Prof. Ridderbas over plurifarmieteit

Prof. Dr H. N. Ridderbos heeft het in zijn blad over mijn jongste toespraak over: „Zelus en zelotisme"; daarin interesseert hem wat ik daar, z.i., gezegd zou hebben over de pluriformiteit. Hij verkeert blijkbaar in de mening, mijn , , rede zelf" ouder de ogen te hebben gekregen. Vermoedelijk ziet hij die paar regels (!) die in „De Reformatie" gestaan hebben, als tekst der rede aan. Maar die zijn niets anders dan in de kop een op verzoek van een Kamper journalist 's morgens gegeven verslagje van wat ik dacht te zullen gaan zeggen, plus in de staart een verslagje van een ander, dat ik niet tevoren gezien heb, waarvoor Ik dus ook geen verantwoordelijkheid draag. Prof. R. heeft dus „de rede zelf" niét onder de ogen gekregen.

Prof. R. beweert, dat er heel wat te zeggen zou zijn over de bewering („uit deze mond", zegt hij, uit de mond van K. S. dus, en „op deze plaats", dus op onze Theol. H. Schooldag) dat er in één en dezelfde kerk voor verschillende soorten van mensen ruimte moet zijn. Wel, wel, déze mond, en déze plaats. Hebben WIJ soms ooit gezegd, dat In de kerk geen plaats is voor wie niet de formuletjes van 1942 alg goddelijke waarheid behandelt? Hebben WIJ via een of andere commissie onze meninkjes er door proberen te krijgen met behulp van „naar Intuïtie" stemmende ouderlingen? Hebben WIJ de nonsens geponeerd, dat men alles moet doen wat een synode zegt, minstens drie jaar lang, al is dat ook een bevel tot het leren van ketterij ? Of is dat allemaal ridderbossiaanse theorie? Gehandhaafd tot op heden? Met alle gevolgen van dien: een kerkscheuring als repeterende breuk?

Met kerkscheuring bedoel ik: daad van kerkbreking. Dus net precies het tegendeel van de vrijmaking.

Prof. Ridderbos wil de verzuchting slaken, , , dat wie iets nieuws wil bouwen of iets ouds wil bewaren daarvoor niet telkens andermans naamborden en door het .gebruik in andere zin geijkte qualificaties moet bezigen". Dat zal wei op K. S. slaan, en het bewijst alleen maar, dat prof. Ridderbos schrijft zonder kennis van zaJcen op dit punt. Al ettelijke malen hebben we gezegd: het woord pluriformiteit is altijd mis. Maar óók hebben we al jaren en jaren geleden in , , De Reformatie" aangehaald en sindsdien onophoudelijk in herinnering gebracht, dat Greijdanus, nog predikant in Friesland, in Priesch Kbl. schreef: pluriformiteit? nu, vooruit dan maar (het woord nu even daargelaten). MAAR DAN BINNEN DB WARS KERK.

Zodat de verzuchting, die prof. Ridderbos slaakt, mij niet in tranen uit doet breken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen