Vrije Universiteitsblad 1953 - pagina 101

Höweler, die gedurende verscheidene maanden ziek heeft gelegen en een zware operatie heeft moeten ondergaan, zijn werk weer heeft kunnen beginnen. In het bijzonder ook in dezen tijd, waarin de bibliotheek, tengevolge van den voortgaandea groei van de Universiteit, steeds moet uitbreiden, kan de bibliothecaris moeilijk worden gemist. Mede in verband met de voortdurende uitbreiding der bibliotheek is van belang, dat binnenkort het perceel Keizersgracht 160, hetwelk eigendom der Vereniging is en zich onmiddellijk naast het hoofdgebouw bevindt, door de tegenwoordige huurders voor het grootste gedeelte of misschien wel geheel zal worden ontruimd. Daarmede zal althans enigszins kunnen worden voldaan aan de dringende behoefte aan meer ruimte van bureau en bibliotheek. J.D.D.

Voor Sint Kuyper of voor Jezus? De jongeren staan uiteraard heel anders tegenover de V.U. dan de ouderen. Het is goed, dat wij er rekening mee houden, dat er ook hier grote verschuivingen zijn geweest. Toen een groep jonge Gereformeerden een paar jaar geleden de kermisdrukte in Delft te baat nam om biljetten uit te delen met de uitnodiging voor een evangelisatiesamenkomst, begonnen de spullebazen — in de waan dat men het publiek van hun tenten wilde weglokken — een luidruchtige achtervolging, gesteund door een dronken Zigeunerin die fonkelende ogen en handenvol straatvuil op de foldersverspreiders wierp en die na een pijlsnelle speurtocht door oude herinneringen in haar achterhoofd plotsehng van vele scheldwoorden de meest passende ontdekte voor deze concrete situatie: 'Dolerenden! Vieze dolerenden!' De vorige generatie zou deze woorden als oude kennissen hebben begroet, en zou er door zijn teruggeworpen tussen grote mannen en kleine kerken. Maar voor deze jongeren kwam dit woord overwaaien uit bruinbekafte jaartallenboekjes; zij keken er verbaasd tegen aan: hoe kwam die schoolbankklank hier midden op de markt? Langzaamaan drong het tot hen door: 'Zij bedoelt er ONS mee! W I J zijn van de Doleantie!' Het zal sommige ouderen misschien moeite kosten te begrijpen, dat dit voor deze jonge Gereformeerden in de grond van de zaak een volkomen nieuwe gedachte was. Zij zagen elkaar aan als Columbus zijn reisgenoten: hun baud aan de Doleantie moest door hen nog ont-dekt worden. Zij wisten wel wie zij waren, maar op de manier zoals wij weten dat wij Bataven zijn. W a t Prof. Walter Schubart zegt in verband met de Copernicaanse wereldbeschouwing geldt van de tegenwoordige generatie in verband met Doleantie en Vrije Universiteit: zij zijn niet in hun bloed gedrongen, zijn a.h.w. niet verder gegaan dan hun huid. Ook na hun inleiding over Kuyper zijn zij vaak nog

even ver van hem af als de catechisant, die onlangs op de vraag naar deze naam in oprechte verbazing ten antwoord gaf: 'Wat is dat voor een snijboon ?' Nu.moeten wij ons daarover niet al te zeer verwonderen. Wij zullen niets bereiken, zolang wij onmiddellijk reageren met niets anders dan verontwaardiging over deze onkunde. Ik mag nu wel even spreken namens deze jonge generatie. Wij zijn Ds de Cock en Kuyper met de V.U., zijn gestolde droom, het eerst tegengekomen tussen Napoleon en Koningin Victoria. Zoiets raak je zomaar niet kwijt! Kuyper is voor ons vaak niet meer dan een kin en een neus, ergens op een vaal portret in een kale consistorie. Meestal zien wij al die mannen met kragen en bakkebaarden ineenschemeren tot een vervagend geheel. Zo zijn 1880 en 1886 hoogstens een paar klonten in de brijpap van onze herinnering. Daar komt nog bij, dat het vak 'geschiedenis 'steeds minder populair wordt. Nu de Krant (wij schrijven dit onwillekeurig met een hoofdletter) alle aandacht op het Heden concentreert, is er weinig interesse voor het verleden. In het heden ligt 't verleden — 'stilletjes laten liggen', zou de jeugd van vandaag zeggen. Alle man van Neerlands stam voelt zich heus niet meer der vaad'ren zonen. Jongemannen die uit volle borst zingen: 'ons wenkt het beeld der vaad'ren', vallen uit de toon vandaag. Zelfs de zilveren vloot van Piet Hein vaart niet meer zo vaak uit als voor de oorlog. De V.U. is sterk verbonden met een historie, die ons niet meer aanspreekt. Wij hebben niet bij haar wieg gestaan. Het is daarom van grote betekenis, dat in de laatste tijd op allerlei wijze geprobeerd wordt om de jeugd liefde voor de V.U. bij te brengen. Straks zijn alle ouderen heengegaan, die de weeën van de geboorte van de V.U. zelf gevoeld hebben. Dan zal er een generatie klaar moeten staan om de fakkel over te nemen. Men zal de jeugd gemakkelijker enthousiast kunnen maken door te wijzen op de betekenis van de V.U. in deze tijd dan door een gloedvol betoog te houden over de strijd der vaderen. E r zijn er onder ons, die, zodra zij het woord 'vaderen' horen, bij zichzelf alvast 'amen' zeggen. Als wij tegenwoordig ergens een afkeer van hebben, dan is het wel van een Protestantse heiligenverering. Wij kennen geen Sint Kuyper. Maar wanneer iemand ons duidelijk kan maken, dat de Here Jezus zo graag een Vrije Universiteit in Amsterdam wil hebben, dan willen wij-ook meehelpen aan 'het milUoen'. En dan komen wij langs een omweg toch weer bij Kuyper terecht, — en wij hebben ontzag voor de duik die hij nam van de springplank van zijn kinderlijk geloof. E r zijn misschien maar weinig jongeren, die trouw het V.U. blad lezen. Maar de ouders die het wel doen, moeten éérst begrijpen waarom hun kinderen het niet doen; daarna kunnen zij de juiste methode zoeken om de V.U. een plaats te geven in hun kasboek, tussen Sartre en voetbalschoenen. U moet Uw kinderen maar eens wijzen op een veel2401

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen