VU Magazine 1974 - pagina 265

m

magazine

den de verschillen tussen het noorden en het zuiden verscherpt. Om zijn vraag naar slaven te bevredigen, leidde Muhammad 'All's zonen Ibrahim en Ismael expedities in het 'heidense' zuiden. (1820/1821) Het ingrijpen van de koloniale mogendheden als Engeland in de Sudan heeft onder meer te maken met de bestrijding van de slavenhandel. De belangrijkste stammen in de zuidelijkste provincies zijn de Dinka's, en verschillende ondergroeperingen die men in al de drie provincies vindt. Daarnaast zijn er de Shilluks, in de Upper-Nile pro-

vincie en de Nuers. De onderlinge samenwerking van deze stammen laat veel te wensen over. Het 'tribalisme' is wel een van de gesels van Afrika genoemd.

De Burgeroorlog Het verzet van de zuiderlingen tegen de noordelijke politiek van onderdrukking werd gebundeld door een Afrikaans leider van formaat, William Deng, een lid van de Dinka's. Hij was een voorstander van eenheid van de Sudan met een zekere autonomie voor de zuidelijke provincies. Hij stichtte in 1961 in ballingschap in de Congo de revolutionaire Afrikaanse Nationale Unie (SANU). Deze organisatie begon later een vitale rol te spelen in de opstand van het zui-

In bepaalde opzichten heeft Numayri voor zijn 'revolutie' de Egyptische revolutie van Nasser in 1952 als voorbeeld. Hij staat een socialisme voor met een één-partijensysteem a la de Arabische Socialistische Unie van Egypte. 'De Sudanese Socialistische Unie, 'Ittihad alIshtiraki as-Suddnl.' Numayri beseft echter dat het Egyptische model niet volledig voor de Sudan kan gelden vanwege de eigensoortige situatie waarin de Sudan verkeert. Het is immers een land dat niet alleen een Arabische maar ook een Afrikaanse bevolking heeft. Een van de erfenissen van de vorige regiems waarmee Numayri werd geconfronteerd was de burgeroorlog met de drie zuidelijke provincies. Kort na de coupe kondigde het hoofd van de nieuwe revolutionaire raad aan dat het zuiden nooit zou afgescheiden worden, maar voorts dat het regiem een politieke oplossing zou zoeken welke 'in overweging zou nemen dat het zuiden van de Sudan een eigen karakter heeft.' De regering proclameerde (9 juni 1969), dat het zuiden regionale autonomie gegeven zou worden in het kader van een verenigd Sudan.

Akkoord

den. In 1968 won William Deng bij de verkiezingen, en werd de leider van het zuiden, doch werd kort daarna vermoord. In 1963 was een opstandelingengroep gevormd, de zogenaamde Anya'nya (genoemd naar een inheems brouwsel van Cobra-vergif). In de bloedige burgeroorlog vielen talloze slachtoffers, vluchtten velen hetzij de bossen in, hetzij naar de naburige Afrikaanse landen, werden scholen en kerken verwoest. Daardoor werd het zuiden teruggeplaatst in nog grotere primitiviteit dan het al reeds verkeerde.

Numayri En Het Zuiden In mei 1969 maakte Numayri zich meester van de macht. Hij heeft in de vijf jaren dat hij regeert al heel wat crises overleefd. De communisten die een complot tegen hem beraamden en daar bijna in slaagden, liet hij uit de weg ruimen, althans de belangrijkste leiders stelde hij terecht.

Het behoort tot een van de grootste verdiensten van de huidige president, dat hij erin geslaagd is het slepende conflict met het zuiden tot een oplossing te brengen. Dit geschiedde door het zogenaamde Addis Abeba accoord. Voor velen kwam dit vergelijk als een volkomen verrassing. Insiders was het bekend dat Numayri confidentieel de kerken benaderd had om te helpen bij het vinden van een oplossing. Een belangrijke rol werd daarin gespeeld door de Wereldraad van Kerken en de All Africa Conference of Churches en diens secretaris Canon Burgess Carr. In het Addis Hilton Hotel vond de ontmoeting plaats tussen de regering van Numayri en de zuidelijke rebellen, o.a. Joseph Lagu, de leider van Anya'nya. Op 27 februari 1972 werd het accoord gesloten en 12 maart 1972 geratificeerd. Het Addis Abeba accoord, dat veel idealen behelsde waarvoor William Deng had gestreden, hield onder meer in een staakt het vuren, repatriëring van vluchtehngen, integratie van de zuiderlingen in het leger, vrijheid van godsdienst. . . Het laat zich verstaan dat de problemen waarvoor de Sudan zich geplaatst zag en ziet enorm zijn. Numayri zei dat het 'voeren van vrede' duurder zou zijn dan het voeren van de oorlog. En dat laatste was niet gering geweest. Volgens het ministerie van voorlichting had in 1971 de bestrijding van de rebellen 280.000 dollar per dag gekost. In de 17 jaar van de 11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen