1925 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 52

52 Deze reflexen komen zeer snel tot stand en behoeven niet gepaard te gaan met psychische processen. De snelheid, waarmede een prikkel langs een zenuw geleid wordt, bedraagt 20 tot 26 M, per secunde. Geheel iets anders is het echter, wanneer ik op een prikkel de een of andere gewilde beweging moet uitvoeren. Als ik de opdracht krijg, bij het zien van een licht een knop neer te drukken, dan moet de gevoelsprikkel eerst weer naar de hersenen worden overgebracht en daar tot een bewuste waarneming komen; deze waarneming leidt op grond van de opdracht, die ik in mijn herinnering heb, tot de wilsimpuls: ,,nu moet ik die beweging maken"; en door deze wilsimpuls gaat er een prikkel van de hersenen naar de spieren, waardoor ten slotte de bedoelde beweging tot stand komt. In dit geval zijn er dus allerlei psychische processen, die een rol spelen: de waarneming, de herinnering, de voorstelling en de wil. Deze psychische werkzaamheden kosten tijd en dezen tijd kan men ook meten. De enkelvoudige reactietijden varieeren in het algemeen tusschen 0.11 en 0,55 secunde. Deze tijd is langer, dan de tijd, noodig, om de prikkels langs de zenuwen te leiden. En, zooals uit deze getallen blijkt, bestaan er belangrijke variaties; deze variaties zijn afhankelijk van de proefpersonen, van de prikkels en van de zintuigen, waardoor de prikkels worden waargenomen. Bovendien zijn er variaties, wanneer men eenzelfde proefpersoon op verschillende tijden aan dezelfde proeven onderwerpt; deze variaties kunnen niet afhankelijk zijn van veranderingen in de voortplantingssnelheid langs de zenuwen, maar zijn een gevolg van verschillen in tijdsduur der psycho-physische processen. Men spreekt hier van psycho-physische processen, omdat het verloop van dergelijke reacties bestaat, deels uit physische processen (de prikkel geleiding langs de zenuwen en de zenuwcellen van hersenen en ruggemerg), deels uit psychische processen fde waarneming, de voorstelling, en de wil, die leidt tot de daad). Deze verschillen in tijdsduur kunnen ook subjectief worden waargenomen, en men kan met een nauwkeurigheid van 0,05 secunde subjectief onderscheiden, of een bepaalde reactie langer of korter dan een voorafgaande resactic geduurd heeft. Deze tijdsduur, die men in zijn bewustzijn schatten kan, moet de tijd zijn tusschen de waarneming en het uitzenden van den wilsimpuls, daar de geleiding van de prikkel door de zenuw geheel onbewust verloopt *), Uit dLt voorbeeld .blijkt duidelijk, hoe de elementaire proeven

') R. TIQE'RSTEDT, Lehrbuch der Physiologie des Menschen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen