KERKELIJK LEVEN

De Nederlandsöhe Universiteiten zijn met haar eere-doctoraten zeer zuinig.

Wie uit Amerika komt, waar een "eere-doctoraat heel gemakkelijk wordt uitgereikt, of eens in Duitschland rondkijkt, moet de soberheid van onze Universiteiten prijzen.

Het is immers een onderscheiding, welke niet om een zekere algemeene verdienstelijkheid mag worden uitgereikt.

Het eere-doctoraat mag geen konkurrent van het lintje worden.

Het heeft zijn eigen eischen en voorwaarden..

En daarbij staat bovenaan, dat de gepromoveerde wetenschappelijken zin moet verraden.

De Vrije Universiteit is daarin nog veeleischender dan de andere Universiteiten in ons laad,

Ook op dit punt toonde zij den strengen Calvinistischen stijl.

Scheen 'er aan onze andere Universiteiten we] eens een buiteling te worden gemaakt, door een kunstenaar of tooneelspeler, die aan de wetenschap geen lauweren hadden aangebracht, met den doctorshoed te sieren, de Vrije Universiteit maakte totnogtoe van haar recht geen gebruik.

Doch nu haar vijftigjarig jubileum nadert, besloot zij een viertal mannen, die met eere genoemd worden en stellig singuliere wetenschappelijke gaven bezitten, dien titel te verleenen.

Dit is hooge uitzondering.

Dit blijve ook hooge uitzondering.

Des te meer stijgt de waarde van het eere-dootoraat er door.

Dr H. Colijn.

Men verwondert er adh' over, dat aan den heer Colijn niet reeds lang door een der Nederlandsche Universiteiten het eerendoctoraat werd aangebodai.

Onze Openbare Universiteiten heeten voor elke wereld-en levensbeschouwing open te staan.

Hier hadden zij de gelegenheid te toonen, niet dat dit zoo is, maar dat men het alzoo tenminste bedoelt.

Maar in enghartigheid liet men die gelegenheid voorbijgaan.

De schouwburgman trok de aandaicht boven den oeconoom met wereldreputatie.

Wij vragen hier natuurhjk niet, wat de heer Colijn voor onze Universiteit en onze Partij heeft gedaan.

Ook daarvoor zijn zijn verdiensten vele.

Maar die l^gen niet in de eerste plaats gewicht in de schaal.

Inzonderheid wat hij op het gebied van het volkenrecht praktisch tot stand bracht, kenmerkte hem als de man, wiens juridischen knobbel buitengewoon ontwikkeld is.

Van menige internationale commissie was hij voorzitter.

Menigmaal werd hij gehuldigd.

Onlangs nog was hij onze vaderlandscbe trots.

De liberale bladen drukten als om strijd zijn beeltenis af.

Dooh hij heeft het ongeluk Calvinist te zijn.

Op een eere-docitoraat te Leiden of te Utrecht kon hij niet rekenen.

Stelt u voor!

Aan den anderen kant beschouwen wij' het als een voorrecht, dat die Universiteiten hem passeerden (wat hij zelf natuurlijk niet als passeeran heeft gevoeld).

Want nu kan de Vrije op haar jubileum met hem voor den d^ komen.

Sta hij nog vele jaren in volle aktiviteit en ontplooie hij nog lang zijn juridischen zin.

Onze Calvinistische beginselen trekken er het profijt van.

Salve doctor, iterumque salve.

Dr D. Bakker.

In zekeren zin ook een man met een wereldnaam.

Doch niet voor het gewone krantenlezend publiek.

Wel voor hen, die, tot welke richting zij ook behooren, 'belangstellen in de Zending.

Als docent was hij vele jaren in Djocja voor de opleiding werkzaam.

Zijn bekwaamheid werd door allen, die met hem in aanraking kwamen, geprezen.

Zijn onmisbaarheid dikwijls uitgesproken.

In Indië, waar de warmte prikkelbaar maakt, bewaarde hij zijn kalmte van geest, welke hem In staat stelde adviezen te verstrekken, die door hun klaarheid en aannemelijkheid gretig gehoor vonden.

In bescheidenheid heeft hij gearbeid.

Met bescheiden middelen.

..-Maar Ijij heeft in menig opzicht onze Zending een stevige fundeering gegeven.

Dat kon hij, omdat singuliere wetenschappelijkheid gepaard met levenswijsheid hem nooit verliet.

Thans heeft hij naar Gods bestier zijn werk m Indië moeten staken.

Wat onze Heiland verder met Hem voor heeft, weten wij niet.

Maar om wat hij verricht heeft, kan hij met eere den doctorstitel dragen.

Ook hem roepen we toe:

Salve doctor, iterumque salve.

Prof. Dr J. Sebestyén.

Ook aan een buitenlander zal de dootorsgraad worden verleend.

Maar aan een buitenlander, die met de Gereformeerden in ons land in zulk een nauw kontakt staat, dat hij voor ons geen vreemde is, ja, onder ons beter 'bekend, dan menigeen in ons land zelf.

Op wetenschappelgk gebied heeft hij zijn sporen reeds verdiend.

Tal van jaren is hij als hoogleeraar werkzaam.

En daarbij deed hij zich immer kennen als onverschrokken Calvinist.

In Hongarije rust geen gemakkelijke taak pp zijn schouders.

Daar moet strijd gevoerd tegen verschillende stroomingen, ook tegen het schijn-Calvinisme.

Die laatste is dikwijls het bitterst.

Aan den eenen kant moet worden gewaakt, dat men met het snoode ook niet het kostelijke uittreki

Aan den anderen kant gezorgd, dat het echte Calvinisme het schijn-Calvinisme ontmaskert!

Dien strijd heeft prof. Sebestyén aangedurfd.

Want het is een durf.

In zulk een worsteling wordt meia zoo licht beschuldigd van verdeeldheid te zaaien.

Die aanklacht is ook prof. Sebestyén niet onthouden.

Heeft hij tal van geestdriftige volgelingen, hij heeft ook zijn vijanden.

De laatsten kimnen het vaak zoo bang maken.

Prof. Sebestyén deelt rijkelijk m de» smaad om der waarheid wil.

Doch daarom verheugt het ons zoozeer, dat hij straks door onze-Universiteit met eere zal worden gekroond.

Het zal voor hem een dag van verkwikking zijn.

Met bijzonder genoegen zullen we onzen vriend begroeten met het aloude:

Salve doctor, iterumque salve.

Dr J. C. Rullmann.

Dr Bullmann is onze populaire kerkhistoricus.

Wie is er in de vaderlandscbe kerkgesciiiedenis der negentiende en twintigste eeuw thuis als hij?

Wat hij ter verlevendiging van het onmisbare historische besef onder ons heeft gedaan, valt niet te berekenen.

Hij beschikt over een vaardige pen.

Aan flen stam der dorre jaartallen doet hij rozen groeien.

Hij heeft een open oog voor het interessante, het anekdotische in de geschiedenis.

Als daarom bij een onzer gedenkdagen een stuk der jongste historie moet worden beschreven, wendt men zich gaarne tot hem.

En wel spreekt hij niet tot "den kleinen kring van wetenschappelijken, maar tot het Gereformeerde volk in zijn breedte, doch niemand zal ontkennen, dat daarachter uitgebreide studie schuilt.

Hij pronlct niet met zijn bronnen, hij laat veelal aanteekeningen achterwege, maar dit doet hij om al wat het volk vermoeien kan, terzijde te schuiven.

Hij heeft zich echter een materiaal verzameld, dat eenig kan worden genoemd.

Het is niet noodig de hoop uit te sjrekea, dat hij met den doctorstitel gekroond voortga uit zijn rijke schatten ons volk mede te deelen.

Want dat is hem tot een behoefte geworden.

Uit de toekenning van den dootorsgraad leze hij de buitengewone waardeering, welke door hen, die geroepen zijn de wetenschap te doceeren, voor zijn arbeid wordt gekoesterd.

Ook hem geldt een 'hartelijk:

Salve doctor, iterumque salve.

Jubileumgave voor de Vrije Universiteit uit Amerika.

Het was mij een groot genot tijdens mijn verbhjf in Amerika, een aantal broederen bereid te vinden een comité te vormen, dat zich de hulp van anderen zal verzekeren ten einde een jubileumgave voor de Vrije Universiteit in te zamelen.

Onze Gereformeerden in Amerika hebben geen geringe zorg voor hun eigen onderwijsinrichtingen.

Het ideaal van een Amerikaansche Calvinistische Universiteit staat hun voor oogen.

Toch sprak overal, waar ik optrad, de liefde voor de Vrije Universiteit zoo luide, dat ik het niet als vrijpostigheid beschouwde, op eea jubileumgave aan te .dringen.

Ik handelde daarbij op eigen initiatief.

Heeren Direkteuren van de Vrije Universiteit staan er niet achter.

Maar het lijdt voor mij geen twijfel, of zij zullen mijn handeling billijken en als straks door pen gift uit Amerika zal worden bewezen op welk een hoogen prijs men er den arbeid der Vrije Universiteit stelt, zal dit tot dankbaarhedd jegens onze Amerikaansche Gereformeerde broederen stemmen.

Laat ik er aan toevoegen, dat ik werkelijk geen ongewone overredingskracht behoefde te gebruiken, om deze idee op het hart te binden, maar dait zij spontaan weerklank vond.

Het zou voorbarig zijn hieromtrent verdere mededeelingen te verstrekken.

Wij hopen onze lezers op de hoogte te houden, zooveel we kunnen.

Niet profeteeren a. u. b.

Den stapel van persprodukten na mijn terugkeer uit de nieuwe wereld doorsnuffelend, las ik daar de profetie, dat het promotie-recht te Kampen en de herziening der liturgie op de Synode van Amhem alle aandacht tot zich zal trekken, maar dat van het overige niet veel zal terecht komen.

Ervaring echter moest leeren, dat omtrent een Synode al heel weinig te voorspellen valt.

Trouwens, profeteeren is een moeilijk werk.

Hoeveel profeten moeten niet hun confektie-profeten-mantel afleggen en het boetekleed aantrekken ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen