De eenheid der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 56

54 lische successie en beschermers van het geloof, het aanzien der apostolische kerken, enz. HARNACK meent, dat vooral de toevoeging der Hand., die een zekere afsluiting beteekent, een bewuste, opzettelijke daad moet zijn geweest. Hij acht, dat dit alleen te Rome kon geschieden. Voorzichtiger spreekt HOLTZMANN, die de tot kanonvorming drijvende oorzaak ziet in de konsolideering van de katholieke kerk. Feit is, dat een en ander volkomen hypothetisch is en dat er voor ons doel niets uit valt af te leiden. Wel is juist, dat de vorming van den kanon hand in hand gaat met het tot vaster vormen komen der kerk. Aan de andere zijde is het in elk geval ook weer te kras om met JÜLICHER, a. w., bl. 436 te beweren, dat men niet een Nieuwe Testament heeft willen samenstellen. We hebben eenvoudig geen berichten, we weten het niet en kunnen niet anders doen dan zeggen: langzamerhand is onder den invloed van die en die faktoren, die we kunnen aanwijzen, één gezaghebbend Nieuwe Testament door de kerk aanvaard. Mij persoonlijk lijkt deze voorstelling het meest plausibel: God, die de kerk één Nieuwe Testament wilde geven, heeft door allerlei oorzaken bewerkt, dat de kerk er als van zelf langzamerhand toe kwam om één Nieuw Testament te hebben. De kerk, werd zich bewust, van wat God haar had geschonken en kwam toeni tot het uitspreken, het belijden der eenheid. ") Hom. in Matth., I, 3. ^3) De aard en omvang van een rektorale rede verbiedt de typeering der verschillende bijbelboeken breed te bewijzen. Daartoe is veel meer exegese noodig, dan hier kan worden geboden. Ik zal daarom in deze aanteekening alleen van het eerste evangelie iets meer zeggen en althans eenig bewijs geven om te laten zien, dat, wat van de verschillende boeken gezegd wordt, vrucht is van een ernstig pogen om den inhoud te grijpen. Voor de andere boeken zal slechts een enkele verwijzing worden gegeven en wel alleen dan, als op een of meer plaatsen duidelijk staat, wat in den tekst is opgenomen. Ik weet, dat in al de volgende noten veel meer en andere plaatsen hadden kunnen worden genoemd. Maar beperking was eisch. Allereerst dient iels gezegd over de typeering der boeken, bepaald ook der evangeliën in het algemeen. Wanneer ik het eigenaardige van Mt. tracht te teekenen, dan is dat niet bedoeld in den zin der nieuwere bijbelsche theologie, dus niet, als zou het evangelie geschreven zijn uit den subjektieven kijk, dien Mt. op Christus had, terwijl voor 't minst in het midden blijft, of die kijk juist is. De evangeliën zijn niet geschreven uit de overtuiging der gemeente, geven niet gemeentetheologie, zie mijn artikel Stemmen des Tijds, Juli 1916. Maar wel had elk der evangelisten een bepaald doel bij het schrijven van zijn boek en in verband met dat doerko5s~en ordende hij de stof. Het een werd opgenomen, het andere weggelaten. De evangeliën zijn tendenz geschriften, niet zooals BAUR het bedoelde, maar wel zóó, dat één doel het geheel beheerscht. Wat nu nader Mt. betreft, er kan verschil bestaan over de vraag, of hij schreef voor Joden-christenen dan wel voor Joden. Voor Jodenchristenen is toch eigenlijk weinig waarschijnlijk. Want voor hen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen