UIT DE BUITENLANDSCHEKERKEN

DE KERKEN EN DE KOMENDE VREDES-CONFERENTIE.

Een vredes-conferentie van 21 landen — aldus een medewerker van het te Oiicago verschijnende orgaan „Life" — zal volgens plan gehouden worden om voorstellen van vredesverdragen met Italië, Roemenië, Bulgarije, Hongarije en Finland te overwegen.v Deze' regelingen zullen een zeer belangrijke proef op de som leveren ter zake van de principes van recht en samenwerking, overeengekomen door de Vereenigde Naties.

Wij gelooven, — zoo vervolgt Tiet blad — dat de herstellingen begrensd moeten zijn tot een productieve capaciteit, voldoende voor, en ook uitgaande boven dat wat vereischt wordt om den gemiddelden levensstandaard in stand te houden. Herstellingen mogen geen instrument voor wraak zijn.

Slavernij mag niet heerschen. Zooals vastgesteld is in Atlantic Charter moet voor de ovcrwoimenen, de mogelijkheid in het uitzicht gesteld worde» toegang te krijgen op gelijke voorwaarden. tot den handel en tot de grondstoffen van de wereld, welke noodig zijn voor. hun economische welvaart.

Wij betreuren he^ deporteeren van mannen, vrouwen en kinderen door massa-evacuaties met geringe of geenc inachtneming van hun physiek en economisch belang.

De kerken van Christus kunnen niet zonder meer het straffen van geheele volkeren laten passeeren. Eeq, duurzame vrede kan niet op wraak gebouwd worden of gegrondvest worden op onderdrukking. De sterken moeten een verlichte politiek aarmcmen, ook al gaat het eenigszins ten koste van hen t^\i, om een hereenigde wereld te verkrijgen. Alleen wanneer de verdragen een gunstige gelegenheid verschaffen voor een oprechte verzoening der volkeren, zullen zij de ontwikkeling van een vruchtbare vrede mogelijk maken. Aldus — zonder kommentaar — de schrijver in „Life".

K S

DE GEESTELIJKE CRISIS DER MENSCHHEID.

Onder dit opschrift schrijft het Amerikaansche „magazine” „Life”:

Broederschap is heden het geestelijk gebod van hen, die zijn blijven leven. Het is een onontkoombare verplichting voor allen, die aan den oproep, tot Christelijk discipelschap om getuigenis af te leggen van hun geloof in het leven van allen dag, gehoor hebben gegeven; om zoo te leven in hun eigen parochies en gemeentes — zoodat de menschen, wanneer zij hun voorbeeld zien, gebracht mogen worden tot een nieuw begrip en aanvaarding van broederschap. Dit is geen nieuwe verplichting. Negentien eeuwen geleden werd zij reeds op de schouders der Christenen gelegd. Maar nu is er opnieuw de noodzaak ons hiermee te confronteeren.

Om dit program uit te voeren moet er ten eerste zijn een ontwikkeling in het geestelijk leven van iedier afzonderlijk; ten tweede moet deszelis onaantastbaarheid in het over de geheele wereld verspreide lichaam van Christus verzekerd zijn, ten derde behoofen Christelijke principes in vredesverdragen opgenomen te worden, en ten vierde deze tot uitdrukking gebracht te worden in het leven van de United Nations. '

Daar wij weten, dat met Gods hulp alle dingen mogelijk zijn, laat ons dan moedig en vol vertrouwen arbeiden voor een wereld-orde, die gebaseerd is op broederschap, vrijheid n rechtvaardigheid.

Aldus, in het Amerikaansche blad „Life", knoopt hier an vast een beschouwing over de voortdurende Russische

expansie-politiek. De Vereenigde Staten van Amerika, thans definitief uit.luin isolationisme gedrongen, lien »idi genoodzaakt hun politiek tegen dit streven te richten, — en zelf hun taak in de wereld te gaan vervullen. En ook de kerken, (meer op den „nood der wereld", dan op den „nood der kerk" gericht), zien hier mogelijkheden voor zendingswerk langs diplomatieke lijnen.

Een gunstige kans voor ome zending meent het orgaan hier op te merken. Hoe deze zendingsgedaohte in de praktijk opnieuw vastgehecht kan worden aan „onze buitenlandsche politiek", wordt, zoo zegt het Amerikaansche orgaan, ons getoond in het rapport van den federatieven Raad van Kerken met betrekking tot dit onderwerp. Twee punten verdienen de aandacht in de tegenwoordige crisis. Het ééne is de hoop, welke de „geestelijken" van deze kerken koesteren aangaande het United Nations Charter. Zooals Mr Dulles (voorzitter van genoemden Raad) zegt: deze organisatie heeft nog een „geestelijken impuls" noodig, die haar „de positieve kracht voor menschelijk welzijn" moet verschaffen.' Ongetwijfeld zal Amerika voor dezen impuls moeten zorgen.

In de tweede plaats heeft Amerika de speciale verplichting, het streven naar zelf-bestuur onder de afhankelijke volkeren der wereld te "verhaasten. In samenwerking met Groot- Brittanië, de eerste koloniale macht, behooren de Vereenigde Staten de leiding in deze taak op zich te nemen, dus door middel van de U.N.O. Er zijn reeds opstanden of er laten zich reeds opstanden aanzien in Indië, Indonesië, het Nabije Oosten; toch bleven de Vereenigde Staten officieel zich afzijdig houden. Rusland evenwel staat niet afzijdig. Deze vrijheidspogingen gaan ons meer aan dan Rusland; hun leuzen zijn die van Jefferson, Lincoln en Wilson, niet van Karl Marx. De mensohen zijn niet veranderd; zij zoeken nog steeds vrijheid en rechtvaardigheid boven alle dingen. Van alle landen, zal zeker. Amerika nieuwe bewijzen daarvan welkom heeten.

Tot zoover de schrijver in „Life". Voor het kennen van de geesten en voor het verstaan van wat in het zich zelf steeds meer bewuste Amerika leeft, is de lectuur van dergelijke artikelen, die we niet van kommentaar behoeven te

voorzien, uiterst instructief.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen