Loon, winst en vermogen - pagina 18

sterke toeneming van de kleine vermogens. Men kan veilig stellen dat in 1963 het gezamenlijk bedrag der vermogens beneden de grens van de vermogensbelasting, met inbegrip van de contante waarde van de levensverzekeringspolissen, voor zover niet begrepen onder de vermogensbelasting, van dezelfde orde van grootte moet zijn geweest als het totale bedrag der wel onder die belasting vallende vermogens." 1') Zonder een oordeel uit te spreken over het al dan niet sociaal aanvaardbare, van welke vermogensverdeling ook, kan in ieder geval wèl worden geconstateerd, dat zich sedert het jaar 1939 een opmerkelijke vermogensspreiding heeft voltrokken; een ontwikkeling die zich nog steeds voortzet. Meer nog dan de inkomensverdeling is de vermogensverdeling aan kritiek onderhevig. Er zijn mensen, die alleen reeds bij het horen van het woord miljonair reageren, alsof ze door een adder zijn gebeten. Vanwaar deze reaktie? Pure afgunst? Oprechte verontwaardiging, omdat men meent, dat grote vermogens slechts op onrechtvaardige wijze kunnen worden verkregen? Gebrekkig inzicht? Invloed van onjuiste perscommentaren? Laten wij het houden op een gebrek aan inzicht, dat mede beïnvloed werd door onjuiste voorlichting. Wilt u hiervan één voorbeeld? In „De Gids" van 26 juni 1968 vindt men in een artikel onder de kop „Gevluchte miljonairs spelen mooi weer in 't buitenland" o.m. deze zinsneden: „Waarom wonen die Nederlandse miljonairs in Frankrijk, Zwitserland en andere landen waar defiscusniet al te precies wil weten hoe rijk ze wel zijn? Omdat ze hun geld wel in Nederland willen verdienen, maar niet willen meebetalen aan alle dure dingen die in Nederland nodig zijn om hen in staat te stellen miljonair te worden." Dankbaar mag worden geconstateerd, dat in „De Gids" van 21 augustus 1968 tal van ingezonden stukken werden opgenomen, die tegen deze wijze van voorlichting protesteerden. De schrijver van het gewraakte artikel reageerde daarop met een artikel „Een heilige koe verdraagt zelfs nog geen speldeprik." Een gepensioneerd lid van de C.V.V. vroeg zich echter „als christen af, of wij niet als christen vak13) Gegevens ontleend aan het prae-advies van dr. J. B. D. Derksen, Verhoging van de nationale spaarquote, Ver. v. Staathuishoudkunde 1967.

14

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen