VU Magazine 1974 - pagina 225

wordt duidelijk, waarom hij als voorzitter van de bijeenkomst in Assen geen neigingen vertoonde de studenten het woord te ontnemen. Immers spandoekopwekkingen als 'Goedemorgen broeders, al nagedacht over het VRIJE van de VU?' en '100% subsidieregeling, einde van de 'Vereniging-?' getuigden vijfjaar geleden van meer inzicht In de problematiek, dan aangetroffen werd bij hen, die alleen maar een dagje-uit waren. De bestuurstafel bezweek bijna weliswaar onder de vraag, die er met volle kracht op werd geworpen nl.: 'wat doen we met de VU in een onleefbare en onrechtvaardige samenleving'. Maar voor dit soort vragen Is de vu-vereniging nu juist opgericht.

Spandoeken van studenten op de jaarvergadering Assen-1969

Goudzwaard Bewustzijn, dat de VU-vereniging geen toekomst heeft, wanneer slechts 'piëteitsredenen' gelden om haar In leven te houden, bleek uit de rede, die prof. dr. B. Goudzwaard vorig jaar hield op de jaarvergadering. 'De juiste probleemstelling lijkt mij, óf en in hoeverre het de Vrije Universiteit is, die de Vereniging niet missen kan, en juist die Vereniging nodig heeft voor de vervulling van haar zelfstandige taak.' En het leek hem dat uitgerekend bij de vraag naar de maatschappelijke verantwoordelijkheid van de universiteit de VU de stimulansen en het meedenken van de Vereniging broodnodig heeft. 'De vraag naar de maatschappelijke verantwoordelijkheid van de universiteit is er namelijk niet zo maar één. Het is een vraag, die onontkoombaar en met toenemende felheid afkomt op élke wetenschappelijke instelling in de westerse wereld. Het is tegelijkertijd een vraag, die alleen goed kan worden beantwoord, wanneer dat vanuit de diepste drijfveren gebeurt. Zo'n vraag veronderstelt eenvoudig voor haar oplossing een geestelijke bakermat, zoals de Vereniging op grond van de daarin aanwezige principiële drijfkracht en ook maatschappelijke ervaring, die zou kunnen en moeten leveren.' Wetenschap bedrijven is, aldus prof. Goudzwaard, minder dan ooit iets wat buiten de menselijke samenleving omgaat. 'Wie zou bijvoorbeeld ooit de grote invloed kunnen ontken-

nen die de natuurwetenschappen op de moderne oorlogvoering uitoefenen, die van de moderne economie op de hedendaagse economische politiek uitgaat, en die van de moderne chemie uitgaat op de aard van de hedendaagse milieuverontreiniging en de bestrijding daarvan ( . . . ) . Evenmin als zijn studie waardenvrij is, is ook zijn selectie van bestudeerde onderwerpen waardenvrij. En dat zijn uitspraken, die zeker binnen een Vrije Universiteit dienen te tellen.' Noch de 'rechtse' visie van Nobelprijswinnaar Dennis Gabor, die de wetenschap de menselijke natuur wil laten veranderen, zodanig dat hij wordt aangepast aan een duurzaam maatschappelijk systeem, noch de 'linkse' visie,

Prof. dr. B. Goudzwaard op jaarvergadering vorig jaar

waarbij de wetenschapper in z'n werk onvoorwaardelijk de zijde dient te kiezen van de belangen van de arbeidersklasse, werden door prof. Goudzwaard geaccepteerd. 'I-let lijkt mij, dat er maar één oplossing Is, (...) dat we als Vrije Universiteit en Vereniging naar de bronnen terug moeten. Dat we ons weer bewust moeten worden, wat de kracht Is van echte vooronderstellling voor wetenschapsbeoefening, een kracht juist ook in de richting van een samenleving, die in nood verkeert. De Vrije Universiteit heeft nooit het parool gehuldigd van een vooronderstellingsloos denken, en nooit gestreefd naar het beoefenen van de wetenschap om zichzelfs wil. Er ligt in haar doelstelling een mensbeeld besloten, 'dat radicaal verschilt van de visie op de mens als een zelfgenoegzaam of vrij manipuleerbaar atoom. Evenzo ligt In

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen