planeet, als de middelpuntvliedende kracht onder den aequator tot de zwaarte. De aarde kan dus geen ring hebben, wijl de afstand van den binnenrand van dezen ring tot het middelpunt onzer planeet 289 maal zoo groot zou moeten zijn als de aardstraal, en tot op zulk een afstand kon de aarde geen deeltjes uitzenden. Zou men, voegt Kant hierbij, om aan sommige Bijbelverklaarders een pleizier te doen, zich niet kunnen voorstellen, dat de aarde vroeger veel sneller rondwentelde en toen een fraaien ring van waterdamp om zich •heen vormde, die in het eerste hoofdstuk van Genesis uitspansel genaamd wordt en tijdens den zondvloed uiteenspatte en de aarde met wolkbreuken teisterde ? En toen na den zondvloed de regenboog verscheen en den overlevenden menschen den verdwenen ring in herinnering bracht, die zooveel onheil had gesticht, hoe geruststellend was hun toen de verzekering, dat deze nieuwe boog als een teeken van goddelijke genade moest beschouwd worden! Ook de zon is omgeven door eene schijf of door een ring van kleine deeltjes, die door haar zijn uitgestooten, in haar aequatorvlak liggen en door de kracht der zonnestralen belet worden terug te vallen. Dit halssieraad der zon nemen wij waar onder den naam van zodiakaallicht. Alle vaste sterren, die in schijnbaar verkwistende hoeveelheid aan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen