1925 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 12

De beteekenis der Verjongingsleer van Steinach door Dr. P . R. M I C H A E L Nadat in de laatste jaren de verschijnselen „dood" *) en „uitsterving" ^) in dezen kring onderwerpen van bespreking zijn geweest, beihoeft het geen verwondering te wekken, wanneer thans het vraagstuk der ,,verjonging" aan de orde komt, welk onderwerp zich bij de reeds genoemde vanzelf aansluit. Nog meer is dit het geval, sedert de verjonging met al hetgeen daartoe behoort, de algemeene belangstelling tot zich heeft getrokken, onder invloed eener uitgebreide propaganda door populair geneeskundige lectuur ') en door de dagbladen, welke laatste zich van het bespreken der onrijpe nieuwigheden, moeilijk weten te onthouden. Toen in het voorjaar van het Bestuur onzer vereeniging het verzoek tot mij kwam, iets mede te deelen over datgene, wat men de laatste jaren voorstelt om het leven te verlengen, om verjonging van het organisme te verkrijgen, heb ik even met de toezegging geaarzeld. Immers de verwachtingen, die de theorie en de operatiemethoden van Steinach deden ontstaan, zijn niet in vervulling gegaan. Wanneer ik mij zou moeten beperken tot een simpele beschrijving der verjongingsmethoden, hun techniek en gevolgen, zou dit de moeite niet loonen. Steinach heeft reeds zijn tijd gehad. Toen ik in het voorjaar te Weenen vertoevend, het centrum dezer nieuwe mode, hier en daar het waagde naar de Steinach-kuur te informceren, hoorde ik niet zelden als antwoord het uitdrukkingsvolle „Sohwindel". Echter knoopcn zich aan dit onderwerp verschillende andere vragen vast, die een bespreking rechtvaardigen. Dat de mensch zoekt naar middelen om jong te blijven, om oud te worden, behoeft niemand te verwonderen. In ieder mensch huist een afschuw voor den dood. Zelfs bij hen, van wie de toeschouwer zou zeggen, dat hun leven niets dan last is, vindt men toch zelden een verlangen naar het einde. Of men den dood beschouwt als te zijn ,,het einde naar den huidigen stand *) De Gaay Fortman. De dood als biologisch verschijnsel. Orgaan der Christelijke Vereen, van Natuur- en Geneeskundigen. 1922. ") De Gaay Fortman. Mogelijke oorzaken voor het uitsterven van Diergroepen. Ibid. 1923. ') Von Borosini. Verjüngungskunst von Zarathustra bis Stemach. Dresden 1921.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen