Prof. B. HOLWERDA †

Nog diep onder de indruk van de breuk, in onze kring door het heengaan van Prof. Schilder geslagen, worden we thans, slechts vijf en een halve week later, getroffen door het plotseling verscheiden van onze geliefde, hooggeachte broeder en collega Prof. Holwerda.

We staan verbijsterd.

Hoe zwaar treft deze tweede slag, waarop we in 't minst niet voorbereid waren!

Niets kon doen vermoeden, dat dit zou geschieden, dat de Here Prof. Holwerda uit ziin gezin, uit zijn arbeid voor de kerken, weg zou nemen. Hij had wel eens rust moeten nomen, wijl de sterke wil en de vurige ijver de maat, van zijn krachten te boven gingen, maar dat lag voor ons besef al weer ver in 't verleden; juist de laatste tijd, eigenlijk voor 't eerst na het heengaan van Zusje verleden jaar, veerde hij weer op, en hij had op 20 April in Amersfoort vOor de eerste maal na dit droef gebeuren, volgens zijn zeggen „ouderwets" mogen preken

De laatste Aprildag was er een candidaatsexamen; vóór 't begon sprak hij over wat spierpijn tussen de schouderbladen en ook wat in de borst, enige moeilijkheid bij 't lopen, maar hij vertelde 't zo „en passant", als een zaak van niet veel gewicht; toch rieden wij hem aan, spoedig de dokter te raadplegen: na hetgeen Prof. Schilder overkomen was, waren we „zuiniger" op elkaar dan ooit

Het examen verhep heel normaal: elke hoogleraar vroeg zijn eigen vakken. Prof. Deddens bovendien Dogmatiek en Prof. Holwerda Ethiek, de beide vakken voorheen door Prof. Schilder gedoceerd •— maar er was niet het minste teken dat dit Prof. Holwerda zwaar viel, of dat er iets met hem niet in orde zou zijn; rustig, weloverwogen volgde de ene vraag op de andere.

Na 't bevredigend verlopen onderzoek waren nog enkele zaken te behandelen; Prof. Holwerda, die het secretariaat waarnam, maakte als naar gewoonte daarvan aantekening. Niets, niets bizonders. Om drie uur waren we bijeengekomen, om half zeven scheidden we — een speels woordje, een blik, een handdruk de laatste!

De Here ging de dienst van hand en mond en hart van onze broeder hier beneden beëindigen.

Nog geen twee uur later had de Vader der Eeuwen hem overgezet in de algemene vergadering, in de gemeente der eerstgeborenen, die in de hemelen opgeschreven zijn; was hij gekomen tot de vele duizenden der engelen en de geesten der volmaakte rechtvaardigen, en tot de Middelaar des Nieuwen Testaments Jezus.

Wat een overgang!

Voor onze broeder uit het schemerduister plotseling, zonder ziekbed, zonder lijdensweg, in het stralende licht van het hemels paradijs.

Ook voor hem onvermoed.

Hij was na 't examen thuisgekomen, had gegeten, was toen begonnen aan een artikel voor „De Reformatie", dat hij echter niet meer zou voltooien. Hij liep naar beneden om zijn vrouw te zeggen, dat hij naar bed ging, wijl hij zich wat onwel gevoelde. Ze vroeg hem, of ze ook de dokter op zou bellen, wat hij toestond (meer niet, hij achtte 't voor zichzelf blijkbaar nog niet eens noodzakelijk). Toen Mevrouw aanstonds daarna weer boven kwam lag hij te bed, maar ze kwam bij zijn sterfbed: nog één zucht hoorde ze, toen was het gedaan.

O, dat de Here, de God aller vertroostingen, die ons vertroost in al onze verdrukking, onze zuster, Mevrouw Holwerda, met haar kinderen, moge ondersteunen en helpen, dat Hij haar ten licht moge zijn in deze duistere, smartelijke weg!

Hoe ondoorgrondelijk zijn Gods beschikkingen!

Ons getal is, in nog geen zes weken van vijf op drie verminderd. En de uitnemendsten nam de Here van ons weg.

Wie kan deze donder van Gods mogendheden verstaan? We staEin als verpletterd. Here, gaat Gij Uw gena vergeten, nooit meer van ontferming weten? Hebt Gij Uw barmhartigheên door Uw gramschap afgesneên? Zult Ge ons niet weer levend maken, opdat Uw volk zich in U verblijde? Toon ons Uw goedertierenheid. Here, en geef ons Uw heil!

Keren we ons tot Hem, die slaat.

God zegt: Wentel Uw weg op Mij, de Here; vertrouw op Mij, Ik zal het maken. En de Schrift leert: dan maakt Hij het goed. Hij maakt het best, Hij maakt het boven bidden en boven denken.

Broeders, wilt de familie Schilder, de familie Holwerda, wilt hoogleraren, lectoren en studenten in uw gebeden gedenken. God verhore, en helpe ons!

Het College van hoogleraren:

P. DEDDENS, C. VEENHOF, H. J. JAGER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen