De geschiedschrijving in het Oude Testament - pagina 25

23 anderen door de boomen niet gezien hebben /^Zeitschr. f. wissenschaftliche Theologie 1909, bldz. 256). Ook PALACHE a. w bldz. 7, veroordeelt de eenzijdigheid der litteraire analyse, en stelt de v r a a g „of zulke tot in het extreem doorgevoerde critiek ons werkelijk zooveel nader brengt tot een diep inzicht in de z i e l van het verhaal, dat, afgezien van zijn o n t s t a a n s - g e s c h i e d e n i s , toch ook een belangwekkende b e s t a a n s - g e schiedenis heeft". ^) Op de noodzakelijkheid van zulke bestudeering der Oud-Testamentische geschiedschrijving wijst ook A. NooRDTzij, Het probleem van het Oude Testament, bldz. 60. ®) In zijn reeds aangehaald artikel Geschichtschreibung im A. T.; vgl. verder enkele monografieën als Das Marchen im. A. T., Tubingen 1917 e. a. 35) Vooral zijn leerling HANS SCHMIDT, in zijn reeds genoemd werkje Die Geschichtschreibung im Alten Testament, 3') WILHELM CASPARI, Der Stil des Eingangs der israelitischen wissenschaftliche Theologie 1911, bldz. 218—253.

Novelle, Zeitschr.

f.

^ WALTER BADMGARTNER, Ein Kapitel vom. hebrüischen Ersahlungsstil in EYXAPISTHPION, Studiën sur Religion imd Literatur des Alten und Neuen Testaments Herm-ann Gunkel sum 60. Geburtstage dargebracht, I Teil, Göttingen 1923, bldz. 145—157. ^) Men denke hier met name aan de averechtsche waardeering, welke b.v. Kronieken gewoonlijk vindt. ^) HANS SCHMIDT, Die geschichtschreibung im A. T. bldz. 36. Het zou te ver voeren hier een gedetailleerd betoog ten gunste van de historische objectiviteit van den Kroniekschrijver te geven. In het kort zie men mijn artikel Kronieken in de Christelyke Encyclopaedie voor het Nederlandsche volk, III, 515—518. W a t voorts in het algemeen de houding tegenover historische traditie betreft, vestig ik de aandacht op de volgende uitspraak van HÜGO GRESSMANN, waarin hy zichzelf en anderen als eene nieuwe generatie stelt tegenover het oudere geslacht, waarvan hij als voornaamste representant MARTI n e e m t : „ F ü r M. gilt als Axiom, dass eine Ueberlieferung solange als unhistorisch anzusehen ist, bis das Gegenteil bewiesen ist. Die jüngeren Forscher stehen d e r T r a d i t i o n v e r t r a u e n d e r gegenüber: Jede Ueberlieferung ist solange historisch, bis das Gegenteil erwiesen oder wahrscheinlich gemacht ist", Protestantische Monatshefte von WEBSKY, 1912, bldz. 147. Het kan niet anders dan verheuging geven dat zulk een ommekeer ten opzichte van de traditie ook voor het Oude Testament zich voltrekt, waardoor het standpunt, reeds vele jaren geleden aan onze Hoogeschool verdedigd, wordt aanvaard dat „ g r o n d s l a g d e r k r i t i e k i s d e b e t r o u w b a a r h e i d d e r o v e r l e v e r i n g " (J. WOLTJER, Overlevering en Kritiek, Amsterdam 1886, bldz. 10 v.v.). "•) Tij-kentering

in de Oud-Testamentische

^^/ó-^;?/o

wetenschap, bldz. 23.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen