STEMMEN UIT ONZE KERKEN

Geachte Redactie,

Met bijzondere instemming las ik Prof. Waterink's artikel over „Predikantstractementen" (No. 40 loopenden jaargang). Slechts een opmerking: de zinsnede „overeenkomstig den stand en het studieverleden en - heden van den predikant" ware m.i. beter niet geschreven, in zijn algemeene strekking zou op deze uitspraak wel wat zijn af te dingen.

Doch, niet daarop wensoh ik thans in te gaan. Tweeërlei opmerking in verband met genoemd artikel wilde ik gaarne ter Uwer kennis brengen.

De eerste is deze:

Waarom wordt in de preeken, die we Zondags beluisteren, telkens weer van „algemeene malaise", „algemeene depressie" enz. gesproken? Zijn deze uitdrukkingen juist? Ik beantwoord deze vraag ontkennend. Er is een daling der inkomsten van personen, die van effectenbezit moeten leven, onze Indische cultures zijn slecht, onze landbouwers maken moeilijke tijden door. Maar daartegenover staat, dat de winstmarges der winkeliers (een enkele branche uitgezonderd) een ongekende hoogte hebben bereikt, dat voor duizenden de nominale salarissen en loonen tot heden gelijk zijn gebleven, wat in verband met de prijsdaling de koopkracht van hun inkomen deed toenemen, dat het algemeene levensbeeld meer op welvaart en weelde, dan op depressie en armoede wijst. En moet men dan ook van den kansel de menschen suggereeren, dat er algemeene malaise heerscht? Moet daaruit niet logisch de conclusie volgen, dat dan ook onze predikanten in hun inkomen die algemeene malaise dienen te gevoelen? Beter ware, indien onze predikanten die malaise-opmerkingen achterwege lieten, of door ernstige studie poogden een juiste meening omtrent deze dingen te vormen.

En nu de tweede opmerking:

Het artikel van Prof. Waterink is, met eiakele kleine wijzigingen, zeer goed bruikbaar om handhaving van het bereikte salarispeil óók voor andere groepen onzer bevolking te bepleiten. Mag ik aannemen, dat de hooggeleerde schrijver diep gevoelt het bezwaar verbonden aan elke financieele sluitpost-politiek, ook als die niet de begrooting eener kerk raakt? Ware het niet zoo, dan voerde de schrijver alleen pleidooi voor een bepaalden „stand" en zou hij zijn als zoo velen, die niet het maatschappijleven als één geheel willen zien, doch zich blind turen op de belangen van de groep, waartoe zij behooren, en weigeren Christelijk-sociaal te denken en te voelen.

Alleen dan mag het levenspeil van predikanten en van anderen worden aangetast, indien dit gebiedend noodzakelijk is en daardoor het recht niet wordt geschonden.

De rechtsvraag domineere en de vraag naar het volgens menscbelijk inzicht economisch-noodzakelijke kome in de tweede plaats!

Met dank voor de plaatsing,

Hoogachtend, Uw dw.,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen