1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 22

18 en geen enkele logische, ethische of religieuse handeling door den mensch wordt verricht, zonder dat daarmede gelijktijdig een physisch verschijnsel in den drager van dit proces of deze handeling verloopt. En ook omgekeerd kan physische beïnvloeding van dier, plant of mensch tot organische, psychische of hoogere activiteiten aanleiding geven. Gaat men nu uit van het postulaat dat elk physisch proces door een aan zijn wezen inhaerente, in zich zelf gesloten physische causaliteit, in al zijn onderdeelen met onbeperkte nauwkeurigheid wordt bepaald, dan kan men moeilijk anders dan concludeeren dat door en met deze causaliteit ook alle hoogere verschijnselen zijn gedetermineerd. Juist omdat het physische de noodzakelijke bestaansvoorwaarde is voor alle hoogere zijnsvormen, moet het postulaat eener gesloten en volledige physische causaliteit leiden tot de consequentie eener gesloten en volledige natuurcausaliteit, die zich tot alle bestaan uitstrekt. Dat deze consequenties dan ook inderdaad zijn getrokken, behoeft niet uitvoerig te worden betoogd. Dat bijvoorbeeld in de biologie een tijdlang de meening heeft overhecrscht, dat de hoogste taak der biologie bestond in de reductie van alle biologische verschijnselen tot physischchcmische processen, is toch niet anders dan een bewijs voor de aanvaarding der consequenties van het physisch causaliteitspostulaat. Het is bekend dat vele biologen dit standpunt niet meer aanvaarden. De zelfstandigheid der levensprocessen, de idionomie der levende natuur wordt door velen thans erkend, In de psychologie valt een dergelijke reactie op te merken. Tegenover de deterministische associatie-psychologie wordt de waarde der vrije persoonlijkheid weer gehandhaafd. Dit alles houdt echter in dat de consequenties van het physische determinisme niet ten volle worden aanvaard. Vergis ik mij niet, dan heeft in Christelijken kring steeds zeer sterk de overtuiging geleefd, dat aan de verschillende zijnsvormen der schepping een eigen, voor eiken vorm specifieke, idionome wetmatigheid moet worden toegekend. Deze overtuiging stemt trouwens met de onbevangen waarneming in het dagelijksch leven overeen en wordt gesteund door de gedachte der Schrift, dat alle ding geschapen is naar zijn aard, een gedachte die niet alleen in het Scheppingsverhaal wordt geformuleerd, maar ook telkens in de Schrift wordt teruggevonden. Vandaar dan ook dat de gedachte der gesloten natuurcausaliteit,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen