Averechtsche theorie.

In de krant las ik, dat de christelijke auteurskring op zijn jaarvergadering'-een debat heeft aangehoord over „de zin van het dichterschap".

De eene debater was de heer iK.. Heeroma, die bekend is als schrijver van goede letterkundige studiën.

De andere was een onbekende grootheid, zekere G. Kamphuis.

Deze heer G. Kamphuis „meende" — zoo staat het in de krant — de christelijke poëzie „te kunnen karakteriseeren als poëzie van christenen".

Toen ik dat las heb ik mij afgevraagd, of bij iemand, die zulk een averechtsche theorie ver­

kondigt, de verantwoordelijke taak van het christelijk auteurschap veilig is.

Moet de cliristelijke kunst gediend worden door één, die zoo haar grondslagen loswrikt?

Meent de heer Ivaniphuis werkelijk wat hij zegt? : dat iets christelijk is, omdat het van christenen afkomstig is, dat iets christelijk wordt omdat hel door een christen is gemaakt?

Weet hij dan niet, dat juist tusschen christelijk en christen dagelijks de zv^arte scheidingslijn loopt van zonde en zondigheid?

dat het de voortdurende droefheid van den christen is, dat er van het christelijke zoo weinig bij hem openbaar wordt?

dat we het zoo betreuren, dat degenen, die niet van ons zijn, het christelijke altijd meten en beoordeelen (dat is: ver oordeelen) naar de christenen, .als dezen zich misgaan?

Waar blijft bij deze stelling de norm van Gods Woord en Wet, die regel is van het christeUjk leven en dus ook van de christelijke poëzie? Waar blijft de gebondenheid aan de ordinantiën, de openbaring der Schriften, de belijdenis, en zooveel meer?

Worden die allemaal christelijk, omdat ze gevonden worden bij menschen, die zich christenen heeten?

Of worden soms die menschen christenen genoemd omdat ze uit die normen leven?

Ik wil hopen, dal de heer Kamphuis dit bedoelt — anders hoort hij in den christelijken auteurskring niet thuis.

Maar laat hij dan niet komen aandragen met zulk een verwarring stichtend beweren.

We liebben werkelijk in dezen tijd iets anders noodig dan een schimmenspel.

Zeker, men kan aan deze woorden wel zulk een uitleg geven, dat ze heel positief en heel dierbaar worden.

Men kan breed gaan redeneeren over het begrip: christen, en dan tenslotte zeggen, dat, als iemand werkelijk christen is, zijn uitingen, ook zijn werk dus, daarvan het stempel zullen dragen.

Maar laten we toch asjeblieft niet met begrippen gaan goochelen.

Zooals het in het kranlenverslag te lezen staat is de bewering van den heer Kamphuis een wanproduct van averechtsche theorie.

En laten we het hem dan maar eerlijk zeggen, dat we van een christelijk auteurschap op zulk een basis niet gediend zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen