Sanhedrin èn Gabbatha : Enige noodzakelijke aanvullingen op de rechtshistorische literatuur - pagina 26

Intussen wordt Herodes' toestand slechter. Een poging aan zijn eigen leven een einde te maken wordt door een der aanwezigen belet. Maar het rumoer in het paleis dat daarover ontstaat dringt door tot Antipater, die menend dat Herodes dood is, terstond zijn bewaker tracht om te kopen. Deze weigert dit en vertelt het aan Herodes, die terstond de opdracht gaf Antipater ter dood te brengen. Vijf dagen later, het was in het jaar 4 v. Chr. blies Herodes de laatste adem uit.

Het zijn echter niet alleen andere strafprocessen, waaraan men gegevens ter vergelijking tracht te ontlenen, er zijn ook tal van andere gegevens der oudheid, welke medewerken aan het vormen van het noodzakelijke beeld van de juridische constellatie van die tijd. Een derde aanvulling op de rechtshistorische literatuur moet wijzen op de zg. edicten van Cyrene*®) en hun betekenis voor het verstaan van wat beschreven is over het proces van Christus. ®') Op de markt van de grieks-romeinse stad Cyrene, die ook een grote Joodse**^) kolonie onder haar inwoners telde, zijn teruggevonden enige ®®) Voornaamste literatuur: A. von Premerstein, Die fünf neugefundenen Edikte des Augustus aus Kyrene, in Zeitschrift der Savigny Stiftung XLVIII, Romanistische Abt. (1928) blz. 419—531; V. Arangio Ruiz, L'editto di Augusto ai Cirenei, in Rivista di filologia e di istruzione classica LVI, nov. ser. VI (1928) blz. 321—364; A. von Premerstein, Zu den Kyrenaischen Edikten des Augustus (Literaturbericht und Nachtrage) in Zeitschrift der Savigny-Stiftung LI rom. abt. (1931) blz. 431—459; G. I. Luzzatto, A proposito della Gocvocrr](pópOL AiKai di Cyrene, in Studia et documenta historiae et juris I (1935) blz. 108—114; F. de Visscher, Les edits d'Auguste découverts a Cyrene, Leuven/Parijs 1940; E. Bammel, Zum Kapitalrecht in Kyrene, in Zeitschrift der Savigny-Stiftung LXXI, rom. Abt. (1954) blz. 356/9. 6') K. Schilder, Christus in Zijn hjden, lie dr. 1951, blz. 462, noot 1; Blinzler, blz. 10, noemt de edicten van Cyrene wel, doch maakt daarvan voorzover mij bleek, geen concreet gebruik. Breder handelt over deze edicten Büchsel (titel in noot 18), blz. 208. ^^) Flavius Josephus (Joodse Oudheden 16. 10) spreekt van scherpe tegenstellingen tussen Grieken en Joden in Cyrene ten tijde van Augustus en Agrippa. Het Nieuwe Testament noemt Simon van Cyrene (Matth. 27 : 32; Mare. 15 : 21; Luc. 23 : 26). Tijdens Vespasianus en onder Trajanus werd een Joodse opstand in Cyrene bloedig onderdrukt. Twee inscripties, waarvan een van 25 a 23 voor Chr. en de ander uit het jaar 25 na Chr. maken melding van een hechte Joodse gemeenschap te Berenice (daarover o.m. J. et G. Roux, Un décret du politeuma des juifs de Bérénikè en Cyrénaïque, in Revue des études grecques LXII (1949), blz. 281-296.

24

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen