VU Magazine 1974 - pagina 235

Dr. P. Kuijper (voorzitter Universiteitsraad):

C. Landheer (arts):

'Wetenschap in de universiteit bestaat in onderwijs en onderzoek; studenten en docenten hebben met beide te maken. In het beeld dat prof. Hoefnagels schept van de universiteit worden deze twee niet steeds onderscheiden. In het onderwijs gaat het om het verschaffen van instrumenten (houding, technieken, kennis, inzicht) die in het latere (wetenschappelijke) leven nodig zijn. Dat dit samengaat met een zekere specialisatie is op zichzelf geen bezwaar, omdat daarmee nog niet bepaald is waartoe deze instrumenten later worden ingezet. De verantwoordelijkheid voor het gebruik ervan komt echter weinig aan de orde; prof. Hoefnagels lijkt terecht somber gestemd. Er bestaat echter een tendens meer hierover in het studieprogramma op te nemen; een goed voorbeeld is de algemene vorming in de faculteit der wiskunde en natuurwetenschap aan de vrije universiteit. Ten aanzien van het onderzoek schept prof. Hoefnagels een wat eenzijdig beeld. In het onderzoek, dat aan de universiteit een, zij het noodzakelijke steunfunctie voor het onderwijs vervult, rijst de vraag welk gebied in studie moet worden genomen. Daarbij is van tevoren niet (altijd) aan te geven, zelfs niet steeds te schatten, welk belang de veranderende maatschappij heeft bij de resultaten. Dank zij dit 'niet met voorbedachte rade' verrichte onderzoek zijn resultaten verkregen waarbij de gemeenschap meer dan het individu is gebaat. Dat de resultaten van dit ongevraagde onderzoek ook ten kwade worden gebruikt verduistert soms de positieve gevolgen; de verantwoordelijkheid van degene die ermee omgaat is hier in het geding.

'Als kleine jongen begreep ik maar niet waarom Adam en Eva niet van de boom der kennis mochten eten terwijl ik dagelijks naar school moest om zoveel mogelijk kennis op te doen. Later heb ik het voor mijzelf zo verklaard dat de eerste mensen in volkomen harmonie met de schepping en de Schepper hebben geleefd en daarvan zijn gaan vervreemden door eigen kennis en wijsheid hoger te zijn gaan stellen dan de Goddelijke wijsheid. In de tijd van milieuvervuiling en veel meer nog van kernwapens blijkt dit een zeer klemmend probleem te zijn en blijkt opnieuw hoe de mensheid door eigen kennis zich ten gronde kan richten. Nu gaat het veel meer om de toepassing van de wetenschap dan om de zuivere wetenschap zelf en bovendien wordt de wetenschap niet meer bij uitstek aan de Universiteiten beoefend. Laboratoria van farmaceutische, petrochemische elektro-technische industrie, grote niet-universitaire ziekenhuizen etc. Het lijkt mij een onjuiste oplossing om weer door een menselijke wetenschap zoals sociologie, andragogie, politicologie (die overigens ondanks al hun goede bedoelingen al weer veel verwarring hebben gesticht) dit voor mij elementaire probleem op te lossen. Als er geen VU was zou deze nu meer dan ooit moeten worden opgericht. Prof. H. Hoefnagels s.j. moet de problemen niet benaderen met wat er vóór zijn naam staat maar met wat er achter staat.'

Bij de vrije universiteit moet gewezen worden op de voortdurende pretentie en uitdaging die bestaat in de doelstelling: de dienst aan God en de wereld. Van allen die in onderwijs en onderzoek (en bestuur) deze dienst zoeken mag worden verwacht dat zij aandacht hebben voor vragen als door prof. Hoefnagels gesteld. En dan signaleer ik een toenemende aandacht.'

t

en Ketrv^lt geheel tófen mi'u^

or ren kwgt/e n/or^en •Stbmkf.... i

25

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen