PERSSCHOUW

Moderne toren van Babel.

Onder dit opschrift schrijft de heer P. Jongeling in „Gereformeerd Jeugdleven" als volgt:

Onlangs schreef ik onder den eenigszins ironischen titel „Lof der eenheid", iets over het tegenwoordige eenheidsen overkoepelingsstreven op elk gebied. Ik noemde daarbij ook de Nederlandsche Jeugdgem.eenschap", het nationale vogelhuis, waarin men vogels van diverse pluimage, allen zingend zooals ze gebekt zijn, heeft samengebracht.

Maar de zaak is eigenlijk nog veel mooier en grootscher! Er is ook al een Wereldjeugdfederatie waar de vereenigde en overkoepelde Nederlandsche jeugd ook bij behoort!

Van 31 October tot 10 November 1945 was er namelijk te Londen een Wereld Jeugd Conferentie, waar Nederland vertegenwoordigd was met 17 gedelegeerden en 9 waarnemers. De delegatie was veelzijdig samengesteld. De Katholieke. Jeugdbeweging was er in vertegenwoordigd, de Vrijzinnig Christelijke Jeugdbeweging, de socialistische Arbeiders Jeugd Centrale, het (half communistisch) Algemeen Nederlandsch Jeugd Verbond en de Gereformeerde Jongelingsbond, henevens nog vele anderen.

Het programma omvatte djrie punten:

It. De jeugd vecht om vrijheid en een betere wereld. 2c. De na-oorlogsche nooden van de jeugd. 3c. De organisatie van de internationale samenwerking van de jeugd.

Het bleek al gauw dat de communisten van alle landen sterk waren vertegenwoordigd en het grootste woord voerden. Er werd eigenlijk alleen over politiek gepraat.

Een oproep tot de jeugd van de geheele wereld werd opgesteld, een resolutie aangenomen, waarin het verbreken van- alle diplomatieke betrekkingne met Franco werd geeischt. Voorts nam men allerlei besluiten inzake controle" over atoomenergie, actieve deelname van de jeugd in de politiek, verlaging van de stemgerechtigde leeftijd, zelfbeschikkingsrecht der koloniale volken, onmiddellijke hulp door de U.N.O. aan. alle noodlijdende landen, 44-urige werkweek, stemrecht en verkiesbaarheid in alle opzichten vanaf 18 jaar, enzovoort.

Het fascisme werd genoemd als eenige oorzaak en bron van alle ellende. Daarom moest een „Wereldfederatie van Democratische Jeugd" worden opgericht.

De Nederlandsche delegatie vroeg, wat het woord „democratisch" hier wilde zeggen, maar ze kreeg daarop geen antwoord, omdat de delegaties op dit punt niet gelijk dachten. De Russen, die ook vertegenwoordigd warei), hebben, evenals hun broertjes uit vele landen, over democratie zoo hun eigen opvattingen.

Dit werd de Nederlandsche delegatie toch een beetje te gortig. Ze wilde niet tegenstemmen, , , om de, voorgestelde organisatie niet te doen mislukken", maar onthield zich van stemming, wat haar den hoon der „democraten" bezorgde.

Niettemin schrijft de Nederlandsche delegatie in een persbulletin dat de conferentie „van bijzonder groot belang is geweest voor de Nederlandsche jeugd, gezien het internationaal contact, dat wij daar hadden en de internationale banden die daar zijn aangeknoopt". Bij de Nederlandsche afgevaardigden openbaarde zich een „verrassende eensgezindheid en de innige wensch naar voort- .saande samenwerking". „De vruchten hiervan zal de geheele Nederlandsche jeugd reeds in de nabije toekomst kunnen genieten".

Een nuchter mensch zegt: Wat is dat voor een halfgaar gedoe! Resoluties opstellen over wereldproblemen, die zoo ingewikkeld zijn, dat de meeste aanwezigen er nog niet met de vinger aan konden tippen! Den duivel van het fascisme uitwerpen door den Beëlzebul van het cummunisme! Een Wereld Jeugd Federatie oprichten, waarin vuur en water, ijzer en leem zijn gemengd! Wat zouden Kuyper en Vonkenberg gezegd hebben, als zij gezien hadden, dat een vertegenwoordiger van den Geref. Jongelingsbond mede kalk en steenen voor dezen modernen toren van Babel aansleepte!

Het verhaal heeft nog een vervolg, dat een" interessant licht op het geheel werpt. Een week later, van 17—23 November, was er te Praag een wereldcongres voor studenten. Daar op het jeugdcongres te Londen ook studenten van bijna alle landen vertegenwoordigd waren, Tertrokken deze delegaties van daar naar Praag.

De ontvangst van de zijde der bevolking was zeer hartelijk. Practische resultaten werden op de conferentie in 't geheel niet bereikt. Wel werden er dozijnen daverende redevoeringen gehouden over eeuwigen vrede enzoovoort, maar toen België, Engeland en Nederland met enkele nuchtere, practische voorstellen kwamen over uitwisseling ran studenten, sportwedstrijden en dergelijke, speelden de heeren opeens stommetje en werd het voorstel aan den kant geschoven.

Toch, zeggen de Nederlandsche deelnemers, was het congres heel leerzaam. Want het toonde, welk een gevaarlijke en tyraimische macht het communisme in de wereld is geworden.

De president van de Tsjechische studentenorganisatie, die het congres zou voorbereiden, was een R.K. student, zoo lees ik in het mooie studentenblad „Polemios", waaruit ik onderstaande bijzonderheden put. Hij is, vóór het congres begon, afgezet en vervangen door een communis- , tisch student.

De Tsjechische delegatie bestond uit 12 leden. Elf daarvan waren communisten. De volgende landen hadden een communist als delegatiehoofd: Griekenland, Roemenië, Bulgarije, Hongarije, Oostenrijk, Albanië, Italië, Joegoslavië, Polen, Finland, Noorwegen, IJsland, Denemarken, Britsch-Indië, Australië en vrijwel alle Zuid-Amerikaansche staten.

De Spaansche vertegenwoordiger, eveneens communist, bleek een vertegenwoordiger van de tot nu toe door geen enkel land erkende „Spaansche regeering" te Toulon te •^ijn. De leider der Fransche delegatie had den moed, op den eersten congresdag enkele dingen te zeggen, die voor Rusland niet aangenaam waren. Op den tweeden dag werd hij door de Fransche gezant in Praag afgezet en vervangen door een communist.

• Er werd bijna uitsluitend over politiek gepraat. Rusland sprak daarbij evenveel als alle andere landen tezamen. Als er gestemd moest worden, keken de Oost-Europeeêche landen eerst naar Rusland, om dan hetzelfde te stemmen.

De Australische vertegenwoordiger bleek heelemaal geen student te zijn, maar wel communist.

De Oostenrijksche deleatieleider noemde de Nederlandsche studenten fascisten, omdat zij de verbreking van de diplomatieke betrekkingen met Franco geen studentenaangelegenheid vonden. Zelf vond dit heerschap zich een goed democraat, hoewel hij als vrijwilliger in het Duitsche leger tot eind 1941 had gediend als officier en zoodoende den heelen veldtocht door België en Frankrijk had meegemaakt. A'^M was hij communist.

Er werd steeds op het congres over democratie gesproken, maar er werd communisme mee bedoeld.

Ondanks lange gesprekken bleek het voor de Nederlanders onmogelijk om eenige Grieken, Joegoslaven, Italianen en Polen uit het hoofd te praten, dat het verzet in Nederland mtsluiténd door de communisten was bedreven. Volgens hen waren in alle bezette landen alleen de communisten het geweest, die de nazi's hadden bestreden.

Ziedaar een bloemlezing óver de indrukken van dit wereldcongres der studenten, dat in zekeren zin een vervolg was op het internationaal jeugdcongres te Londen. Een vervolg, dat nóg duidelijke sprak.

Leve de eenheid, de overkoepeling, de internationale democratische verbroedering! Christenen en humanisten, allemaal achter één vaandel, tégen het fascisme, vóór den wereldvrede.

De antichrist lacht, want hij ziet, dat zijn dag komt!

We namen het stuk onverkort over. Het behoort tot die „massieve" copie, die men niet verknippen kan. Dr Dijk's volgelingen mogen er mede hun

winst mee, doen.

< ? Het jubeljaar — naar „interpretatie". socialistische

In Palestina is opgericht een centrale arbeidersorganisatie. Ze heet de Histadzoet. „De Vlam" schrijft daarover:

In December 1920 werd de centrale arbeidersorganisatie gesticht en zij telt thans na vijf en twintig jaar 140.000 leden. De volle Hebreeuwse naam van deze organisatie is: „Histadroet hakelatit sjel haöwdim haïwrim bëerets Jisraeel", „Algemeene Organisatie van Joodse Arbeiders in Palestina", doch niemand gebruikt deze langademige naam. En ofschoon iedere organisatie een „histadroet" is, weet ieder, welke organisatie bedoeld wordt, als men van de histadroet spreekt. Zo beheerst de histadroet het Palestijnse leven.

De Histadroet is niet enkel een vakorganisatie, de arbeiders van Palestina hebben in hun Histadroet een organisafie geschapen, welke nergens haar weerga vindt. Zij representeert in verschillende bedrijfstakken, wijl Palestina nog geen „staat" is, de gemeenschap. Zij bezit scholen, verzorgt een belangrijk deel van het transportwezen, geeft credieten aan arbeiders-instellingen, en is de belangrijkste verzorgster op medisch gebied. Zij is de grootste „bouwondernemer" en heeft door haar aandelen-bezit een zeer belangrijke invloed in vele der voornaamste bedrijven.

Volgens een statistiek van het jaar 1941 beheerste Histadroet, economisch: de sfeer der Joodsche productie.

In den landbouw 70 procent In het transportwezen 70 procent In het bouwwezen . .^ 66 procent

En wat betekent de Histdroet niet, zo wel in haar ger heel als in haar onderdelen voor het geestelijk leven van , , Erets Jisraeel" het Joodsche land! Men behoeft hier slechts „Dawar" te noemen, het grootste dagblad van Palestina — journalistiek en cultureel op het hoogste peil — om in te zien, dat de Histadroet het bijbelwoord heef; begrepen, dat de mens niet alleen van brood leeft. De Histadroet bezit heel wat uitgeverijen, waarin de belangrijkste werken van Marx Engels, Kautsky, Lenin, Rosa Luxemburg enz. in het Hebreeuws zijn verschenen. Pale- ' stina is na 25 jaar niet meer te denken zonder de Histadroet, economisch, sociaal en cultureel niet!

De ruggegraat van de Histadroet zijn haar socialistische landbouwkolonies, — Heboetsim noemt men deze in het Hebreeuws — kolonies, waarbij grond, arbeidsmiddelen, ja alles de gemeenschap toebehoort, waar het leven van de enkeling van 's morgens vroeg tot 's avond laat in de gemeenschap is gebeid!

Sam de Wolff, schrijver van het artikel in „De lam" besluit:

Vijf en twintig jaar is maar een half Joods jubileum, het jubeljaar is het vijftigste. Als het jubeljaar voor de Histadroet zal zijn gekomen, zal tevens door haar arbeid het Joodse ideaal politiek en sociaal vervuld zijn, een Joods Palestina met sociale verhoudingen, welke de wereld tot spoorslag zullen zijn. Dan zal een oud Bijbelwoord letterlijk in vervulling gaan: „Het vijftigste jaar zal U • een jubeljaar zijn en gij zult de vrijheid uitroepen in het . land!!"

De vrijheid zal zijn de socialistische. Dan zal Ahasverus de „Ewige Jude" eindelijk tot rust komen, niet meer voortgezweept en tot bloedens geraakt, maar hij zal veilig wonen in een socialistisch Palestina temidden van een socialistische wereld!

Het „jubeljaar", het messiaansche. Het wordt hier door socialisten geannexeerd. Onze prediking wordt wèl aangevochten. En nog steeds verzet zich de Jood tegen den ^essias der Schriften. Geven we toe, dat „christroen" precies zoo han­

delen.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen