Bijbel met nieuwe kantteekeningen

III

slot

Ons vorig artikeltje kon meer stof voor waardeerende opmerkingen vinden dan ons eerstie. En we hebben ze graag gegeven; opdat de opwekking om voorzichtig te zijn, al blijft ze van kracht, toch niet worde verstaan als een blinde waarschuwing, die niets goeds meer vinden kan of wil. Al wordt wat we lazen, door de aangewezen gebreken gedrukt, toch is er ook een verblijdende reserve. Men kan zien: wij hebben met z'n allen niet voor niets gewerkt. Men wU 't wel niet gezegd hebben, want de Pohnan's (ik neem hem als tjrpe) verzwijgen de namen dergenen van wie ze leeren, als ze niet van de club zijn. En dat zijn wij als groep niet geweest, en vandaar al die dwaasheden, die men uitgehaald heeft. En die zonden. Maar het feit is: ze hebben ook hier van ons allemaal geleerd. En daarom staat er veel in die Kantteekeningen, dat „de anderen" niet zal bevredigen. Dat is al vast een voordeel.

Opvallend is, dat dr H. N. Ridderbos zich laat hooren aUeen in Matthetts en Marcus. '

Wat hem betreft: e doop (van Johannes) heet een symbool der reiniging (Mt. 3 : 11). De beroemde tekst: t. 19 : 14 (laat de kinderen tot Mij komen, enz.) krijgt deze kantteekening bij de woorden „voor zoodanigen is het koninkrijk der hemelen": d.i. voor degenen, die even kinderüjk tot Mij naderen, als deze kleinen". De opvatting, herhaaldelijk ook onzerzijds verdedigd, mede in den kerkstrijd, hjkt me juist (der „zoodanigen" is niet hetzelfde als „van hen"). Bij Matth. 26 : 28 („dit is het bloed van mijn verbond") wordt aangeteekend: door dat bloed wordt het verbond Gods als door een

offer verzegeld". Men kan exegetisch hierover disputeeren; maar dogmatisch geeft het nog al te denken en dan in bemoedigenden zin. Minder aanmoedigend is de opmerking, dat het woord „drinkt allen daaruit" (vs 28) „den dieperen (!) zin krijgt van een uitnoodiging (!) de garantie der zondenvergeving aan te nemen". Daar kan alles en nog wat in en buiten liggen. Maar als het strikt gelezen wordt heb ik bezwaren.

Overigens is ook dit gedeelte van belang door dat het de bergrede bevat. Schrijver's opvatting daarvan neergelegd in zijn dissertatie, schijnt ons de voorkeur te verdienen boven die van dr F. W. Grosheide. Saamvattend constateer ik van heel het werk over het N.T.:

a) er zijn op critieke punten bezwaren, en dan voornamehjk wegens machteloosheid — de auteurs voelen 2ich niet vrij;

b) er is anderzijds wel degelijk gerekend met de productie van de in 1944 door de synode weggezonden groep, en hun met de gangbare meeningen vergeleken betere inzicht koint herhaaldelijk wel den goeden verstaander althans repressief tot uiting;

c) op vele plaatsen een loffelijke reserve;

d) het geheel valt dus mee.

We kunnen dus —'• mits men maar critisch vermogen heeft — de uitgave wel aanbevelen, al willen we hier wel openlijk den wensch uitspreken, dat onze exegeten in overleg met anderen ook eens aan de mogelijkheid van zulk werk gaan denken, ook ter versterking en bewaring van de dogmatische winst der laatste jaren van strijd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen