VRAGENBUS.

De laatste weken kwam weder een aantal vragen in, rWaarop we gaarne willen trachten een antwoord le geven.

Mag een kerkeraad personen, die nooit aan het Avondmaal deelnemen, candidaat stellen bij de verkiezing tot ambtsdrager? O.i. is'dit ongeoorloofd. Iemand, die geregeld het Avondmaal ve, rzuimt, toont daarmede, dat hij niet hoort naar het bevel van Christus, gelijk, dat ook in Antwoord 76 van'; den Catechismus uitdrukkelijk wordt vermeld. Wie"; aan dat bevel ongehoorzaam is, is niet een onberispelijk lid der gemeente en kan niet candidaat gesteld \vorden voor het ambt.

Even anders staat het, wannijer iemand gedurende, zijn tijd dat hij als ambtsdrager/dient, het Avondmaal gaat verzuimen. Zelfs zouden/we en/\-nog eenige consi-deratie willen gebruiken met hen, die reeds vele jaren als ambtsdragers zitting hadden zonder aan het Avondmaal deel te nemen en aan de beurt van aftreding zijn. Maar dat is ook het uiterste geval en de gemeente moet verstaan, dat er dan iets gebeurt, dat met in den haak is.

Gevraagd wordt, of de ziel in élk kind opnieuw geschapen wordt.

Dit is een oude twistvraag. De meeste' Gereformeerde theologen nemen aan, dat de ziel telkens in elk kind wordt geschapen door God. Dp inzender maakt het mij gemakkelijk door te vrageni, waar hij er iets over vinden kan. We kunnen hem verwijzen naar de Diügmatiek van Prof. Bavinck, die in de groote stad, waar vrager woont, zeker ter inzage te bekomen is. Lavnick behandelt de kwestie uitvoerig: Dogmatiek (2e dr.), 2e deel, bl. 625 vlg. Ook Prof. Geesink bespreekt de kwestie breed in zijn werk: Van 'sHeeren Ordinantiën, 2e deel, bl. 285 vlg. Het laatstgenoemde betoog is voor niet-gestudeerden gemakkelijker te volgen.

Een inzender komt terug op hetgeen we vroeger schreven over den zegengroet in de Ijrieven van Paulus en vraagt, waarop de meening berust, dat God onze Vader in dien groet te verstaan is als de Drieëenigen God. Wij antwoorden, dat overal, waar fsve in de brieven, of in heel de Schrift, lezen van God, w-e denken aan God Drieëenig. Slechts op die piaatsen, waar bepaald over het onderscheid tusschen de drie Goddehjke Personen of over de drie in on-, derscheiding wordt gesproken, is een beperking — als 'we 'dat woord mogen gebruiken — op haar plaats. God do Heere heet in den zegengroet wel, b.v. Ef. 1:2, o n ze Vader, niet de Vader van Christus. En Christus heet niet Zoon, doch wordt met Zijn Middelaarsnamen genoemd. Daarop rust onze meening.

Dezelfde vrager wil iets weten over de Roomsche buwclijksopvatting. Diaar zou zeer veel over te zeggen zijn. We moeten volstaan met mee te deelen, dat iïome in verband met een verkeerde uitlegging van Ef. 5:32 het huwelijk voor een sacrament houdt, er wordt dus genade in meegedeeld. Voor ons ligt het huwelijk op het gebied van het natuurlijke leven.

Waarom moet men alvorens tot het Avondmaal te iworden toegelaten, belijdenis des geloofs afleggen? De apostel Paulus vraagt vóór het toegaan tot hot Avondinaal beproeving. Maar hij .vermaant ook op elkander toe te zien. Ja, hij wijst er op, dat er oen oordeel over de gemeente komt, indien het Avondmaal niet heilig wordt gehouden (1 K^or. 11:30). Vooral in het laatste ligt opgesloten, dat er toezicht op-het Avondmaal moet zijn. En één der middelen, waardoor dit gobchiedt, is het vragen van belijdenis des geloofs.

Daarbij dient ons dan als voorbeeld, wat bij den volwassen doop geschiedde. Die apostelen hebbon niet zoo maar gedoopt, doch na belijdenis. Djaaiinede is immers reeds Johannes de Doqper begonnen. Christus zelf heelt trouwens duidelijk in Matth. 28:19 voorgeschreven: erst leeren, dan doopen, en blijven jji de wegen Gods.

In Lucas 22:38 is sprake van twee zwaarden'. Men lieeft daarbij wel gedacht aan de groote slachtmessen, die in gebruik waren bij het slachten van het paaschlam. De discipelen begrijpen Jezus verkeerd. Vs 36 is in beeldspraak gesproken. Jezus bedoelt, dat ds apostelen als ze in de wereld gaan prediken voor zichzelf zullen moeten zorgen en niet op anderen mogen rekenen als bij de eerste uitzending. De apostelen denken, 'dat ze nu Jezus moeten helpen met hun wapenen, hetgeen Jezus straks bij Petrus nog moet tegengaan. Jezus' woord: et is genoeg, laat de zaak op 't oogenblik rusten. Jezus ihoet verder. Straks in Gethsemané ontvangen de apostelen bij de feiten zelf een antwoord op hun opm.erking.

Over Jud.:9 is altijd veel verschil van gevoelen geweest. Doch wat nu het punt betreft, waarop de schrijver doelt, wij zouden dien strijd over het lichaam van Mozes het liefst stellen n a Mozes' sterven en vóór zijn begrafenis. Calvijn meent, dat de Satan getracht heeft het hchaam van Mosses weg te nemen uit het graf en dat engelen dit hebben belet.

Ethischen doen aan Schriftkritiek. Toch getuigen hun woorden en geschriften soms van een warmte des geloofs, die ons Gereformeerden beschaamd maakt. Hoe is het een met het ander te rijmen?

Wat zullen we daarop zeggen; het feit staat vast, dat is zeker! Onze indruk is, dat vele ethischen beter zijn dan hun gevaarlijke leer. Men merkt soms, dat ze in hun geestelijke overdenkingen teksten gebruiken of aanhalen, die hun uitlegging niet hoog aanslaat. Dat is een gelukkige inconsequentie. Verder kunnen we hier op deze kwestie, die niet alleen een teere is gelijk vrager opmerkt, maar die ook zeer diep ingrijpt op theologisch en psychologisch terrein, niet ingaan.

We merken nog op, dat we de vragen over de ark van Noach reeds eerder vrij uitvoerig hebben beantwoord. De oopie is echter op dit oogenblik onvindbaar. Vermioedelijk zal ze wel berecht komen, als de Eindredacteur weer in het vaderland is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen