Hel Woord en het vrome „ik".

De meiisch zml voor het Woord niet bukken. Wel als hij het er self mee eens is, maar dan is het geen bukken m^eer. Eer steunt het Woord dan si-in eigen inzicht. Maar is er tusschen zijn eigen Woord en het Woord van God strijd, dan zuaakt onveranderlijk de vijandschap tegen God in sijn ziel op en handhaaft zijn eigen ik zich tegenover den Almachtige.

Bukt hij, dan is het doordien de Heilige Geest zijn zvil neerboog en alsoo uitwerkte dat hij bukken wilde. Dit maakt dat de Christelijke ervaring, eigen aandoening en bevinding, innerlijke gewaarwording en gemoedsbeweging er altoos op uit zijn om zich een eigen plaatsje eerst onder, dan naast, dan boven het Woord van God in te mimen.

Ons menschelijk hart k a n aan die verleiding bij net geen weerstand bieden. Het lijkt ook zoo schoon! Niet slechts vroom, maar zelfs nog vromer dan een ander te schijnen, en dan toch het eigen ik in dien vromen vorm te kunnen bijhouden.

Dr A. KUYPER,

„De Heraut" No. US.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen