De Strijd om het Souvereiniteitsbegrip in de moderne Rechts- en Staatsleer - pagina 61

55 kring, waarbinnen het geldt, aan zulk een buiten-juridische bestemming dienstbaar is, zoals bv. het economisch gequalificeerde interne bedrijfsrecht, of het pistisch gequalificeerde interne kerkrecht, is een specifiek recht, jus specijicum. Het door de staat als zodanig gevormde recht daarentegen is naar zijn aard steeds ius commune, gemeenrecht. Alle recht vertoont reeds naar zijn modale structuur een correlatie van wat wij maatschaps- en gemeenschapsbetrekkingen noemen, omdat aan iedere samenlevingsverhouding, onverschilHg haar typische structuur, deze correlatie inhaerent is. In de maatschapsverhouding treden de subjecten niet op als leden van een geheel, maar gecoördineerd, naast of zelfs tegenover elkander. In de gemeenschapsverhouding daarentegen zijn zij steeds als leden van een hen allen omvattend geheel gevoegd. Daarom ontmoeten wij ook in het typisch statelijk recht de correlatie van twee typisch statelijke rechtssferen, t.w. het burgerlijk privaatrecht en het publieke verbandsrecht van de staat. Het eerste is een statelijk maatschapsrecht, rustend op de klassieke grondslagen van het ius naturale et gentium, het tweede een statelijk gemeenschapsrecht. Dit zijn de beide oorspronkelijke competentiesferen van het staatsverband, die door de innerlijke structuur van dit laatste materieel begrensd zijn. De staat kan naar zijn aard geen intern (typisch economisch gequalificeerd) bedrijfsrecht van maatschaps- of gemeenschapskarakter vormen, evenmin intern kerkrecht of welk ander buiten-juridisch gequalificeerd recht ook. Hij mist daartoe de oorspronkelijke competentie. Ongetwijfeld kunnen staat en bedrijf of staat en kerk, in een zeer nauwe verbondenheid optreden in de figuur van het staatsbedrijf en de staatskerk (resp. de kerkeHjke staat). Nimmer echter worden zelfs in deze nauwste structuurvervlechting het bedrijf of de kerk een deel van het staatsverband. Ook een staatsbedrijf blijft naar zijn innerlijke structuur een bedrijf, ook de staatskerk blijft kerk. Wezenlijke delen van de staat kunnen slechts verbanden zijn, die het innerlijk structuurprincipe van het staatsgeheel vertonen. En met de innerlijke souvereiniteit in eigen kring der sociale structuren handhaven zich ook de daarin geïmpliceerde oorspronkelijke competentiesferen op het gebied der rechtsvorming zelfs in de innigste structuurvervlechting. Intern bedrijfsrecht of intern kerkrecht kunnen naar hun typische aard niet het typisch statelijk karakter van publiekrecht of burgerlijk privaatrecht aannemen. Wel zal alle niet-statelijk recht als ius specificum een typische binding

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen