VU Magazine 1974 - pagina 445

eerder een gevoel van gêne dan een stimulans. Ik heb het klimaat waarin ik de afgelopen elf jaar heb gewerkt - en dan met betrekking tot de relatie geloof en wetenschap als weinig stimulerend ervaren. Ik heb me afgevraagd hoe dat komt. Ik moet u zeggen dat ik het antwoord daarop niet weet. Ik wil het niet in verband brengen met personen of met het instituut (ik kom daar nog even op terug). Wel vraag ik me af of ik dan het instituut VU niet heb overvraagd in mijn verwachtingen en mezelf in m'n taakstelling. Je zou als oorzaak kunnen wijzen op het ontbreken van een moderne en bruikbare sociale filosofie. Maar niets garandeert ons dat een moderne en bruikbare sociale filosofie door grote delen van het wetenschappelijk corps zou worden aangehangen en dat is maar goed ook: één keer is meer dan voldoende.

Oost-Groningen In de tweede plaats is me opgevallen hoe ik binnen de VU een poging bijvoorbeeld in de keuze van de onderzoeksprojecten, de relatie geloof en wetenschap gestalte te geven werd geduid in politiek-ideoiogische termen. Want staat de afdeling bedrijfssociologie aan de Boeleiaan niet bekend als het Oost-Groningen van de VU of als die linkse afdeling? Niet het aangeven van deze politieke kleur grieft - ik zeg dan maar weer: integendeel - maar het miskennen van wat ons in deze projecten in wezen bezighield. En tot vandaag begrijp ik niet, waarom ondanks een aantal duidelijke pogingen wij geen gesprek hierover hebben kunnen losmaken. Je zou, maar dan bij wijze van uitzondering, in de verleiding komen een wat materialistische deterministische analyse toe te passen. Bijvoorbeeld, is de VU dan nog altijd in wezen niet meer dan een wapensmidse? Dat wil zeggen: een exponent van bepaalde belangengroepen? Tegen de achtergrond van mijn ervaringen op het terrein van geloof en wetenschap is het wel bedenkelijk wanneer bij het aanstellen van het wetenschappelijk corps in het bijzonder dan van lectoren en hoogleraren zoveel nadruk wordt gelegd op de confessionele betrouwbaarheid van de betrok-

Universiteit, dan zou je mogen verwachten dat daar ook organisatievormen voor zijn. Want dan is toch het eerste beginsel van de organisatie-sociologie, dat je dan ook een aangepaste organisatie zou moeten hebben. Ik geloof dat er waarschijnlijk in de loop van de geschiedenis van de VU iets principieels is gebeurd nl. dat geloof en wetenschap van doel is geworden tot ideëel referentiekader en voor dat laatste heb je lang niet altijd een organisatie nodig en daarom kunnen we er ook niet om het maar eens in huis-tuin-en-keukentaal te zeggen - op gepakt worden, en daarom is het dacht ik ook zo vrijblijvend.'

Verbaasd kenen. En ik denk dan eerlijk gezegd met gemengde gevoelens terug aan de vele gesprekken die ik met sollicitanten heb moeten voeren. Maar toch blijft ook voor mij de uitdaging wel aanwezig. De gedachte dat deze uitdaging zonder meer binnen de VU een kans zal hebben, heb ik moeten loslaten, op grond van mijn ervaringen. De extra mogelijkheden waarover de VU beschikt zijn nog wel van zoveel waarde dat een deconfessionalisering van de VU hoever materieel ook voortgeschreden, maar moet worden opgeschort. Ik denk met name aan de mogelijkheid dat men elkaar legitiem kan aanspreken op de onderschrijving van de grondslag, maar daarvoor is dan organisatie-sociologisch gezien wel noodzakelijk dat dat legitiem aanspreken ook wordt georganiseerd, ook van bovenaf. Of dat gecombineerd kan worden met een humane sociale controle is anno 1974 wel de vraag. Dit is wat ik te zeggen had. Het ga de VU goed. Ik blijf lid van de Vereniging en u hoort nog van me.' In antwoord op een vraag vanuit zijn gehoor zijn ideeën over de relatie geloof en wetenschap verder toe te lichten zei prof. Van Zuthem nog: 'ik dacht dat ik kort zal moeten zijn - ook gelet op de tijd - maar ais de relatie geloof en wetenschap een doel is van de Vrije

De berichtgeving in Trouw/Kwartet kreeg enkele dagen later (op 17 september) een vervolg. Men kon er 'nogal verbaasde reacties' lezen van dr. K. van Nes, voorzitter van het College van Bestuur, en van drs. H. J. Brinkman, lid van datzelfde college. Dr. K. van Nes vindt dat prof. Van Zuthem de situatie aan de VU geen recht doet. Hij citeert de rede, die hij zelf twee weken geleden gehouden heeft bij de opening van het academisch jaar. 'Hef beeld dat we van de VU hebben klopt nimmer helemaal op de werkelijkheid en In de dynamiek van de tijd wijkt het wel eens af van het traditionele beeld. Het is binnen de VU traditie geworden bescheiden te zijn in de presentatie van de eigen identiteit naar buiten. Tot onze inventaris behoort echter en zal blijven behoren de discussie over het waarmaken van de doelstelling in ons werk.' Dr. Van Nes noemt dan enkele voorbeelden waaruit kan blijken dat het de VU ernst is met haar evangelische doelstelling. In de faculteit der wiskunde en natuurwetenschappen is een centrum voor algemene vorming opgericht, dat met name aankomende studenten wil confronteren met vragen over wetenschap en samenleving. De universiteitsraad heeft een commissie ingesteld, die de bezinning op de relatie geloof en wetenschap moet stimuleren. Daarbij wordt onder meer gedacht aan geestelijke toerusting van het wetenschappelijk personeel voor hun werk. Verder vermeldt dr. Van Nes de benoeming van

.gT:tMS^^ lïffiDAOj^ :wARTErS

#«üiS

^asde

r^^^

Visie Vaïi

overe Dr. H. van Nes

^^nonïeoP*

•Mae g***'^^»^! t f i « ^ J i ' , Ar B. ^- " t fteVU " « ^ 1 1 sTwi^'^ f de s»"-*-

^^S^^^^i^^ï^t 2^^**^

'^^&^i^s^

15

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen