1929 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 62

54 schap bij alle dieren Welke perspectieven openen zich hier! In de reageerbuis, die cel heet, zal men allerlei atomen (genen) kunnen laten reageeren en verbindingen (organismen) doen vormen! Straks zullen we deze gedachte, die bij het werk van Duncker voorzit, nog wei onder de loupe nemen. De boven geschetste uiteindelijke opvatting, die we hebben zien geboren worden, willen we nu nog eens aandachtig onderzoeken. We willen zien welk licht zij werpt op belangriike biologische vraagstukken, tot welke consequentie's ze leidt, en tenslotte willen we ze toetsen aan de feiten om de grenzen van haar bevoegdheid vast te stellen. Ik vermijd alle gevallen, zooals bontbladerigne}d e.d., "v> aarbij erfelijkheid buiten kern en chromosomen erkend wordt en beperk me tot de erkende orthodoxe gevallen. /Alleen kan nog even gewezen worden op de onderzoekinpen van v. Wettstein Jr. e.a., waaruit blijkt dat het protopla'^ma grooten invloed kan hebben op de werking der mendelfactoren. Door de waarneming van groote verschillen tusschen reciproke kruisingen (waarbij men immers de kernen meestal gelijk mocht stellen) komen zoo sommige onderzoekers er toe, om aan het protoplasma belangrijker ro! loe te kennen bij de erfelijkheidsverschijnselen, dan men vroeger deed. ills we gaan doordenken, valt ons allereerst de nuchtere vraag in, hoe groot de genen dan wel zijn. Van Drosophila zijn honderden genen bekend (alleen voor het oog reeds legen de honderd) en Baur kent er al zeer veel, die de bonte menigvuldigheid der leeuwenbekjes verklar^-n. Deze ,.dingetjes" mosten zitten in de zeer kleine chromosomen (dikwijls van de grootte-orde van I'IOOO mm.). /\ls we in aanmerking nemen dat de chromosomen uit \erbindingen met groote moleculen bestaan, naderen de genen zoo tot de grootte-orde van moleculen. Deze consequentie is aanvaard en in een paar recente artikelen uitgewerkt. Koltzolf laat in het Biol. Zentralblatt 1928 zien hoe een eiwit molecuul uit een zeer lange keten van atoomgroepen bestaan kan. De lengte van een kaseïnemolecuul bijv. is te schatten op 0,1 micron en die van de kerneiwitten zijn ongetwijfeld langer. Wel. zegt Koltzoff, de kern van een chromosoom is een eiwitmolecuul. De genen zijn uitwisselbare alüomgroepen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen