Ministerieele stukken

Dr J. Hoek schrijft in zijn Kerkblad:

Tot mijn spijt moet ik nog even terugkomen op het reeds eerder In ons Kerkblad ter spraJce gekomen verwijt van prof. K. Schilder, als zou ik de vertrouwelijkheid van ministeriële stukken Inzake den naam van onze kerken en van die, onderhoudende art. 31 K.O., geschonden hebben.

In ons nummer van i Juni j.l. toonde ik aan, dat van zulk een schending geen sprake is geweest. Ik gaf immers van genoemde stukken inzage, nadat Ik mij er van vergewist had, dat de betrokken minister daartegen geen bezwaar maakte.

Prof. Schilder heeft hierop gereageerd in de Reformatie van 10 Juni j.l. en schrijft daarin, dat ik bevestigde, wat hij gekonstateerd had. Dat is, wat de feiten betreft, grotendeels juist. Maar dat is niet ter zake. Want prof. Schilder verzwijgt het puntje, waar het op aan kwam, n.l. dat er geen schending van de vertrouwelijkheid plaats had gevonden. Ik vind dat niet aardig van hem!

Aangaande de feiten heb ik alleen nog op te merken, dat de bewering van prof. Schilder, dat dr Donner inzage gevraagd heeft „van wat tussen den huldigen minister en onze" — dat zijn dus de kerken art. 31 — , , kerken nog in bespreking is", niet met de waarheid in overeenstemming is. De minister heeft eigener beweging aan onze deputaten voor de korrespondentle

met de Hoge Overheid afschrift gezonden van zijn schrijven d.d. 14 Okt. 1948 aan de heren Deddens, Van Dijk, Hummelen en Schilder.

Tenslotte antwoordt prof. Schilder op mijn bezwaar tegen het gebruik van den term „synodokratische kerken". Hij gelooft niet, dat het onbeleefd is iemand anders te noemen dan hij zelf wil. Nu, ik geloof dat wel en zou het onbeleefd vinden, als wij de vrijgemaakte kerken independentistische kerken of kerken niet-onderhoudende art. 31 gingen noemen. Zo willen zij niet heten en daarom moeten wij zulk een naam ook niet gebruiken.

En als prof. Schilder vraagt, waarom wij zijn kerken jiiet noemen „de Gereform. Kerken In Nederland", d3, n .zeg ik: de beleefdheid eist niet, dat, als iemand mijn naam mij ontneemt en zich dien zelf toeeigent, ik daarin bewilligen moet en hem met den naam moet betitelen, waaronder Ik zelf bekend sta en bekend wil staan.

Met dit weinige, dat m.i. toch ook genoeg is, wil üi. volstaan, daar debatjes als het onderhavige niet te lang moeten duren. Vooral niet, als de zaak duidelijk is.

J. H.

We hebben onverkort opgenomen wat dr Hoek te zeggen heeft. Volgende week een klein woordje ten iDesluite, hopen we.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen