1944-1945 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 22

18 Het fascineerende van de stervensgedachte is de vermenging van weten en niet weten met betrekking tot het tijdstip, waarop. In het leven van den mensch is slechts één ding zeker: dat is de onzekerheid van zijn stervensuur. 1. De dood doet den mensch inkeeren tot zich zelf. 2. De dood doet al het bijkomstige wegvallen, voert tot het wezenlijke. 3. De dood maakt den mensch los van anderen, doet hem op zich zelf terugvallen, en maakt hem ook los van zich zelf. 4. De dood brengt den mensch in den een of anderen vorm met het numineuze in aanraking. Dit allea roept spanningen op, en is oorzaak van angst (het volkomen onbekende, het onafwijsbare, het totaal andere, enz.). Voor den mensch is in zijn leven het sterven levenswet geworden. De beschouwing van den dood in de verschillende levensperioden. Op de middaghoogte van het leven, met volledige rekenschap, kan de dood gekwalificeerd worden : 1. als het groote avontuur, 2. dat angst inboezemt, 3. Niets doet zoo'n universeel zich opdringend beroep op intelligente wezens als de anticipatie van den dood in hun reflexie. 4. De dood degene, die verrijkt uit verarming. 5. De dood de tol voor 's menschen hoogere ontwikkeling betaald. 6. Met den dood is alles uit; deze maakt allen aan elkaar gelijk; de dood vereenzaamt. Oorzaak van den angst is het volgende: 1. de dood is het onbekende (in heel bijzonderen zin); 2. tegenover den dood blijft geen enkele reserve onaangetast; 3. de vereenzaming; 4. het afscheid nemen en achter laten; 5. het verband tusschen sterven en dood, en zonde en oordeel. [1. Dit einde — toch het einde niet; 2. aansluitend aan den dood — een beoordeeling, welke over alles gaat —• niets kan teruggehouden of anders voorgesjteld, dan het in de meest naakte waarheid is (het radicale demasqué van den naderenden dood); 3. Die beoordeeling heeft naar innerlijke maatstaven plaats. 4. Z e gaat gepaard met wel heel radicale wendingen. 5. Reeds voorafgaande aan den dood, wordt dit alles beleefd door den stervende]. 6. Deze wetenschap heeft een inspireerenden invloed. De doodsgedachte en het denken aan eigen sterven wordt op allerlei manieren verdrongen; of gesaeculariseerd. De vraag dringt zich op, of dit sterven en de dood een breuk met of in het leven is,, of dat het een opgave is tot het leven behoorend, en aan höt leven gesteld. Er is een bijbelsche boodschap van de werkelijkheid van den dood. De dood wordt in den bijbel wel, buiten den bijbel niet aanvaard als een vreemden indringer in het leven. Ook de splitsing van den mensch in een wezenlijk en een onwezenlijk deel vindt geen steun in den bijbel; volgens dezen gaat de dood

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen