Uit de ontkomene Kerken
HIJLAARD. Beleefden wij in den loop der vorige week op ons dorpje de vertooning, dat door den deurwaarder bij de arrondissementsrechtbank te Leeuwarden schorsingsbullen ten verzoeke van het Classi caal bestuur werden rondgebracht, en dat later weer, eveneens bij deurwaardersexploit, oproepingen werden bezorgd, om te verschijnen voor het Provinciaal Kerkbestuur van Friesland; — de gemeente moest ook een openbaar bewijs aauschoiiwen van de herderlijke zorgen, die de Synodale organisatie voor haar wil blijven koesteren, hoewel zij die niet begeert; en van de macht dier organisatie, ook daar, waar zij niets meer te zeggen heeft. Nadat gisteren de voormiddaggodsdienstoefening rusrig was voorbijgegaan, begon de naniiddaggodsdienstoefening op den gewonen tijd. Na den aanvang dier'godsdienstoefening kwamen echter voortdurend meerdere vreemdelingen, naar men zegt uit de omliggende vijandige dorpen, die zich in de paden en achter in het kerkgebouw plaatsten. Het K'erd daar eindelijk een opeengepakte menschenmassa, terwijl velen om het kerkgebouw liepen. Dit duurde een groot half uur. Toen kwam er Ijeweging in die menigte. De predikant van Boxura drong er door heen tot voor den kansel, en stond daar eenige oogenblikken starende op onzen leeraar, die rustig voortging met de Catechismusprediking. Aller verwachting was gespannen, wat er nu wel gebeuren zou! Doch ziet, de handhaver van het gezag der Synodale organisatie keerde zich om en ging weer, gelijk hij gekomen was. De bittere teleurstelling van de massa achter in de kerk begon zich in luidruchtigheid lucht te geven. Men wilde, dat de Sj'nodale predikant den. kansel' zou bestijgen, doch deze moest verklaren, dat er niets aan te doen was. Hij ging dus heen, en die menigte volgde hem grootendeels, onder gemompel en geschreeuw. Politie was niet aanwezig; maar de Waehter Israels heeft ons tegen boozen hartstocht beschermd, die blijldiaar rondspookte. Onze gemeente bleef volkomen rustig, en na psalmgezang mocht onze leeraar voor eene nog zeer volle kerk met de prediking voortgaan.
Voorwaar een schitterend bewijs werd hier geleverd voor de zoogenaamde herderlijke zorg en de zoogenaamde macht van de Synodale organisatie over de Gereiormeerde kerk van Hijlaard.
De kennelijke teekenen werden gezien van de nabijzijnde genade en trouw des Heeren!
Neen, wij begeeren, het koste wat het wil, geene andere herderlijke zorg meer dan die in den Naam des Heeren door het ambt van Hem gegeven geoefend wordt; eu wij bidden bewaard te worden voor de erkenning van éénig ander gezag in zijne kerk, dan het gezag van zijn Woord. Och of iedere gemeente, die nog voor Hem buigt, het mocht leeren verstaan: Zijn juk is zacht, zijn last is licht I
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 27 februari 1887
De Heraut | 8 Pagina's