1926 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 142

132 dat natriumhydroxyde bevat als sterk alkalische stof, langzamerhand is de alcaliciteit verminderd door te gebruiken soda, daarna soda en bicarbonaat, en in de nieuwste methoden (enkele maanden oud), bijna uitsluitend bicarbonaat. Dat de reduceerende stof niet uitsluitend glucose is, volgt reeds uit het feit, dat men allerlei voorschriften nauwkeurig moet volgen, ook als de ratio ontbreekt. Een gewone manier is b,v, de te onderzoeken vloeistof naast een standaard-oplossing van glucose in water, elk met wat reagens, 6 minuten in een kokend waterbad te plaatsen en daarna colorimetrisch te vergelijken de hoeveelheden gereduceerd koper (cupro-oxyde). Neemt men de verhittingstijd 10 of 15 minuten, waarbij de standaard-oplossing dus ook zoo lang verhit wordt, dan worden de getallen merkbaar grooter. Toch is er geen enkele red^n, waarom men 6 minuten moet verwarmen en geen 10 minuten. De scheikunde geeft hierin geen licht, want de reactie tusschen glucose en koperzouten is zeer gecompliceerd. Als controle op de methode heeft men; lo. Verwijdering der storende stoffen. Dit is geprobeerd met kwiknitraat en bicarbonaat. Technisch is dit nog niet is orde, want men verwijdert wèl kreatinine etc. maar brengt een of meer nieuwe storende stoffen (nitrieten b.v.) er in, Voorloopig zou hieruit volgen, dat de meeste bepalingen 10—20 % te hoog zijn, dat dus een schijnbaar suikergehalte van 1 7oo veroorzaakt wordt door 0,8 /oo suiker, terwijl de storende stoffen aequivalent zijn met 0,2 /oo suiker. 2o. Als 2e controle heeft men geprobeerd draaiing van het polarisatie-vlak en inwerking van gist (vorming van koolzuur). Heel ver zijn wij hiermede ook nog niet. Stepp vond dat polarisatie- en gist-methode gelijke uitkomsten geeft, maar beide kleiner dan de reductie. Na indampen in vacuo (noodig voor de polarisatie] vond hij de 3 methoden gelijk. Hij concludeert dus tot de aanwezigheid van een vluchtige, reduceerende stof naast de glucose, Lundsgaard en Holböll vonden polarisatie en reductie gelijk. Wij hebben hier dus twee tegenstrijdige uitkomsten. De eerste conclusie is dus wel, dat wij nog lang niet zeker zijn of alles wat wij als glucose beschouwen, wel als zoodanig aan-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen