Dr J. Ridderbos over „zwart op wit"

Ten vervolge op hetgeen reeds eerder in vorige nummers is geschreven, moge hier nog een enkel détail volgen uit den brief, die destijds door de commissie der toenmalige synode is geschreven aan de kerk van Wezep; van kerkeraadszijde ontving ik in dank afschrift.

De brief was van 8 Dec. 1942.

„Krachtens opdracht van de Generale Synode" melden daarin de deputaten Meyster, den Hartogh, de Jong, Nauta, Ridderbos, onderteekenaars Meyster, voorzitter, Ridderbos secretaris, aan den kerkeraad het volgende:

„Wanneer U spreekt van een recht van appèl op de volgende synode, en U daarvoor een beroep doet op art. 31, is daartegen op te merken, dat in art. 31 slechts spralse is van appèl, dat van een mindere vergadering gedaan wordt op een meerdere. Van de Generale Synode kan men niet meer in appèl gaan. Natuurlijk kan men op een volgende generale synode de zaak opnieuw aanhangig maken, maar dit Is geen appèl. Br Is dan ook geen sprake van, dat tot zoolang de uitvoering van het besluit zou moeten worden opgeschort, dan zou geen enkel synodaal besluit kunnen worden uitgevoerd, zoolang er maar één was, die zei, op de volgende synode erop terug te willen komen. :

Wanneer men déze methode volgt, dat men verklaart, besluiten eener Generale Synode voorloopig niet als bindend te aanvaarden, dan is dit niet de kerkelijke weg, en dan heeft het moderamen en ieder lid van een Gereformeerde Kerk het recht, om dit onrechtmatig te noemen. Besluiten eener Generale Synode kunnen natuurlijk door een volgende gewijzigd worden, maar zoolang-dit niet geschied is, zijn ze bindend Meent iemand, om der conscientie wil, zich er niet aan te kunnen houden, dan mag hy zeker niet tegen zijn conscientie handelen, . maar moet hij dan ook tevens tot de conclusie liomen, dat hij met het kerkverband moet breken".

We gaan op dezen brief verder niet in. We meenen hem in zijn geheel, op duidehjk aangegeven gronden, weersproken te hebben. Maar men lette op de vetgedrukte woorden: Daar staat „zwart op wit": WAT ook de synode besloten heeft, — ook al neemt zij ter hand wat ze niet van de kerken ter behandeling kreeg — wie om der conscientie wil zich er niet aan houden kan, moet concludeeren, dat hij met het kerkverband moet breken.

Ik geloof niet, dat de Heere dat zegt. Hij is barmhartig voor de schapen der kudde en streng voor hun regeerders (de kerkeraden). Hij staat den regeerders niet toe, en legt den schapen niet op, dat zij, zoodra een geïnstitueerde vergadering van afgevaardigden — ook al zou zij haar bevoegdheid te buiten gaan •— ingaat tegen Gods Woord, dadeUjk alle anderen mioet overlaten aan de wolven. Hij wil, dat we elkaar zullen wijzen op het verkeerde, en dan nog verder moeten zien en elkaar moeten dwingen, er nog eens goed over na te denken. De consequentie is, dat elke synode, door maar brutaal te worden, 'de kerken uit elkaar kan jagen.

Hoe dit zij — men heeft ook hier de kerkrechtelijke ketterijen-van de genoemde heeren, geschreven

op last der synode, „zwart op wit".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen