KERKNIEUWS

(Om tijd en onnoodige moeite te besparen, verzoekt de Redactie berichtjes voor deze. rubriek rechtstreek» naar de administratie in Goes te zenden.)

Beroepen te: Ara%terdam-C., F. de Vries te Den Haag.

Zatk en Veecaten, L. Moes te Blokzijl.

Edmonton (Can. Ref. Church), J. v. Popta te Mussel.

Haarlemmermeer, G. Ph. Pieffers te Bussum.

Aangenomen naar: Groningen, C. Stam te Ermelo.

Bedankt voor: Koramerzijl-Nlezijl, B. v. Riet te Pieterburen. Treebeek, W. Verwoerd te Onrmieu.

— UTRECHT-NOORD-WEST. „De Heere kent degenen, die de Zijnen zijn". Deze woorden van 2 Tim. 2 : 19 zijn geen stelling, geen uitspraak aangaande uitverkorenen (hoezeer ook Gods eeuwige verkiezing achter dit alles ligt), maar een belofte Gods aan Zijn kerk. „De Zijnen" zijn hier zij_ die vasthouden aan de gezonde leer, aan het Woord Gods De Heere kent ze toch in hun strijd, in hun moeite, met name in de moeite van den strijd tegen de valsche profetie? En daarom mag ik u vertroosten met deze belofte van het nieuwe verbond, want de Heero heeft u op het oude fundament gezet en gij hebt u door de vrijmaking weer laten terugzetten op dat fundament.

Zulke klanken mocht Gods volk beluisteren in de samenkomst van Christus' kerk te Utrecht-Noord-West, Zondag 1 April 1.1., des namiddags te 5 uur, waar Ds M. J. C. Blok van Berkel en Rodenrijs intrede deed bij zijn nieuwe gemeente. Het was in de Domstad een merkwaardige dag — werd niet in het kader van de organisatie der valsche profetie „Paulus" „herdacht" ? — en de vacature die nu voorzien werd, had een uitzonderlijke en droevige ontstaanshistorie — werd niet Christus' kudde te Utrecht-Noord-West een jaar tevoren verlaten door haar herder toen deze afweek van het eenige kerkfundament? Maar te grooter mocht dan ook de vertroosting zijn^ nu de dienst van herder en leeraar opnieuw vervuld werd en de gemeente uit zijn mond de ware profetie vernam.

Mocht dit laatste geschieden uit een brJef van den — in de Domkerk „herdachten" — apostel Paulus, hetzelfde was reeds des ochtends het geval geweest, toen Ds G. A. Hoekstra, predikant te Utrecht, in een dienst in de , , Bethlehemkerk", zijn collega en vroegeren studievriend Ds Blok in het ambt te Utrecht-Noord-West bevestigde. Dit geschiedde najnelijk met een predikatie over 2 Cor. 4:6, 7, die de gemeente bepaalde bij het apostolisch loflied op de schoonheid van den schat in aarden vaten. Zij liet achtereenvolgens zien^ hoe de apostel: e) beschrüft het karakter van den schat; 2e) typeert de dragers van dien schat; 3e) eert den Gever van dien schat.

De daarop volgende middagdienst werd gehouden in de Janskerk, waarheen de raad van de zusterkerk van Utrecht ook de gemeente aldaar had opgeroepen, gezien den nauwen band die in het verleden tusschen beide gemeenten — tot Juli 1948 één — is geweest en de heteekenis vau deze intrede voor de bewaring van de vrijmaking van Gods kerk in heel deze stad. Het mocht dan ook een blijde samenkomst zijn in het klassieke kerkgebouw, v.aar de Christgeloovigen van Utrecht mochten vergaderen op den onwankelbaren grondslag van apostelen en profeten. Bij de vastigheid daarvan werd zij bepaald door de intreepredikatie over den reeds genoemden tekst, waarvan Ds Blok de hoofdgedachten aldus samenvatte: et Evangelie van de onwrikbare vastheid van het Godsgebouw. De tekst laat zien dat dit Godsgebouw door Christus Ie) is verzegeld met den Geest des verbonds; 2e) is gekend in de belofte des verbonds; 3e) is geheiligd krachtens den eisch des verbonds. In de Inleiding wees de prediker aanstonds op Christus' Paaschtriomf, welken deze brief vooropplaatst (2 : 10), door welken ook principieel gebroken is de doodsmacht van de valsche profetie, waartegen deze brief tot strijd en waakzaamheid oproept. In de uitwerking van het eerste puntj conform de beginwoorden van den tekst, werd het „fundament" omschreven als het vastgefundeerde Godsgebouw van de kerk, welk fundament staat, omdat het Paschen geweest is, waar Christus zelf de uiterste hoeksteen bleek. Daarop heeft Christus als met een zegel Zijn eigendomsrecht Ingedrukt. Derhalve mag < Je nieuwtestamentische verbondsgemeente worden aangewezen in den rijkdom van haar genadevoorrechten. Daarin ligt de vastheid, die de gemeente ook beschermen zal tegen de macht van de valsche profetie, waarvan het karakter en de ernst uit het tekstverband werden nagegaan. Afgewezen werd deswege het (ook in Utrecht vaak gehoorde) spreken van de vrijgemaakte kerk als een „noodwonlng", want Christus heeft ons gezet op de eenige werkelijk oecumenische basis.

Vervolgens werd bij de uitwerking van het tweede punt duidelijk belicht, hoe de woorden: , De Heere kent degenen die de Zijnen zijn", een citaat zijn uit de geschiedenis van Korach, Dathan en Abiram (Numeri 16), waar Mozes zijn zaaksgerechtigheid veilig wist bij den Heere die in dit conflict wel bekend zóu maken wie aan Zijn kant stonden. Daarmee ziet de apostel het gebeuren met de valsche profeten zijner dagen (Hymeneüs en Filetus) op één lijn staan. Het gaat in beide immers om revolutie tegen de kerkfundamenten. „Wie de Zijnen zijn" is daarom voor Mozes heelemaal geen vraag. Wamt dit „kennen" Gods is maar geen verborgen eeuwlgheidszaak, doch iets dat blijken moet, dat openbaar wordt, want de Heere zal publiek partij kiezen. Aldus mag nu Christus' gemeente met deze belofte worden vertroost in den tijd van huidigen afval en valsche profetie.

Tenslotte werd aangetoond hoe ook het andere woord (de keerzijde van het zegel-op-het-fundament) , , Een iegelijk, die den naam van Christus noemt, sta af van ongerechtigheid" herinnert aan de geschiedenis van Korach CS. Voor Timotheus en de gemeente nü moet het dus weer beteekenen, met name, dat zij èfstaan van de ongerechtigheid der valsche profetie. Dit woord roept de messlaansche kerkgemeenschap op zich te isoleeren. Korach en de zijnen isoleerden zich zondig van den eenigen grondslag en wórden daarom door God geïsoleerd. Daarom kon Mozes zeggen: wie zich van deze isoleerders isoleert, die zal leven. Blijf dan in hetgeen gij geleerd, hebt en leert uit Paulus' brief dat de valsche profetie niet slechts het denken aantast, maar hart en nieren eji heel het leven, leidende tot wereldgelijkvormigheid. Door dezen eisch evenwel wil de Heiland Zijn gemeente bewaren bij de vrijheid die zij in Christus heeft.

Deze predikatie bereidde tevens de gemeente voor op het Heilig Avondmaal, Zij werd gevolgd door het zingen van Ps. 87 : 1 en 5, waarna de nieuwe predikant enkele woorden richtte tot de ouderlingen en diakenen, tot de afgevaardigden van genabuurde kerken, tot zijn bevestlger Ds Hoekstra, tot de afgevaardigden van de kerk van Berkel en Rodenrijs, tot zijn catechisanten, tot de kerkvoogdij der Ned. Herv. Kerk In welker gebouwen vergaderd werd. In een laatste persoonlijk woord tot de gemeente sprak de predikant den wensch uit, dat spoedig een woning beschikbaar zou komen.

Hiermede heeft Ds Blok zijn arbeid te Utrecht-Noord-West aangevangen. Hoe werd de vrees beschaamd, dat . Christus' kerk aldaar als tot niet zou komen! Integendeel mag zij roemen van kracht tot kracht om voort te gaan.

— NIET MEER „EENDRACHTELIJK BIJEEN". Er is een Pinkster-Conferentie (12—15 Mei 1951, „Woudschoten", Zeist) belegd door de leiding van het „Contact van Protestants-Christelijke auteurs" en de redactie van , , Ontmoeting". Aan de organisatie wordt dit jaar meegewerkt door de Christelijke Culturele Actie „Het .Jonge Geluid" en het „Protestants Cultureel Contact Den Haag en Omstreken".

Het programma ziet er zóó uit:

Zaterdagmiddag: Aankomst. Begroeting. Afrekenen. Dwalen en kletsen.

Zaterdagavond: Officiëele opening door J. van Doome. Causerie Ds S. J. Popma: Christelijke literatuurwaardèering.

Zondagmorgen: Kerkdienst in de kapeL Voorganger Ds S. J. Popma.

Zondagmiddag: Muzikale causerie door Ralph Degens, toegelicht met gramofoonplaten.

Zondagavond: Causerie J. Das: De film door den bril van de aesthetiek, toegelicht door de vertooning van enkele smalfilms. Avondvrijding in de kapel.

Maandagmorgen: Openbaar interview met Gera Kraanvan den Burg en P. J. Risseeuw over het schrijven van een historische roman. Het Jonge Geluid laat zich hooren. Maandagmiddag: Poppenspel van Guido van Deth.

Maandagavond: Spelletjes. Literaire meditatie door C. Rijnsdorp. Dagsluiting.

Natuurlijk is in dit programma niet alles vermeld en, zooals gebruikelijk, zijn wijzigingen voorbehouden. Tus­ schen de verschillende programmapunten door is gelegenheid voor het lezen van eigen werk, terwijl er ook een vroolijke noot komt in den vorm van het nummer: De Gilde giert.

Naar den regel , , weest mijne navolgers", een regel, dien men durft stellen, als het goed is, en die ons pijnlijk in de ooren dreunt, als het niet goed is, en we het roer moeten wenden, zal dus elk kringetje, onder wat aspect ook gevormd, zich zoo'n woudschotentje mogen „aanmeten" (om ook eens in den stijl van het gezellige , kletsen" te vervallen). Consequentie: niemand zal op Pinkster meer met „allen eendrachtelijk bijeen" zijn, zooals trouwens de conferentiegangers de plaats, waar „allen eendrachtelijk bijeen zijn" (volgens ds Popma en dr Kraan en ex-ouderling Rijnsdorp hun van scheurmakers gezuiverde kerk) ditmaal ontwijken of helpen ontwijken. En dan nog wel die voorganger in de kapel, die zijn plaats in een synode van 1944 gebruikt heeft, om te stemmen vóór de wering uit alle kerken en kapellen van den aardbodem van een candidaat, dien hij meehielp afsnijden den weg tot den. reeds te Noordeloos aanvaarden preekstoel. Hebben die conferentiegangers nou nog niet in de gaten, dat zoo'n voorganger van het eendrachtelijk bijeen zijn óf een heel rare voorstelling heeft (extremistisch, meneer, als ik weet niet wie), óf er een spelletje mee speelde? En speelt, straks in de kapel? De kapel-zonder-kerk?

— VERSTROOIDEN IN ZWITSERLAND. Op verzoek van de kerk van Dordrecht heeft de classis Dordrecht-Gorinchem zich bereid verklaard de generale synode mede te deelen, dat deze kerk den arbeid onder de verstrooiden, in Zwitserland op zich wil nemen, temeer waar de kerk van Dordrecht ook deputaat-kerk is voor de geestelijke verzorging van de verstrooiden in België en Frankrijk.

— DE PSALMBBRIJMING-HASPER. Ter vergadering van de classis Dordrecht-Gorinchem kwamen ter tafel instructies van de kerken van Leerdam en Vianen inzal^e de Psalmberijming-Hasper, waaraan ds G. vaji Rongen, te Zwijndrecht, staande de vergadering, nog een voorstel toevoegde. De classis besloot aan de particuliere synode te verzoeken aan de generale synode van Kampen voor te stellen, geen beslissing te nemen over de Psalmberijming-Hasper-1949, omdat grondige toetsing van dezen bundel door de kerken ten aanzien van de vraag ol daarin wel voldoende het karakter van de Psalmen als liederen des Verbonds is bewaard en met name ook ot de geest, welke spreekt uit het inleidende woord van de uitgave 1936 daarin niet dusdanig tot uitdrukking is gekomen, dat deze bundel daardoor onaanvaardbaar zou zijn, gezien het tijdstip van de verschijning nog niet genoegzaam heeft kunnen plaats vinden.

— ROND DE LITURGIE. De kerkeraad van Alblasserdam besloot het stil gebed voor den aanvang van dea dienst ai te schaffen. Hij is van oordeel, dat de gemeenteleden hier thuis een taak hebben. Voorts is ook het gebed in de consistoriekamer voor den aanvang van den dienst afgeschaft, omdat dit gebed oorspronkelijk de bedoeling had, dat de dienst ongestoord mocht verloopen in tijden van vervolging. Aan de gemeente is verzocht om bij het votum aan het begin van den dienst en bij den zegengroet aan het einde te willen gaan staan.

— MESOZ. Op 17 Maart werd te Goes, onder leiding van den heer J. Meilof, een vergadering gehouden, waarin opgericht werd een Zeeuwsche afdeeling M.E.S.O.Z.

Verschillende kerken in de Provincie zonden hun afgevaardigden. Dhr Meilof sprak op deze vergadering over M.E.S.O.Z., waarin hij nauwkeurig uiteenzette doel en noodzaak van M.E.S.O.Z.

Na eenige bespreking hierop ging men over tot lïêt kiezen van een Provinciaal bestuur, waarin gekozen werd als voorzitter dhr J. Meilof, Nieuwstraat 33, Axel; peuningmeesteresse Mevr. Hordijk, D. D. v. d. Boutstr. 14, Goes; secretaresse Mej. S. v. d. Sloot, Nieuwe Vlisslngscheweg 4, Middelburg.

— WIE IS EEN ZAKBIJBEL KWIJT? Van br. C. M. A. de Goey, Rotterdam-N., Juliana van Stolberglaan 30b, ontvingen we bericht, dat te zijnen huize een zakbijbel met donker-bruine leeromslag ligt, die iemand bij hem heeft achtergelaten.

Daar het heel wel mogelijk is, dat deze Bijbel is achtergelaten door een predikant of student die eens te Hillegersberg-Straatweg in den D, d. W. voorging en op dit adres logeerde, wordt dit berichtje in „De Reformatie" opgenomen, opdat misschien zóó de eigenaar weer in het bezit van zijn eigendom kan komen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen