1938 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 12

4 gemaakt van de apoplexie de ischias en de postdiphtentische verlammingen De verschillende opvattingen dei ouden m een indrukwekkend schema te hebben samengevat is de voornaamste verdienste van Galenas van Pergamus wiens voornaamste v/erken te Rome ontstonden van 170—200 na C h r Galenus heeft geen nieuwe opvattingen en theorieën gebracht maar het reeds gevondene geoidend H u m o r a l e - en sohdair-pathologische denkbeelden tracht hi) te vereenigen Hl) deelt de ziekten m als volgt 1 die der elementen (sli)m bloed gele en zwarte gal) 2 die der vaste bestanddeelen (weefsels) 3 die der organen (veiandermg m hggmg en grootte) H e t stelsel van Galenus heeft eeuwenlang het denken dei geneeskundigen beheerscht M e t veronachtzaming der lessen van H i p p o crates stelde men zich ei mede tevreden het ziektegeval ergens m het systeem te hebben ondergebracht In de ontwikkeling van het medisch denken treedt een stilstand m D e middeleeuwen houden het exacte onderzoek binnen de grenzen der kerkelijke voorschriften W e l worden ondei den invloed der Thomistische wijsbegeerte de algemeene begrippen over het leven en de ziel tot m de diepste diepten doordacht E e i s t m de renaissance w o r d t het oog gericht van de innerlijkheid der religieuze beschouwing n a a r de zinnelijkheid der natuur een nieuwe buitenwereld wordt ontdekt O p de grens van twee levensbeschouwingen staat Paracelsus (m het Duitsch Hohenheim 1493—^1541) A a n de eene zijde bevindt zich de middeleeuwsche godgeleerdheid de dichterlijke fantasie der op heiligenfiguren gerichte legenden e i de zelfveiloochenende mystiek A a n de andere zijde staat de levenskrachtige renaissance met haar accentueering van het reeele besef der dingen haar wereldverlangen haai schoonhe'dsdrift en haar belijdenis v a n de n a t u u r en den mensch Paracelsus doet m zijn optreden denken aan den kerkhervoimei M a a r t e n Luther O p de markt te Bazel verbrandt hij m het openb a a r de klassieken der heelkunde de werken van Galenus en de Arabieren Hu tast hun leer m zijn hartader aan door te vragen naar het bewijs dat slijm bloed zwarte en gele gal m d e i d a a d elementen van het lichaam zijn Hij breekt echter niet alleen af hij ontwikkelt een geheel nieuw stelsel van wereldbeschouwing V o o r den volgeling van Hippocrates staat de aarde in het middelpunt van den kosmos het menschelijk organisme w o r d t veelzijdig beïnvloed door en is afhankelijk van de aarde (klimaat voeding gesteldheid van den bodem) Paracelsus is een tijdgenoot van Copernicus D e aarde kan met het middelpunt van het heelal zijn m het centrum van al het b e s t a a n d e komt mplaats d a a r v a n het leven D e mensch is een microcosmos, w a a r i n wij zekere wetten van den macrocosmos terugvinden In het lichaam zien wij dezelfde processen zich afspelen als m het heelal De levenskracht, de Archaeus, regelt al die processen,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen