Morgensterren.

(Na Paschen.)

De morgenster — —•

Moet men niet 'Mnd vlan [het Oosten zijn, om te weten, hoe groot de blijdschap is, die in dat Woord meekomt? De morgenster — dat is die, welke den dag aankondigt; zelf is ze draagster van het licht, meer dan .andere; en geen zoeter ding weet de Oosterling dan het licht, noch ook zachter profetie, dan 'die welke den dag, dat is de verbreking van het duister door het licht, aankondigt , aan den mensoh, die jvacht op het licht als de wachter op den 'morgen:

De moTgenster

Ook de Bijbel kent dit lichtend woord en — geheel na.ar den gedachtengang van het Oosten — verbindt ook hij daarin het licht onmiddellijk met het leven. Vijf maal spreekt hij van , , morgensterren"; en vier verschillende lichtdragers worden in don glans van dit woord jgezet. De eerste maal worden Gods engelen .als morgensterren geroemd (Job 38:7); den tweeden keer is het de in zondige ontwikkeling God naar de kroon stekende profane wereldma.cht (Jes. 14:12); in de derde plaats • zijn het de geloovigen, de strijders Gods, die èn nu (2 Petr. 1:19) èn straks (Openb. 2:28), met de vreugde en den glans der morgenster worden gezegend; en eindelijk, ten vierde, is het de verhoogde Christus zelf, die als morgenster blinkt (Openb. 22:16).

Zoo schiet het licht der morgensterren door heel de Schrift heen naar vier kanten tegelijk. Doch het is de roem van het Paaschfees't, dat in z ij n e n uchtendstond die vier als miorgensterren geschouwde maöhten samenkomen en den strijd volstrijden om de hegemonie; de worsteling om de vraag, W'elk! licht zal schijnen tot den uitersten dag en hoe groot zijn glans zal zijn en vanwaar.

Allereerst is daar de bliksemende morgenster. Een engel schiet neer, en als hemelvunr is zijn verschijnen.

En zou hij hier hebben kunnen ontbreken? 1 O, toen de miorgen der schepping lichtte, toen hebben al de miorgensterren, dat is, al Gods ïengelen, vroolijk gezongen en geiuicht al deze zonen van Goid. (Job 38:7). Dodff heden is h|et de tweede morgen, en schooner is hij dan de eerste, Wlant de hèrschtep'ping breekt nu door, als Christus rijst uit het graf. Nu kunnen niet ongezien de engelen blijven. Want opstanding is er in Christus heden voor heel de zuchtende schepping; en dageraad licht voor al Wat roept in barensnood; de morgen breék't door voor geest en stof. Wat op den scheppingsmorgen gebouwd is, dat is heden op den dag van herschepping opgetrokken uit den dood. Ook voor den hemel is de blijdschap groot. Want de belofte', 'dat de ^zinge'ude mo'rgensterren van den eersten dag een groot licht zullen zien uit den schoot 'der menschheid, ze is heden ve'rvuld. En terwijl in - den eersten morgenstond' der schepping de engelen de wereld en het leven zagen , in [het Wo'Ord, - dat in den beginne bij God 'on (God was, 'daar is op den Paaschmorgen het leven der wereld beveiligd in het WoO'rd, dat vlo'osch gerw'or'den is en 'onder ons heeft gewoond.

De 'W'ereld zien in den Middelaar 'der Schepping, dat is veel. Maar de ^wereld, vernieuwd en verjo'Ugd, begro'eten in den Middelaar der herschepping, dat is meer, en maakt sterker den Ziang.

Zoo gaat de beweging door 'de morgensterren van' den God 'der 'engelen. En op den Paaschmorgen 'Ontsluiten zij de poort der 'Cer, voor den Koning der nieuwe wereld. Voor de blinkende morgenster, Christus Jezus.

Maar dan mioet idaalr - ook 'de v e r b 1 e e k' e n d e morgenster zijn der zondige wereld-en cul-«tuurmacht. Het is Jesaja's dicht'erlijke verbeelding gewees"(C' 'die voor Babels vorst, dat is ^^oo^ 'den 'drager van het licht van wereldmacht en wereldcnltuur, den naam 'morgenster gevonden heeft en 'die, zelfs als hij hem ziet neerploffen in den dood, idoor 'dezen naam aan zijn heerlijkheid getuigenis geeft, dat ze toch óók licht was en lichtend. (Jes. 14:12). En als dan eeuwen later bij Christus' graf de wachters den Ko-ning in het Rijk der hemelen willen ten onder houden, dan is het weer 'de wereldmacht, die zich verheffen wil tegen Gods licht, die lot haar eigen m'orgenstond ontwaken wil om den dag der zelfverheffing juichend te begroeten. Aöhter die betaalde huurlingen staat 'de wil der Joden en de miacht der Romeinen, dat is: e heele wereld! Doch als de taO'rgensterren Gods verschijnen, de engelen, dan verbleeken 'de wachters en worden als dooden. Spelt het ons niet, dat eenmaal alle anti-gO'ddelijke ma, cht voor Christus wijken zal? Dat is van Paschen de 0"ordeelende kracht: ndien reeds voor 'den engel, de morgenster der mindere sterkte, de wereldmacht deinzen moet, hoe zal dan eens al haar licht verbleeken, hO'O zal het dan weer zijn:

Hoe zijt gij van den hemel gevallen, Morgenster, dageraads zoon,

als eenmaal Hij verschijnt, die heet; de b 1 inkende morg-enster, Christus Jezus?

Doch gij, gij hebt niet te vreezen, o vrouwen.. De engel, die 'de wachters verstrooit, komt u vergaderen met het woord der vertroosting: reest gij niet! Zo.o moet in uw ziel rijzen de verblijdende morgenster, van welke Petrus later spreken zal, als hij u leert acht te geven op 'het profetische woord als op 'Oen licht, schijnende in een duistere plaats, totdat de dag aanlichte en de' morgenster opga in uwe harten. (2 Petr. 1:19). O, daar kleven bloed en tranen aan dat wo'ord. "VV'ant was dat niet de smart van alle jongeren op den Paaschmorgen, dat ze het profetisch woord niet hebben gegeven die plaats in hun ziel, waarop het recht had en zoo hot morgenlicht van geloof en hoop te lang hebben gemist? Doch Paaschfeest zal hen de profeten leeren verstaan; ze zullen Christus uit de profetie kennen als den verhoogde uit vernedering; en zo'O zal de morgenster van doorbrekend geloofslicht en van stralende zekerheid O'pigaan in hun ziel, om te zeggen, dat het daagt in elk hart, dat zijn blijdschap vindt in de blink'ende morgenster, Christus Jezus.

m schittert Want die blinkende morgenster op Paaschfeest boven alles uit, als ze komt jn haren opgang .over de aarde. De engel wentelt den steen , af, en daarm'oe wordt de laatste neve] weggevaagd, die 'de (morgenster zou willen onttret ken aan jh-et oog. En .als later de Christus als koningsmensch verschijnt aan Johannes, die op p^t. m'os de openbaring ontvangt, dan is zijn laatste WQord tot 'de gemeenten, die van z'ijn Paaschglorie de emblemen èn de werkelijkheid hadden verjio. men in (h'Ct begin van het book', ten besluite daarvan: k ben de wortel en het geslacht van Daviii de blinkeu'de morgenste'r. (Openb. 22:16)' Ja, daar treedt Hij vooir ons als de verheerlijttè mensch, de Koning der heerlijkheid, de Vorst det eeuwige jeuigd, die ook ons vleesch en bloed in glans zet van schoonheid en van leven.

Zoo valt daar lichit van-boven op hetgeen in Jo'zefs [hof geb'eurt.

Alle lidht, dat niet iaan Christus wil ontleend zijn, wordt 'gedO'Ofd. De wiachters vluchten in vreezen.

En alle ziel, die van Zijn hand wil ontstoken zijn en in glo'cd gezet, _ ze zial schitteren in en

om Hem, [als de 'sterren, eindelO'Os. Doch boven lalle lichten zal Z ij n blinken zijn.!

De engelen, morgensterren zijn ze; -doch op den ^ Paaschmoirgen" zitten ze - O'p den steen en heb-^ ben Imber niet te doen yant de mensdben zullen wel kom'On tot hu n Christus, om te bewijzen, ] dat 'de mensch heden schittert boven den engel, I de mienschj, die zijn eigen vleesch ziet stralen in 'den luister 'der opstanding v, an den men set Christus Jezus.

En 'de m-enschen zelf..., de morgenster gaat wel op in hun ziel; doch ze zullen, aj. gaan ze vóór de engelen [heen, ""zelf zich O'Otm'oedig buigen, als in Jo'zef's 'droomi, voor den lichtdrager, wiens lichf sterk'Or is dan Ihet hunne: de blinkende morgenster, Christus Jezus.

Zoo heeft Paaschfeest over alle morgensterren' Gods het licht in vroolij'kheid gezaaid. Alle sterren, die glanzen met vreemden schijn, worden verduisterd. En .alle sterren, die lichtdragers Gods willen zijn, hernemen hun 'eigen groo'tte. Maar vani 'de éérste grootte is Hij, de Plaaschvorst, 'de' blinkende morgenster!

• Men moet , 0'Osterling zijn, om den strijd der morgensterren O'p Paaschmorgen recht te Inuinen zeggen reeds. Miaar over lalle breedten der aarde blinkt toch die ééne mjO'rgenster. En alle hart, dal' Paschen heeft doorleefd, keert zich naar dat groote Morgenlicht, 'en strelkt zicih naar den dag en wacht, mieer dan de wadhter 'Op 'den m'Orgen. En het zegt en bidt:

O helle morgensterre, G'Ods eeuwich soon! Schiet oj) ons hert van verre U stralen schoon.

Vermeert, tot uwen love, j Het crancke licht I Van onse cleyngelove ; En toeversicht. ;

T'otdat wy eens, in waerheyt. Verheven Irooch, Aenschouwen uwe claerheyt, Van ooch tot ooch! •1

En het lantwoord?

Hoor:

Die O'Verwint, en die mijne werken tot het einde toe bewiaart... ük zal [hepn de m'Orgenster: even. (Openb. 2:28). j

Diat is de grbote oplossing van den sterrenstriji, die op Paaschmorgen is mtgestrede'n, opdat de wereld zou komien tot bet blijvende, tot het waie, . tot het prijzende licht. Dat is de zegepraal Tffli' de blinkende morgenster over de bliksemende, de bleekende, ide Wijdende.

De morgensterren — alle!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen